بحث:رابطه علم غیب با خواب چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

*[[آیات]]<ref>ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۵۰-۱۵۳؛ مشکی، محمد، بررسی علم امام از دیدگاه شیخ مفید، فصلنامه فلسفی کلامی، ص ۳۱۸</ref> و روایاتی<ref>ر.ک. نادم، محمد حسن، علم غیب از نگاه عقل و وحی صفحه ؟؟؟؛ سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۵۰ ـ ۱۵۳</ref>  که در آن به ارتباط [[علم غیب]] با [[خواب]] سخن گفته شده است:

*الف) [[آیات]]:  

*ب) [[روایات]]:

#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «زمانی که بنده‌ای گرفتار [[مخالفت]] با [[خدا]] باشد و [[خداوند]] خواسته باشد به او خبری برساند در هنگام [[خواب]] منظره‌ای به او نشان داده می‌شود که او را نسبت به آن [[معصیت]] منزجر می‌سازد و [[خواب‌های راستین]] جزئی از هفتاد جزء [[نبوت]] محسوب می‌شود».<ref>ر.ک. نادم، محمد حسن، علم غیب از نگاه عقل و وحی صفحه ؟؟؟</ref>

#[[حضرت علی]]{{ع}} یک روز صبح در [[مدینه]] وارد [[مسجد]] شد و گفت دیشب [[پیامبر خدا]]{{صل}} را در [[خواب]] دیدم که به من فرمودند همانا [[سلمان]] [[رحلت]] نموده است و [[پیامبر]]{{صل}} [[وصیت]] نمود او را [[غسل]] نمایم و [[نماز]] بر او بخوانم و سپس [[دفن]] کنم و اکنون برای این کار به سمت [[مدائن]] حرکت می‌کنم. پس [[عمر]] گفت از [[بیت‌المال]] [[کفن]] ایشان را تهیه نما، [[حضرت]]{{ع}} فرمودند: [[کفن]] فراهم شده است، نیازی نیست. پس در حالی که [[مردم]] او را بدرقه می‌کردند تا بیرون [[شهر]] [[مدینه]] رسیدند. از آنجا [[حضرت]]{{ع}} جدا شد و [[مردم]] مراجعت کردند. هنوز ظهر نشده ایشان بازگشت و فرمودند او را [[دفن]] کردم، اما اکثر [[مردم]] [[باور]] نکردند، تا اینکه بعد از مدتی از [[شهر]] [[مدائن]] نامه‌ای رسید که در آن نوشته شده بود: همانا [[سلمان]] در فلان شب از [[دنیا]] رفت و یک نفر از [[اعراب]] وارد شد او را [[غسل]] داد، [[کفن]] کرد، بر او [[نماز]] خواند و [[دفن]] نمود و رفت؛ با [[خواندن]] [[نامه]] همه متعجب شدند.<ref>راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح، ، ج٢، ص۵۶٢</ref>»<ref>ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۵۰ ـ ۱۵۳</ref>

#روایتی که [[امام حسین]]{{ع}} نیز از [[شهادت]] خود و یارانش در [[خواب]] [[آگاه]] شد: آن [[حضرت]] شبی که فردایش از [[مدینه]] به سوی [[مکه]] حرکت کرد، برای وداع با جدش [[رسول خدا]]{{صل}} به [[حرم]] [[نبوی]] رفت و چند رکعت [[نماز]] به جای آورد و [[دعا]] کرد و گریست و سپس سر بر [[قبر]] نهاد و در [[خواب]] [[پیامبر]]{{صل}} را دید که از شهادتش خبر داد و فرمودند:<ref>نعمان، محمد بن محمد، امالی، ص١۵٢؛ شریف القرشی، الشیخ باقر، حیاة الإمام الحسین، ج۵، ص٢۶٠: «همانا خداوند برای تو در بهشت منزلتی معین کرده است که جز با شهادت به آن نخواهی رسید».</ref> {{متن حدیث|«وَ إِنَّ لَکَ فِی الْجَنَّةِ دَرَجَاتٍ لَا تَنَالُهَا إِلَّا بِالشَّهَادَة»}}<ref>ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۵۰ ـ ۱۵۳</ref>

==نتیجه گیری==

*در نتیجه [[معصوم]]{{ع}} به وسیله خواب‌های [[صادق]] که از موضوعاتی خبر می‌‌دهد که مربوط به [[آینده]] و حوادث آن است از [[غیب]] مطلع می‌‌شود.<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، منشور جاوید، ج ۶،‌ ص ۲۲۸؛ سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۵۰ ـ ۱۵۳؛ مشکی، محمد، بررسی علم امام از دیدگاه شیخ مفید، فصلنامه فلسفی کلامی، ص ۳۱۸؛ هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران وبگاه پرسمان دانشجویی؛ موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی؛ ص ۱۵۶ و ۱۵۹ و ۱۶۲ و ؟؟؟</ref>