دین سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

دین سفیانی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۹ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۴۴

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۹ مهٔ ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - 'طوریکه' به 'طوری که'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۶۵۷

ویرایش

@@ خط ۴۷: / خط ۴۷: @@
 ::::::«روایات، نشانگر این معناست که [[سفیانی]] فرهنگ و آموزش غربی دارد و چه‌بسا در همانجا نشو و نما کرده باشد. در کتاب [[الغیبة ۲ (کتاب)|غیبت]] [[شیخ طوسی]] از [[بشر بن غالب]] بصورت مرسل روایت شده است که گفت: "[[سفیانی]] در حالیکه رهبری گروهی را بعهده دارد مانند شخص نصرانی صلیب بر گردن دارد و از سرزمین رومیان روی می‌آورد"<ref>غیبت طوسی، ص ۲۷۸.</ref>.
 ::::::در روایت کلمه منتصر آمده اما دراصل باید "متنصر" باشد، چنانکه در بحار ج ۵۲ ص ۲۱۷ آمده است، یعنی، مسلمان مسیحی شده. و جمله "از سرزمین رومیان می‌آید" یعنی کسی که از سرزمین روم (غرب) به شام می‌آید و آنگاه دست به جنبش و قیام می‌زند. و نیز نشانگر این است که او رهبری سیاسی غربی‌ها و یهودیان را بر عهده دارد و با [[حضرت مهدی]] {{ع}} که دشمن روم یعنی غربیهاست به نبرد می‌پردازد و با ترکان یا هواداران ترکها که بنظر ما روسها هستند وارد جنگ می‌شود. و [[سفیانی]] پایتخت خود را در حوادث زمان ظهور و در پیشاپیش لشکرکشی [[حضرت مهدی]] {{ع}} از دمشق به رمله فلسطین منتقل می‌سازد همانجائی که طبق روایت، شورشیان رومی در آنجا فرود می‌آیند.
-::::::بلکه به‌طوریکه پیداست، بعنوان خط مقدم دفاعی بنفع یهودیان و رومی‌ها وارد پیکار با [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌شود و روایات، بطوریکه خواهید دانست درباره شکست او که به شکست یهودیان منتهی خواهد شد سخن می‌گوید. همچنین دلیل دیگر بر گرایش وی به غربی‌ها این است که پس از شکست و کشته شدن او باقیمانده نیروهایش به سوی غرب می‌گریزند، آنگاه یاران [[امام مهدی]] {{ع}} آنها را بازگردانده و بقتل می‌رسانند.
+::::::بلکه به‌طوری که پیداست، بعنوان خط مقدم دفاعی بنفع یهودیان و رومی‌ها وارد پیکار با [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌شود و روایات، بطوری که خواهید دانست درباره شکست او که به شکست یهودیان منتهی خواهد شد سخن می‌گوید. همچنین دلیل دیگر بر گرایش وی به غربی‌ها این است که پس از شکست و کشته شدن او باقیمانده نیروهایش به سوی غرب می‌گریزند، آنگاه یاران [[امام مهدی]] {{ع}} آنها را بازگردانده و بقتل می‌رسانند.
 ::::::از [[ابن خلیل ازدی]]، روایت شده است که گفت: از ابو جعفر ([[امام باقر]]) {{ع}} شنیدم که درباره این آیه شریفه "وقتی آنان خشم و عذاب ما را احساس کنند از آن دیار می‌گریزند فرار نکنید و بازگردید به سوی آنچه اسراف می‌کردید و خانه‌هایتان. شاید از شما سئوال شود". فرمود: "وقتی قائم قیام کند و سپاهی بسوی بنی امیه به شام گسیل دارد آنان به سوی روم (غرب) بگریزند رومیان به آنها گویند ما شما را در سرزمین خود راه ندهیم مگر اینکه به آئین مسیحیت درآئید، آنگاه صلیب به گردن خود آویزند و رومیان آنان را به سرزمین خود راه دهند وقتی یاران [[قائم]] {{ع}} به قصد نبرد با رومیان، رویاروی آنان فرود آیند، رومیان از آنها درخواست امان و صلح کنند اما یاران قائم می‌گویند: امان نمی‌دهیم تا آنکه افرادی را که از ما نزد شماست به ما برگردانید سپس رومیان آنها را به یاران [[قائم]] {{ع}} باز می‌گردانند و این است معنی فرموده خداوند: "فرار نکنید و بازگردید به سوی آنچه اسراف می‌کردید و خانه‌هایتان شاید مورد سئوال واقع شوید" سپس فرمود: او از آنها درباره گنج‌ها سئوال می‌کند. در حالیکه او بهتر از هرکس از آنها آگاه است آنها می‌گویند وای بر ما که سخت ستمکار بودیم پیوسته این گفتار حسرت‌آمیز بر زبانشان بود تا آن‌که ما همه را طعمه شمشیر مرگ و هلاکت ساختیم"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۷.</ref>.
 ::::::و معنی این جمله که "هنگامیکه یاران [[قائم]] رویاروی آنان قرار می‌گیرند، آنها امان می‌طلبند" این است که یاران حضرت، انبوه نیروهای خود را در مقابل رومیان گسیل داشته و آنان را تهدید می‌کنند و مراد از بنی امیه در این روایت یاران [[سفیانی]] است که در دیگر روایات نیز بدان تصریح شده است. بنظر می‌رسد که آنها مشاوران و فرماندهان سپاه اویند که دارای موقعیت سیاسی عمده‌ای می‌باشند ازاین‌رو ماجرای آنان تا بدانجا کشیده می‌شود که، [[حضرت مهدی]] {{ع}} و یارانش رومیان را، در صورت تسلیم نکردن این افراد، تهدید به کارزار می‌نمایند.