سیره امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
←سیره خانوادگی امام مهدی
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
=== [[سیره خانوادگی امام مهدی]] === | === [[سیره خانوادگی امام مهدی]] === | ||
=== سیره تربیتی امام مهدی === | |||
{{اصلی|سیره تربیتی امام مهدی}} | |||
نشر [[دانش]] و [[تربیت]] [[انسان]] از نظر [[روحی]] و [[اخلاقی]] از [[اهداف پیامبران]] آسمانی و [[اولیای الهی]] {{ع}} است<ref>{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ}}«اوست که در میان نانویسندگان (عرب)، پیامبری از خود آنان برانگیخت که بر ایشان آیاتش را میخواند و آنها را پاکیزه میگرداند و به آنان کتاب (قرآن) و فرزانگی میآموزد و به راستی پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند» سوره جمعه، آیه ۲.</ref>. روزگار [[ظهور]]، عصر تحقق همۀ آرمانهای آسمانی است. [[دانش]] و [[تکامل]] [[روحی]] و [[اخلاقی]] [[انسان]] به نهایت خویش میرسد. این موضوع از مهمترین آرمانهای مهدوی{{ع}} است که خود، زمینهای است برای وجود یافتن دیگر آرمانها. از [[امام علی]] {{ع}} [[نقل]] است که فرمود: «نهمین [[فرزند]] از نسل [[حسین]]، [[قائم]] است. [[خدا]] به دست او [[زمین]] را از [[دانایی]] پُر میکند پس از آنکه از [[نادانی]] پر میشود»<ref>{{متن حدیث|تَاسِعُهُمُ الْقَائِمُ الَّذِی یَمْلَأُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْأَرْضَ نُوراً بَعْدَ ظُلْمَتِهَا}}؛ کمال الدین ج ۱ ص ۲۶۰.</ref>. همچنین از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] شده است: «[[دانش]] را بیست و هفت جزء است. هر چه [[پیامبران]] تاکنون آوردهاند، دو جزء است، چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند، بیست و پنج جزء دیگر آشکار میگردد»<ref>{{متن حدیث|الْعِلْمُ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ حَرْفاً فَجَمِیعُ مَا جَاءَتْ بِهِ الرُّسُلُ حَرْفَانِ فَلَمْ یَعْرِفِ النَّاسُ حَتَّی الْیَوْمِ غَیْرَ الْحَرْفَیْنِ فَإِذَا قَامَ قَائِمُنَا أَخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِینَ حَرْفاً فَبَثَّهَا فِی النَّاسِ وَ ضَمَّ إِلَیْهَا الْحَرْفَیْنِ حَتَّی یَبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِینَ حَرْفاً}}؛ بحار الأنوار ج ۵۲ ص ۳۳۶.</ref> در روایتی از [[امام باقر]] {{ع}} آمده است: «چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند، دست بر سر [[بندگان]] میگذارد و به [[برکت]] آن، [[عقل]] آنان به کمال میرسد»<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ یَدَهُ عَلَی رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهِ عُقُولَهُمْ وَ أَکْمَلَ بِهِ أَخْلَاقَهُمْ}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.</ref>. [[زنان]] نیز در آن دوران در [[دانش]] [[دینی]] به [[مرتبت]] والایی میرسند؛ چنان که [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: «در زمان [[حکومت]] [[مهدی]] {{ع}} به همه [[مردم]] [[حکمت]] و [[علم]] بیاموزند تا آنجا که [[زنان]] در خانهها با [[کتاب و سنت]] [[پیامبر]] [[قضاوت]] کنند» [[جامعه اسلامی]] به [[برکت]] رهبری امام زمان {{ع}} در عرصه [[اخلاق]] و [[رفتار]] میشکفد و در [[فضایل]] [[انسانی]] پیش میرود و بنابر [[روایات]]، [[کینهها]] از [[دلها]] برون میروند، [[بینیازی]] و [[بزرگواری]] در [[جانها]] مینشیند، [[خُلق و خوی]] [[مردم]] به کمال میرسد و یگانگی و [[برادری]] میانشان برقرار میگردد؛ چونان که اگر کسی [[نیازمند]] شود، از جیب [[برادر]] خویش برمیدارد و کسی او را باز نمیدارد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]] ص ۲۹۰ ـ ۲۹۱.</ref> | |||
=== [[سیره اجتماعی امام مهدی]] === | === [[سیره اجتماعی امام مهدی]] === | ||
گسترش [[عدل و داد]] از آرمانهای بنیادین [[امام زمان]] {{ع}} است که در [[عصر ظهور]] [[تربیت دینی]] و [[اخلاقی]] [[مردم]]، زمینههای برپایی [[عدالت]] را در ابعاد فردی و [[اجتماعی]] فراهم میسازد و [[عدالت]] با آن حضرت به کمال میرسد. در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: «[[مهدی]] [[عدالت]] را به هر خانهای راه مینماید؛ همان سان که سرما و [[گرما]] به هر خانهای راه مییابد و [[دادگری]] او همه جا را در بر میگیرد»<ref>{{متن حدیث|أَمَا وَ اللَّهِ لَیَدْخُلَنَّ عَلَیْهِمْ عَدْلُهُ جَوْفَ بُیُوتِهِمْ کَمَا یَدْخُلُ الْحَرُّ وَ الْقُر}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.</ref>. [[کارگزاران]] آن [[حضرت]] نمونههای [[راستی]]، [[دادگری]] و درستیاند<ref>ر. ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۸۹-۲۹۰.</ref>. | گسترش [[عدل و داد]] از آرمانهای بنیادین [[امام زمان]] {{ع}} است که در [[عصر ظهور]] [[تربیت دینی]] و [[اخلاقی]] [[مردم]]، زمینههای برپایی [[عدالت]] را در ابعاد فردی و [[اجتماعی]] فراهم میسازد و [[عدالت]] با آن حضرت به کمال میرسد. در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: «[[مهدی]] [[عدالت]] را به هر خانهای راه مینماید؛ همان سان که سرما و [[گرما]] به هر خانهای راه مییابد و [[دادگری]] او همه جا را در بر میگیرد»<ref>{{متن حدیث|أَمَا وَ اللَّهِ لَیَدْخُلَنَّ عَلَیْهِمْ عَدْلُهُ جَوْفَ بُیُوتِهِمْ کَمَا یَدْخُلُ الْحَرُّ وَ الْقُر}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.</ref>. [[کارگزاران]] آن [[حضرت]] نمونههای [[راستی]]، [[دادگری]] و درستیاند<ref>ر. ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۸۹-۲۹۰.</ref>. |