آیه صادقین در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

# الحبری در تفسیر خود ذیل آیه یاد شده می‌نویسد: «{{عربی|نزلت فی علی بن ابيطالب خاصة}}»<ref>حسین بن حکم حبری، تفسیر الحبری، ص۲۷۵؛ علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج۱، ص۳۱۸ و ۳۲۱ و ۳۲۲.</ref>.<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۳۲.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص۴۰۵-۴۰۷.</ref>

# سبط بن الجوزی در تذکرة الخواص از گروهی از [[علما]] چنین نقل کرده که گروهی از علمای [[سیره]] از ابن عباس چنین نقل کرده‌اند که: این آیه به معنای آن است که با علی و خاندانش باشید.... علی{{ع}}، [[سید]] و [[سرور]] [[صادقان]] است<ref>سبط ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص۱۶.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص۴۰۵-۴۰۷.</ref>

# [[سیوطی]] در [[الدر المنثور]] از ابن عباس نقل می‌کند که وی در تفسیر آيه [[صادقین]]، گفت: {{متن حدیث|یعنی مع علی بن ابیطالب}} یعنی با علی بن ابیطالب باشید. وی همچنین شبیه به این روایت را از امام باقر نیز نقل می‌‌نماید<ref>سیوطی، الدر المنثور، ج۴، ص۲۸۶.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص۴۰۵-۴۰۷.</ref> وی همچنین از «[[عبد الله بن عمر]]» چنین نقل کرده است که: منظور از صادقین پیامبر{{صل}} و [[اهل بیت]] آن حضرت است<ref>{{عربی|"مَعَ الصَّادِقِینَ‌ أَیْ مَعَ مُحَمّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِه"}}؛‌ شواهد التّنزیل، ج۱، ص۲۶۲.</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[آیات ولایت در قرآن - مکارم شیرازی (کتاب)| آیات ولایت در قرآن]]، ص۱۴۶ ـ ۱۴۷.</ref>

# [[قندوزی]] [[حنفی]] در [[ینابیع الموده]] از [[سلمان فارسی]] نقل می‌‌کند که وقتی آیه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.</ref> نازل شد، [[سلمان]] عرض کرد: ای [[رسول]] خــدا مفهوم آیه عام است یا خاص؟ [[پیامبر]] فرمود: کسانی که [[مأمور]] به این دستور هستند، عموم مؤمنانند و اما صادقین خصوص برادرم علی و اوصیای من بعد از او تا [[روز قیامت]] هستند<ref>قندوزی حنفی، سلیمان، ينابيع المودة لذوى القربى، ج۱، ص۳۴۴ و ۳۵۸.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص۴۰۵-۴۰۷.</ref>

# علاوه بر آنچه گفته شد برخی دیگر از منابع اهل سنت نیز روایاتی را قریب به همین مضامین نقل کرده‌اند‌<ref>الخوارزمي، المناقب، ص۲۸۰، ح۲۷۳؛ نظم درر السمطين، ص۹۱ و ۹۲؛ مناقب الامام على بن ابیطالب، ص۱۵۴؛ فتح البيان في مقاصد القرآن، ج ۵، ص۲۹۹ و ۳۰۰ تهذيب الكمال في اسماء الرجال، ج۱، ص۴۷۲؛ ابن عساکر، تاریخ مدينة دمشق، ج۴۲، ص۳۶۱؛ كفاية الطالب، ص۲۳۶؛ الصواعق المحرقه، ص۱۵۲؛ ۱۵۲؛ النور المشتعل، ص۱۷۸ - ۱۸۰؛ فتح القدير، ج۲، ص۴۱۴؛ جهت آگاهی از سایر منابع و طرق روایات رک: احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۳، ص۲۹۶ - ۲۹۹ و ج۱۴، ص۲۷۰ - ۲۷۷؛ ملحقات احقاق الحق، ج۲۰.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص۴۰۵-۴۰۷.</ref>