چرا امام مهدی از فرزندان امام حسین است نه امام حسن؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::[[حجت]] الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رجالی تهرانی]]'''، در کتاب ''«[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«با استفاده از [[روایات]] اسلامی، قطعی و مسلّم است که [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} از فرزندان [[امام حسین]] {{ع}} است. چنانکه حذیفه، از [[پیامبر خاتم|پیغمبر اکرم]] {{صل}} [[روایت]] می‌‏کند که فرمود: اگر از [[دنیا]] بیش از یک روز هم باقی نمانده باشد، [[خدا]] آن روز را طولانی گرداند تا مردی از اولاد مرا، که همنام من است برانگیزد، [[سلمان]] عرض کرد: یا [[رسول]] اللّه! از کدام فرزندانت به وجود می‌‏‏آید؟ [[پیغمبر]] {{صل}} دست مبارکش را بر [[حسین]] زده فرمود: از این<ref>ذخائر العقبی، محبّ الدّین طبری، ص ۱۳۶</ref>. و نیز ابو وائل گوید: [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} به فرزندش [[امام حسین|حسین]] {{ع}} نگاه کرد و فرمود: این پسرم آقا و [[سید]] است چنانکه [[خدا]] او را آقا و [[سید]] نامیده! و از پشت او مردی همنام [[پیغمبر]] {{صل}} و شبیه آن حضرت در [[خلقت]] و [[اخلاق]] بیرون آید که در وقت [[غفلت]] [[مردم]]، و ضایع شدن [[حق]] و [[ظهور]] [[ظلم]] و [[ستم]]، [[خروج]] کند. به [[خدا]] سوگند، اگر [[خروج]] نکند (و [[شمشیر]] به دست نگیرد) گردنش را می‌‏‏زنند. از خروجش ساکنان آسمان خشنود شوند و [[زمین]] را از [[عدل]] و داد پر کند چنانکه از [[ظلم]] و [[ستم]] پر شده باشد<ref>کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص ۱۱۶.</ref>. [[روایات]] اندکی نیز وجود دارد که [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} را از فرزندان [[امام حسن|امام حسن مجتبی]] معرّفی نموده‌‏اند. مثلا در همین [[روایت]] [[امیر المؤمنین|امام علی]] {{ع}} جای [[حسین]]، [[حسن]] آورده شده است. امّا بعید نیست که [[احادیث]] حاکی از اینکه [[مهدی]] از اولاد [[امام حسن]] {{ع}} است، ساختگی باشد. زیرا عوامل [[جعل]] آن، به همان عوامل سیاسی شباهت دارد که بنی عبّاس را به [[جعل]] احادیثی مبنی بر اینکه [[مهدی]] از اولاد عبّاس است وادار ساخته است. یکی از آن عوامل این است که فرزندان [[امام حسن]] {{ع}}، به منظور [[تشکیل حکومت]] به استفاده از آن متوسّل شدند. و اما اینکه به چه [[دلیل]] [[حضرت مهدی|امام مهدی]] {{ع}} از فرزندان [[امام حسین]] {{ع}} است نه [[امام حسن]] {{ع}}، و اصولا چرا از فرزندان [[امام]] مجتبی {{ع}} کسی به [[امامت]] نرسید؟ در [[روایات]] نکات و دلایلی به چشم می‌‏خورد که بدان اشاره می‌‏‏شود.

::::::[[امام صادق]] {{ع}} می‌‏فرماید: [[جبرئیل]] بر [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} نازل شده عرض کرد: ای محمّد! [[خداوند]] تو را مژده می‌‏‏دهد به مولودی که از [[فاطمه]] متولد شود، و او را امّت بعد از تو به قتل می‌‏‏رسانند، [[پیغمبر]] {{صل}} فرمود: ای [[جبرئیل]] [[سلام]] مرا به آفریدگارم برسان و عرض کن مرا نیازی بر چنین فرزندی نیست. [[جبرئیل]] به آسمان عروج نموده، دیگر [[بار]] هبوط کرد و همین را گفت، و باز همان جواب را شنید، دیگرباره فرود آمد، عرض کرد: پروردگارت به تو [[سلام]] می‌‏‏رساند و تو را مژده می‌‏دهد که [[خدا]] در ذریه این پسر [[امامت]] و [[ولایت]] و [[وصایت]] را قرار می‌‏‏دهد. [[پیغمبر]] {{صل}} فرمود: راضی شدم. پس از آن نزد [[فاطمه]] (س) فرستاد، به او [[خبر]] داد که [[خداوند]] مرا مژده می‌‏‏دهد به مولودی که [[خدا]] به تو عطا می‌‏‏فرماید و امّت من بعد از من او را به قتل می‌‏‏رسانند. [[فاطمه]] خدمت پدرش فرستاده، عرض کرد: مرا نیازی به چنین مولودی نیست که امّت تو بعد از تو او را بکشند. دیگر [[بار]] حضرت کسی را نزد [[فاطمه]] (س) فرستاد و [[پیام]] داد که [[خداوند]] در ذریه این پسر [[امامت]] و [[ولایت]] و [[وصایت]] را قرار می‌‏‏دهد. آنگاه [[فاطمه]] [[پیام]] به [[رضایت]] خود داد<ref>اصول کافی، مرحوم کلینی، ج ۱، ص ۴۶۴</ref>. و نیز [[امام صادق]] {{ع}} فرموده است: [[خداوند متعال]] [[امام حسین]] {{ع}} را به خاطر شهادتش [[پاداش]] داد به اینکه: [[امامت]] را در ذرّیه او قرار دهد، و در تربتش شفا باشد، و [[دعا]] کنار قبرش اجابت گردد ...<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص ۳۱۷</ref>»<ref>[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۶۷ تا ۷۰.</ref>.