کیفیت ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[پرونده:9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[مهدی علیپور]]]] | [[پرونده:9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[مهدی علیپور]]]] | ||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علیپور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علیپور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[حضرت مهدی]] {{ع}} در "[[مدینه]]" [[ظهور]] میکند. [[خبر]] [[ظهور]] آن حضرت به سرعت در منطقه پخش میگردد و به [[سفیانی]] که بر سوریه، اردن و فلسطین [[فرمان]] میراند، میرسد. او سپاهی بزرگ فراهم میآورد و به سوی آن حضرت میفرستد. [[امام]]{{ع}} پس از چندی، [[مدینه]] را به قصد [[مکه]] ترک میگوید و نزدیک کوه صفا یا نقطهای دیگر در اطراف [[مکه]] فرود میآید. روزها میگذرد و هنگامه [[قیام]] [[امام]]{{ع}} نزدیک میشود. [[اصحاب]] نخستین [[امام]]، که طبق [[روایات]] ۳۱۳ نفرند، از شرق و غرب [[جهان]] خود را به [[مکه]] میرسانند و به [[امام]] میپیوندند. درباره نام و ویژگیهای این گروه، [[روایات]] بسیاری به دست ما رسیده است. آنها با دیگر یاوران [[امام]]{{ع}} تفاوت دارند و در اوج [[خلوص]] و [[تقوا]] به سر میبرند. این گروه که از [[توانایی]]، کارآیی، [[آگاهی]]، [[کفایت]] و [[مدیریت]] برخوردارند، پرچمداران [[سپاه]] به شمار میآیند. [[امام صادق]]{{ع}} بر آنان را {{عربی|" حَكَمُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۲۶.</ref> میخوانند. حضرت{{ع}} در [[مکه]] میماند، تا ده هزار تن دیگر به وی بپیوندند. در این هنگام، حرکت اصلاحیاش را میآغازد. [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}}، پس از کشته شدن "[[نفس زکیه]]" در [[مسجد الحرام]]، در [[روز عاشورا]] در [[مسجد الحرام]] حاضر میشود، در [[مقام]] [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]]{{ع}} [[نماز]] میگزارد و نخستین [[خطبه]] جاودانش را میخواند. او در آن [[خطبه]]، [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدالت]] [[دعوت]] میکند و از آنان میخواهد در [[اجرای عدالت]] کامل و صلح جهانی، یاریاش دهند. [[مردم]] دسته دسته با آن عزیز [[بیعت]] میکنند. نخستین کسی که با حضرت{{ع}} [[بیعت]] میکند، [[جبرئیل]] است: {{عربی|" إِنَّ أَوَّلَ مَنْ يُبَايِعُ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص ۲۰۷</ref>. بر اساس [[روایات]]، حضرت{{ع}} با [[شمشیر]] [[قیام]] میکند. آیا مراد از [[شمشیر]]، [[عدالت]] است یا همان سلاح کهن [[بشر]] است که در [[زمان ظهور]] با از [[کار]] افتادن سلاحهای پیشرفته، دیگر [[بار]] مرسوم میشود؟ پاسخ دقیق و درست بدین پرسش، از توان [[انسان]] عادی بیرون است. آنچه مسلم مینماید، این است که [[حضرت مهدی]]{{ع}} با [[میراث]] عظیم انبیای پیشین میآید و در راه [[اصلاح]] گام مینهد. [[پرچم]] ویژه [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{ع}}، خاتم [[حضرت سلیمان|سليمان]]{{ع}} ، سنگ و عصای [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} و نیز خُلق و خوی [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی]] و [[ائمه]]{{عم}} و مادر گرامیاش زهرای اطهر{{س}} با وی همراه خواهد بود.<ref> محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ج ۲، ص ۲۳۸ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۳،ص ۲۴۸.</ref>»<ref>[[مهدی علیپور|علیپور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص | ::::::«[[حضرت مهدی]] {{ع}} در "[[مدینه]]" [[ظهور]] میکند. [[خبر]] [[ظهور]] آن حضرت به سرعت در منطقه پخش میگردد و به [[سفیانی]] که بر سوریه، اردن و فلسطین [[فرمان]] میراند، میرسد. او سپاهی بزرگ فراهم میآورد و به سوی آن حضرت میفرستد. [[امام]]{{ع}} پس از چندی، [[مدینه]] را به قصد [[مکه]] ترک میگوید و نزدیک کوه صفا یا نقطهای دیگر در اطراف [[مکه]] فرود میآید. روزها میگذرد و هنگامه [[قیام]] [[امام]]{{ع}} نزدیک میشود. [[اصحاب]] نخستین [[امام]]، که طبق [[روایات]] ۳۱۳ نفرند، از شرق و غرب [[جهان]] خود را به [[مکه]] میرسانند و به [[امام]] میپیوندند. درباره نام و ویژگیهای این گروه، [[روایات]] بسیاری به دست ما رسیده است. آنها با دیگر یاوران [[امام]]{{ع}} تفاوت دارند و در اوج [[خلوص]] و [[تقوا]] به سر میبرند. این گروه که از [[توانایی]]، کارآیی، [[آگاهی]]، [[کفایت]] و [[مدیریت]] برخوردارند، پرچمداران [[سپاه]] به شمار میآیند. [[امام صادق]]{{ع}} بر آنان را {{عربی|" حَكَمُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۲۶.</ref> میخوانند. حضرت{{ع}} در [[مکه]] میماند، تا ده هزار تن دیگر به وی بپیوندند. در این هنگام، حرکت اصلاحیاش را میآغازد. [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}}، پس از کشته شدن "[[نفس زکیه]]" در [[مسجد الحرام]]، در [[روز عاشورا]] در [[مسجد الحرام]] حاضر میشود، در [[مقام]] [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]]{{ع}} [[نماز]] میگزارد و نخستین [[خطبه]] جاودانش را میخواند. او در آن [[خطبه]]، [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدالت]] [[دعوت]] میکند و از آنان میخواهد در [[اجرای عدالت]] کامل و صلح جهانی، یاریاش دهند. [[مردم]] دسته دسته با آن عزیز [[بیعت]] میکنند. نخستین کسی که با حضرت{{ع}} [[بیعت]] میکند، [[جبرئیل]] است: {{عربی|" إِنَّ أَوَّلَ مَنْ يُبَايِعُ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص ۲۰۷</ref>. بر اساس [[روایات]]، حضرت{{ع}} با [[شمشیر]] [[قیام]] میکند. آیا مراد از [[شمشیر]]، [[عدالت]] است یا همان سلاح کهن [[بشر]] است که در [[زمان ظهور]] با از [[کار]] افتادن سلاحهای پیشرفته، دیگر [[بار]] مرسوم میشود؟ پاسخ دقیق و درست بدین پرسش، از توان [[انسان]] عادی بیرون است. آنچه مسلم مینماید، این است که [[حضرت مهدی]]{{ع}} با [[میراث]] عظیم انبیای پیشین میآید و در راه [[اصلاح]] گام مینهد. [[پرچم]] ویژه [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{ع}}، خاتم [[حضرت سلیمان|سليمان]]{{ع}} ، سنگ و عصای [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} و نیز خُلق و خوی [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی]] و [[ائمه]]{{عم}} و مادر گرامیاش زهرای اطهر{{س}} با وی همراه خواهد بود.<ref> محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ج ۲، ص ۲۳۸ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۳،ص ۲۴۸.</ref>»<ref>[[مهدی علیپور|علیپور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۷۵-۲۷۶.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«لحظه [[ظهور]]، بسیار دلانگیز و زیباست و زبان و [[قلم]] از تشریح آن لحظهها ناتوان است. تنها به بیان گوشههایی از آنچه در [[احادیث]] آمده، میپردازیم. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[امام زمان]] {{ع}} در آخرین شب [[غیبت]]، به تنهایی وارد [[کعبه]] میشود و پس از طواف و [[عبادت]]، وقتی که همه [[مردم]] به [[خواب]] رفتهاند، [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] با هزاران [[فرشته]] بر آن حضرت نازل میشوند و میگویند: آقای ما! از هم اکنون ما تحت [[امر]] تو و [[مطیع]] [[فرمان]] توییم. | ::::::«لحظه [[ظهور]]، بسیار دلانگیز و زیباست و زبان و [[قلم]] از تشریح آن لحظهها ناتوان است. تنها به بیان گوشههایی از آنچه در [[احادیث]] آمده، میپردازیم. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[امام زمان]] {{ع}} در آخرین شب [[غیبت]]، به تنهایی وارد [[کعبه]] میشود و پس از طواف و [[عبادت]]، وقتی که همه [[مردم]] به [[خواب]] رفتهاند، [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] با هزاران [[فرشته]] بر آن حضرت نازل میشوند و میگویند: آقای ما! از هم اکنون ما تحت [[امر]] تو و [[مطیع]] [[فرمان]] توییم. | ||
::::::آنگاه آن حضرت در حالی که میان [[رکن و مقام]] [[ایستاده]]، فریاد میزند: ای [[یاران]] من! ای یارانی که [[خداوند]] شما را برای من ذخیره کرده! ناگهان همه [[اصحاب حضرت]] و [[امام حسین]] و یارانش از بستر خوابشان برخواسته، در یک لحظه گرد آقا جمع میشوند. [[آیه]] شریفه {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref>؛ هر کجا باشید [[خداوند]] همه شما را گرد خواهد آورد، اشاره به همین است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۷.</ref>. صبح که [[مردم]] از [[خواب]] بیدار میشوند متوجه میشوند فردی در کنار [[کعبه]] [[ایستاده]] و جمعی دورش حلقه زدهاند، و این صدا را میشنوند: {{عربی|"هَذَا مَهْدِيُّ آلِ مُحَمَّدٍ بَايِعُوهُ تَهْتَدُوا"}}؛ این [[مهدی]] [[آل محمد]] است، با او [[بیعت]] کنید تا [[هدایت]] شوید<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۸.</ref>»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، | ::::::آنگاه آن حضرت در حالی که میان [[رکن و مقام]] [[ایستاده]]، فریاد میزند: ای [[یاران]] من! ای یارانی که [[خداوند]] شما را برای من ذخیره کرده! ناگهان همه [[اصحاب حضرت]] و [[امام حسین]] و یارانش از بستر خوابشان برخواسته، در یک لحظه گرد آقا جمع میشوند. [[آیه]] شریفه {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref>؛ هر کجا باشید [[خداوند]] همه شما را گرد خواهد آورد، اشاره به همین است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۷.</ref>. صبح که [[مردم]] از [[خواب]] بیدار میشوند متوجه میشوند فردی در کنار [[کعبه]] [[ایستاده]] و جمعی دورش حلقه زدهاند، و این صدا را میشنوند: {{عربی|"هَذَا مَهْدِيُّ آلِ مُحَمَّدٍ بَايِعُوهُ تَهْتَدُوا"}}؛ این [[مهدی]] [[آل محمد]] است، با او [[بیعت]] کنید تا [[هدایت]] شوید<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۸.</ref>»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۴۷.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||