پرش به محتوا

فرق بین علایم ظهور با اشراط الساعة چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن'
جز (جایگزینی متن - '﴾' به ' ')
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن')
خط ۶۳: خط ۶۳:
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی علی‌زاده]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی علی‌زاده]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«بر پایه مستندات [[اسلام]]ی، در روند تسلسل تاریخی حوادث عظیم جهانی، نخست انقلاب مصلح کل حضرت [[امام مهدی|اباصالح المهدی]] {{ع}} رخ می‌دهد و در پی آن دولت کریمه مهدوی شکل می‌گیرد و آنگاه پس از سپری شدن عصر طلایی [[ظهور]]، فرجام تاریخ فرا می‌رسد و بساط دنیا درهم ریخته و قیامت برپا می‌گردد و پیش از حادث شدن قیامت، نشانه‌هایی ظاهر می‌شود که از بروز قیامت خبر می‌دهد، این نشانه‌ها در فرهنگ [[اسلام]]ی ما "[[اشراط الساعه]]" نامیده شده‌اند (اشراط جمع "شَرَط" به معنای "علامت" است).
::::::«بر پایه مستندات [[اسلام]]ی، در روند تسلسل تاریخی حوادث عظیم جهانی، نخست انقلاب مصلح کل حضرت [[امام مهدی|اباصالح المهدی]] {{ع}} رخ می‌دهد و در پی آن دولت کریمه مهدوی شکل می‌گیرد و آنگاه پس از سپری شدن عصر طلایی [[ظهور]]، فرجام تاریخ فرا می‌رسد و بساط دنیا درهم ریخته و قیامت برپا می‌گردد و پیش از حادث شدن قیامت، نشانه‌هایی ظاهر می‌شود که از بروز قیامت خبر می‌دهد، این نشانه‌ها در فرهنگ [[اسلام]]ی ما "[[اشراط الساعه]]" نامیده شده‌اند (اشراط جمع "شَرَط" به معنای "علامت" است).
::::::خداوند سبحان می‌فرماید: {{عربی| {{متن قرآن|فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا}} }}<ref>محمد، ۱۸.</ref>؛ "آیا کافران جز این انتظاری دارند که قیامت ناگهان فرا رسد، در حالی که هم اکنون نشانه‌های آن پدید آمده است؟"
::::::خداوند سبحان می‌فرماید: {{متن قرآن|فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا}} }}<ref>محمد، ۱۸.</ref>؛ "آیا کافران جز این انتظاری دارند که قیامت ناگهان فرا رسد، در حالی که هم اکنون نشانه‌های آن پدید آمده است؟"
::::::حال این که نشانه‌های بروز قیامت یا "[[اشراط الساعه]]" چه اموری هستند، بحثی است که در ادامه و ضمن بیان "نکات" مربوط به [[علائم ظهور]] بدان خواهیم پرداخت. به هر روی باید توجه کرد که هر دو واقعه "[[ظهور]] حضرت [[بقیة الله|بقیة الله الأعظم]] {{ع}}" و "پدیدار شدن رستاخیز" در مقطع تاریخی موسوم به "[[آخر الزمان]]" صورت می‌پذیرد و احتمال اشتباه شدن آن‌ها می‌رود. بر این پایه لازم است با هوشیاری کامل، آن‌ها را شناسایی نموده و از یکدیگر تفکیک کرد و از درهم آمیختن و جابجایی آن‌ها - خطایی که برخی از نویسندگان بدان مبتلا شده‌اند - دوری گزید.
::::::حال این که نشانه‌های بروز قیامت یا "[[اشراط الساعه]]" چه اموری هستند، بحثی است که در ادامه و ضمن بیان "نکات" مربوط به [[علائم ظهور]] بدان خواهیم پرداخت. به هر روی باید توجه کرد که هر دو واقعه "[[ظهور]] حضرت [[بقیة الله|بقیة الله الأعظم]] {{ع}}" و "پدیدار شدن رستاخیز" در مقطع تاریخی موسوم به "[[آخر الزمان]]" صورت می‌پذیرد و احتمال اشتباه شدن آن‌ها می‌رود. بر این پایه لازم است با هوشیاری کامل، آن‌ها را شناسایی نموده و از یکدیگر تفکیک کرد و از درهم آمیختن و جابجایی آن‌ها - خطایی که برخی از نویسندگان بدان مبتلا شده‌اند - دوری گزید.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
خط ۸۹: خط ۸۹:
::::::«به‌معناى "نشانه‌هاى برپایى [[قیامت]]" است. در منابع روایى، از برخى نشانه‌هاى ظهور، به عنوان نشانه‌هاى برپایى قیامت یاد شده است. مانند: خروج دجّال، اشکار شدن خورشید در ناحیه مغرب، نزول عیسى {{ع}} از آسمان و... [[پیامبر]] {{صل}} مى‌فرمایند: "ده چیز، پیش از برپایى قیامت، ناگزیر رخ خواهد داد: [[خروج سفیانى]] و [[دجال]]، پیدا شدن دود و چهارپا، خروج قائم، طلوع خورشید از مغرب و فرود آمدن [[عیسى]] {{ع}} از آسمان، فرورفتن (در زمین) در ناحیه مشرق و فرورفتن در منطقه جزیرة العرب، اتشى که از انتهاى عدن برمى‌خیزد و مردمان را به سوى صحراى محشر مى‌کشاند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۹. </ref>. برابر این حدیث، [[خروج سفیانى]] و [[دجال]]، طلوع خورشید از مغرب و... از نشانه‌هاى قیامت است و حال آن‌که در [[روایات]] دیگر، آن‌ها به روشنى از نشانه‌هاى ظهور معرفى شده‌اند. البته همه این رخدادها که از وقوع آن‌ها خبر داده شده، چه به‌عنوان نشانه‌هاى ظهور و چه به‌عنوان نشانه‌هاى [[قیامت]]، پیش از برپایى قیامت -هرچند با فاصله زیاد- واقع خواهند شد. با این حساب، آن‌چه در طول دوره [[غیبت کبرى]] واقع شود، به‌طور طبیعى پیش از برپایى قیامت واقع شده و در نتیجه از نشانه‌هاى قیامت است<ref>تاریخ الغیبة الکبرى، ج ۲، ص ۲۴۸. </ref>. بر این اساس، همه نشانه‌هاى ظهور، به‌گونه‌اى نشانه‌هاى قیامت هم هستند، ولى همه نشانه‌هاى قیامت، نشانه‌هاى ظهور نمى‌توانند باشند، زیرا ممکن است برخى از آن‌ها پس از ظهور [[حضرت مهدى]] {{ع}} واقع شوند<ref>برترین‌هاى فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۱۹۸. </ref>.  
::::::«به‌معناى "نشانه‌هاى برپایى [[قیامت]]" است. در منابع روایى، از برخى نشانه‌هاى ظهور، به عنوان نشانه‌هاى برپایى قیامت یاد شده است. مانند: خروج دجّال، اشکار شدن خورشید در ناحیه مغرب، نزول عیسى {{ع}} از آسمان و... [[پیامبر]] {{صل}} مى‌فرمایند: "ده چیز، پیش از برپایى قیامت، ناگزیر رخ خواهد داد: [[خروج سفیانى]] و [[دجال]]، پیدا شدن دود و چهارپا، خروج قائم، طلوع خورشید از مغرب و فرود آمدن [[عیسى]] {{ع}} از آسمان، فرورفتن (در زمین) در ناحیه مشرق و فرورفتن در منطقه جزیرة العرب، اتشى که از انتهاى عدن برمى‌خیزد و مردمان را به سوى صحراى محشر مى‌کشاند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۹. </ref>. برابر این حدیث، [[خروج سفیانى]] و [[دجال]]، طلوع خورشید از مغرب و... از نشانه‌هاى قیامت است و حال آن‌که در [[روایات]] دیگر، آن‌ها به روشنى از نشانه‌هاى ظهور معرفى شده‌اند. البته همه این رخدادها که از وقوع آن‌ها خبر داده شده، چه به‌عنوان نشانه‌هاى ظهور و چه به‌عنوان نشانه‌هاى [[قیامت]]، پیش از برپایى قیامت -هرچند با فاصله زیاد- واقع خواهند شد. با این حساب، آن‌چه در طول دوره [[غیبت کبرى]] واقع شود، به‌طور طبیعى پیش از برپایى قیامت واقع شده و در نتیجه از نشانه‌هاى قیامت است<ref>تاریخ الغیبة الکبرى، ج ۲، ص ۲۴۸. </ref>. بر این اساس، همه نشانه‌هاى ظهور، به‌گونه‌اى نشانه‌هاى قیامت هم هستند، ولى همه نشانه‌هاى قیامت، نشانه‌هاى ظهور نمى‌توانند باشند، زیرا ممکن است برخى از آن‌ها پس از ظهور [[حضرت مهدى]] {{ع}} واقع شوند<ref>برترین‌هاى فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۱۹۸. </ref>.  
*البته یکى از نشانه‌هاى حتمى قیامت، ظهور [[حضرت مهدى]] {{ع}} است. و اما اشراط‍‌ ساعت در احادیث [[اهل سنت]] ده چیز است: [[خروج دابة الارض]]، [[طلوع خورشید از مغرب]]، نزول [[حضرت عیسى]] {{ع}}، [[خروج دجال]]، [[فتح یأجوج و مأجوج]]، اتشى که از قعر عدن خارج مى‌شود، دخان، طوفان یا گردباد، خسفى در مشرق، خسفى در مغرب و خسفى در جزیرة العرب<ref>عقد الدرر، ص ۳۲۷؛ صحیح مسلم، ج ۴، ص ۲۲۲۶. </ref>.  
*البته یکى از نشانه‌هاى حتمى قیامت، ظهور [[حضرت مهدى]] {{ع}} است. و اما اشراط‍‌ ساعت در احادیث [[اهل سنت]] ده چیز است: [[خروج دابة الارض]]، [[طلوع خورشید از مغرب]]، نزول [[حضرت عیسى]] {{ع}}، [[خروج دجال]]، [[فتح یأجوج و مأجوج]]، اتشى که از قعر عدن خارج مى‌شود، دخان، طوفان یا گردباد، خسفى در مشرق، خسفى در مغرب و خسفى در جزیرة العرب<ref>عقد الدرر، ص ۳۲۷؛ صحیح مسلم، ج ۴، ص ۲۲۲۶. </ref>.  
*در [[قرآن کریم]]، تعبیر "اشراط‍‌ السّاعه" فقط‍‌ یک بار آمده است: {{عربی| {{متن قرآن|فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ}} }}‌<ref>سوره محمد، ۱۸</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۴.</ref>.
*در [[قرآن کریم]]، تعبیر "اشراط‍‌ السّاعه" فقط‍‌ یک بار آمده است: {{متن قرآن|فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ}} }}‌<ref>سوره محمد، ۱۸</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۴.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


خط ۹۶: خط ۹۶:
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::«علایم از واژه عَلَم و به معنای نشانه‌هاست که برای ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} است و احادیثی با عنوان همین موضوع در کتاب‌ها آماده است. اما اشراط جمع شرط به معنای نشانه و سرآغاز است. اهل لغت می‌گویند: اولین ستاره بهاری را شَرَط می‌گویند؛ لذا سرآغاز هر چیزی را شَرَط نامیده‌اند و اشراط الساعة یعنی نشانه‌های آن<ref>العین، ص۴۱۱؛ معجم مقائیس اللغة، ج۳، ص۲۶۰</ref> الساعة به معنای قیامت و رستاخیز است. اشراط الساعة یعنی نشانه‌های قیامت که کتاب‌هایی با همین عنوان وجود دارد. یکی از مشهورترین آن‌ها کتاب اشراط الساعة، تألیف بزرنجی، متوفای ۱۱۰۳ است.
::::::«علایم از واژه عَلَم و به معنای نشانه‌هاست که برای ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} است و احادیثی با عنوان همین موضوع در کتاب‌ها آماده است. اما اشراط جمع شرط به معنای نشانه و سرآغاز است. اهل لغت می‌گویند: اولین ستاره بهاری را شَرَط می‌گویند؛ لذا سرآغاز هر چیزی را شَرَط نامیده‌اند و اشراط الساعة یعنی نشانه‌های آن<ref>العین، ص۴۱۱؛ معجم مقائیس اللغة، ج۳، ص۲۶۰</ref> الساعة به معنای قیامت و رستاخیز است. اشراط الساعة یعنی نشانه‌های قیامت که کتاب‌هایی با همین عنوان وجود دارد. یکی از مشهورترین آن‌ها کتاب اشراط الساعة، تألیف بزرنجی، متوفای ۱۱۰۳ است.
::::::بنابراین ماهیت علایم ظهور با اشراط الساعة متفاوت است؛ زیرا علایم ظهور، نشانه‌هایی برای ظهور [[امام مهدی]] {{ع}} است، ولی اشراط الساعة نشانه‌هایی برای قیامت است که در سوره شمس تعدادی از آن‌ها ذکر شده است: {{عربی| {{متن قرآن|إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ*وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ}} }}<ref>«زمانی که خورشید خاموش شده و ستارگان افول می‌نمایند...» سوره تکویر آیه۱</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۸۰.</ref>.
::::::بنابراین ماهیت علایم ظهور با اشراط الساعة متفاوت است؛ زیرا علایم ظهور، نشانه‌هایی برای ظهور [[امام مهدی]] {{ع}} است، ولی اشراط الساعة نشانه‌هایی برای قیامت است که در سوره شمس تعدادی از آن‌ها ذکر شده است: {{متن قرآن|إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ*وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ}} }}<ref>«زمانی که خورشید خاموش شده و ستارگان افول می‌نمایند...» سوره تکویر آیه۱</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۸۰.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}