خانه امام مهدی چه نام دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع فرعی        = خانه امام مهدی چه نام دارد؟

| مدخل بالاتر      = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[عصر غیبت کبری]]  

| مدخل اصلی    = [[آثار انتظار]]

'''خانه امام مهدی چه نام دارد؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

== پاسخ نخست==

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«"[[بیت الحمد]]"، خانه‌‏ای که از هنگام ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} چراغی در آن روشن شده‏. "بیت" در لغت به معنای خانه و "[[حمد]]" به معنای [[ستایش]] و ثنا است. این واژه در بعضی از [[روایات]]، به کار رفته و به عنوان جایگاهی مربوط به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} معرفی شده است. [[مفضل]] گوید: شنیدم [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: همانا برای [[صاحب]] این امر، خانه‌‏ای است که بدان [[بیت الحمد]] می‌‏گویند. در آن، چراغی هست که از هنگام ولادت روشنی می‏‌بخشد و تا روزی که با [[شمشیر]] [[قیام]] می‏‌کند، خاموش نخواهد شد<ref>{{عربی|" إِنَ‏ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ بَيْتاً يُقَالُ‏ لَهُ‏ بَيْتُ‏ الْحَمْدِ فِيهِ‏ سِرَاجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْمَ وُلِدَ إِلَى يَوْمٍ يَقُومُ بِالسَّيْفِ لَا يُطْفَأُ‏‏‏‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹، ح ۳۱.</ref>. [[جایگاه]] این خانه و چگونگی روشنایی آن، به روشنی بیان نشده است؛ ولی احتمال می‌‏رود مقصود، معنایی کنایی باشد یعنی با ولادت آخرین [[حجّت]] الهی، [[چراغ هدایت]] [[بشر]] با فروغی هرچه بیشتر، به پرتوافشانی پرداخته و [[زمین]] را از [[نور]] وجود خود آکنده ساخته است. این [[روایت]] با همین مضمون از [[امام باقر]]{{ع}} نیز [[نقل]] شده است <ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶۷، ح ۴۸۳.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۲۴ - ۱۲۵.</ref>.

::::::«برطبق فرمایش [[امام صادق]] {{ع}}، برای [[صاحب الزمان]]، خانه‌ای است که به آن "[[بیت الحمد]]" گفته می‌شود. در آن خانه چراغی است که از روز ولادت آن حضرت روشن است. این چراغ خاموش نمی‌شود تا روزی که با [[شمشیر]] [[قیام]] کند<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۲۶.</ref>. احتمال می‌رود منظور یک معنای کنایی باشد که با ولادت آخرین [[حجت]] الهی، به [[چراغ هدایت]] [[بشر]] با فروغی هرچه بیشتر به پرتوافشانی پرداخته و [[زمین]] را از [[نور]] وجود خود آکنده ساخته است. این واژه در منابع [[اهل سنت]] نیز آمده است، اما به‌معنای خانه‌ای است که در [[بهشت]] ساخته می‌شود<ref>مسند احمد، ج ۴، ص ۴۱۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۸۶.</ref>.