آیه صادقین از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

# در وجه نهم [[علم حقیقی]] به صادقان ناممکن شمرده شده است و ابن تیمیه اگر شناخت صادقان هم، شرط [[همراهی]] با آنان باشد، [[علم اجمالی]] در این جهت کفایت می‌کند؛ یعنی همین مقدار که به طور اجمالی کسی را به [[صداقت]] بشناسیم، او مصداق صادقان خواهد بود. پس مراد از صادقین در آیه، معصوم نیست اما چنان که پیش از این گفتیم آیه به روشنی بر [[لزوم]] [[عصمت صادقین]] دلالت دارد؛ زیرا امر به همراهی و [[تبعیت]] از غیر معصوم متناقض و نادرست است. ظاهراً ابن تيميه قصد توجه به این نکته را نیز ندارد که ما موظف به [[علم]]، [[عصمت]]،[[ ایمان]] و صدق کسی نیستیم از این رو ناممکن بودن شناخت صادق حقیق از سوی ما هر چند سخنی صحیح است اما ربطی به این بحث ندارد. مدعای ما آن است که [[آیه]] به روشنی به [[لزوم عصمت]] [[صادقان]] دلالت دارد و مصداق صادقان در [[احادیث صحیح]] [[نبوی]] معیّن و معرفی شده است و ما به تشخیص صادقان و [[علم]] به [[صدق]] آنان مکلّف نیستیم. علاوه بر آن حتی اگر [[حدیثی]] در ذیل این آیه وجود نداشت باز هم [[شناخت]] مصداق صادقان کار [[دشواری]] نبود؛ زیرا بر اساس این آیه، صادقان لزوماً باید [[معصوم]] باشند و کسانی که عصمتشان با [[ادله]] [[قطعی]] از [[کتاب و سنت]] [[ ثابت]] شده است، تنها [[رسول خدا]]{{صل}} و [[اهل بيت]] او{{عم}} هستند که [[خداوند]] هرگونه [[رجس]] و [[ناپاکی]] را از ایشان دور ساخته و آنان را کاملاً [[پاکیزه]] گردانیده است.