دعای ندبه از کدامین امام است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
دعای ندبه از کدامین امام است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۲۰
، ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'کمال الدین، ج' به 'شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج'
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
جز (جایگزینی متن - 'کمال الدین، ج' به 'شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
::::::«دعایی است جامع و پرسوز که از دیرباز مورد توجه [[شیعیان]] و [[منتظران حقیقی]] [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}} بوده است. این [[دعا]] در [[حقیقت]]، بیانگر [[تاریخ]] فشردهای از حضور [[حجتها]] و [[اولیای الهی]] بر پهنه [[خاک]] است. سلسلهای که از [[حضرت آدم]] {{ع}} آغاز، و تا [[آخرین حجت خدا]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} ادامه مییابد. [[دعای ندبه]] را [[امام صادق|امام جعفر صادق]] {{ع}} به [[دوستان]] و شیعیانش [[تعلیم]] داده و به آنها امر فرموده که این [[دعا]] را در [[اعیاد]] چهارگانه (فطر، قربان، [[غدیر]] و [[جمعه]]) بخوانند و به ما امر فرموده که در عصر [[غیبت]] با این [[دعا]]، با پیشوای خود [[راز]] [[دل]] بگوییم و تجدید [[میثاق]] کنیم. | ::::::«دعایی است جامع و پرسوز که از دیرباز مورد توجه [[شیعیان]] و [[منتظران حقیقی]] [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}} بوده است. این [[دعا]] در [[حقیقت]]، بیانگر [[تاریخ]] فشردهای از حضور [[حجتها]] و [[اولیای الهی]] بر پهنه [[خاک]] است. سلسلهای که از [[حضرت آدم]] {{ع}} آغاز، و تا [[آخرین حجت خدا]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} ادامه مییابد. [[دعای ندبه]] را [[امام صادق|امام جعفر صادق]] {{ع}} به [[دوستان]] و شیعیانش [[تعلیم]] داده و به آنها امر فرموده که این [[دعا]] را در [[اعیاد]] چهارگانه (فطر، قربان، [[غدیر]] و [[جمعه]]) بخوانند و به ما امر فرموده که در عصر [[غیبت]] با این [[دعا]]، با پیشوای خود [[راز]] [[دل]] بگوییم و تجدید [[میثاق]] کنیم. | ||
::::::برخی معترضان به [[دعای ندبه]] میگویند: هنگامی که [[امام صادق]] {{ع}}، [[دعای ندبه]] را انشا فرموده، بیش از یک قرن به تولد [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} مانده بود، پس چگونه ممکن است، [[انسان]] نسبت به انسانی که بعد از یک قرن به [[دنیا]] میآید، گریه و زاری کند و در فراقش [[اشک]] بریزد؟! پاسخ این است که: این معنی درباره افراد معمولی متصوّر است، اما اگر فرد موردنظر گل سرسبد [[جهان]] [[خلقت]] باشد و همه [[پیامبران الهی]]، نوید او را به [[پیروان]] خود داده باشند و به امّت خود از [[غیبت طولانی]] و [[انتظار]] او [[گفتوگو]] کرده باشند، بسیار منطقی است که افراد دردآشنا در [[انتظار]] آمدنش ثانیهشماری کنند و از طول غیبتش گریهها سر دهند<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدیپور، ص ۳۰.</ref>. | ::::::برخی معترضان به [[دعای ندبه]] میگویند: هنگامی که [[امام صادق]] {{ع}}، [[دعای ندبه]] را انشا فرموده، بیش از یک قرن به تولد [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} مانده بود، پس چگونه ممکن است، [[انسان]] نسبت به انسانی که بعد از یک قرن به [[دنیا]] میآید، گریه و زاری کند و در فراقش [[اشک]] بریزد؟! پاسخ این است که: این معنی درباره افراد معمولی متصوّر است، اما اگر فرد موردنظر گل سرسبد [[جهان]] [[خلقت]] باشد و همه [[پیامبران الهی]]، نوید او را به [[پیروان]] خود داده باشند و به امّت خود از [[غیبت طولانی]] و [[انتظار]] او [[گفتوگو]] کرده باشند، بسیار منطقی است که افراد دردآشنا در [[انتظار]] آمدنش ثانیهشماری کنند و از طول غیبتش گریهها سر دهند<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدیپور، ص ۳۰.</ref>. | ||
::::::گروهی از [[اصحاب]] به محضر [[امام صادق]] {{ع}} شرفیاب شده و حضرتش را دیدند که روی خاکها نشسته، همانند مادر داغدیده، سیل [[اشک]]، روان کرده و نالههای جانسوز سر میدهد. هنگامی که از علت آن جویا شده بودند فرمودند که برای طولانی شدن [[غیبت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} و پریشانی [[مؤمنان]] در [[دوران غیبت]] [[اشک]] میریزند<ref>کمال | ::::::گروهی از [[اصحاب]] به محضر [[امام صادق]] {{ع}} شرفیاب شده و حضرتش را دیدند که روی خاکها نشسته، همانند مادر داغدیده، سیل [[اشک]]، روان کرده و نالههای جانسوز سر میدهد. هنگامی که از علت آن جویا شده بودند فرمودند که برای طولانی شدن [[غیبت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} و پریشانی [[مؤمنان]] در [[دوران غیبت]] [[اشک]] میریزند<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۳۵۳.</ref>. | ||
::::::بسیاری از [[امامان]]{{عم}} در قنوت [[نماز]] خود، از [[غیبت]] ولی، به پیشگاه [[خداوند]] شکایت میکردند و میفرمودند: {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا..."}} از جمله آنان، [[امام علی]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام باقر]] {{عم}} است<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدیپور، ص ۳۴.</ref>. عاشقان و [[منتظران]] مولا، [[دعای ندبه]] را هرصبح [[جمعه]] زمزمه میکنند. متن کامل این دعای ارزشمند در [[مفاتیح الجنان]] آمده است. علاوه بر [[دعای ندبه]]، یکی از زیارتنامههای [[سرداب]] مقدّس نیز "ندبه" نامیده میشود و آن [[زیارت]]، مشهور به "[[زیارت آل یاسین]]" است<ref>همان، ص ۱۶۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۰.</ref>. | ::::::بسیاری از [[امامان]]{{عم}} در قنوت [[نماز]] خود، از [[غیبت]] ولی، به پیشگاه [[خداوند]] شکایت میکردند و میفرمودند: {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا..."}} از جمله آنان، [[امام علی]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام باقر]] {{عم}} است<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدیپور، ص ۳۴.</ref>. عاشقان و [[منتظران]] مولا، [[دعای ندبه]] را هرصبح [[جمعه]] زمزمه میکنند. متن کامل این دعای ارزشمند در [[مفاتیح الجنان]] آمده است. علاوه بر [[دعای ندبه]]، یکی از زیارتنامههای [[سرداب]] مقدّس نیز "ندبه" نامیده میشود و آن [[زیارت]]، مشهور به "[[زیارت آل یاسین]]" است<ref>همان، ص ۱۶۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۰.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} |