رابطه علم غیب با خواب چیست؟ (پرسش)
| رابطه علم غیب با خواب چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ علم غیب |
| مدخل اصلی | علم غیب |
رابطه علم غیب با خواب چیست؟ یکی از سؤال‌های مصداقی پرسشی تحت عنوان «رابطه علم غیب با رویدادهای فراحسی و خارق‌العاده چیست؟» است. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم غیب مراجعه شود.
پاسخ نخست
آیت‌الله جعفر سبحانی در کتاب «منشور جاوید» در این باره گفته است:
«خواب، انواع و اقسامی دارد که یک نوع آن مورد نظر ما است و آن خوابهایی است که از یک واقعیت جدا از اندیشه و ذهن، از واقعیتی محکم و استوار و پابرجا گزارش می‌دهد این نوع خواب‌های الهی است که ما را با جهان خارج از خود مربوط می‌سازد و از روحی حقایقی دور از محیط ذهن و اندیشه پرده بر می‌دارد و این قبیل خواب‌ها به اندازهای زیاد است که هرگز نمیتوان آن را انکار کرد و قرآن نمونههای پیچیدهای در سوره یوسف نقل مینماید. پیامبر گرامی اسلام (ص) درباره این نوع خواب‌ها فرموده است: "رؤیای صادق، بخشی از نبوت است"».[۱]
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| ۱. حجت الاسلام و المسلمين نادم؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد حسن نادم، در کتاب «علم غیب از نگاه عقل و وحی» در این‌باره گفته است:
«خواب از امور فراحسی محسوب می‌شود و انواع متعددی دارد که در هر صورت از آن میان، خوابی که می‌توان به عنوان واقعیت آن را پذیرفت و به آن ترتیب اثر داد خوابی است که در لسان روایات ما به عنوان رؤیای صادقه نامیده شده است. امام صادق (ع) فرمودند: زمانی که بنده‌ای گرفتار مخالفت با خدا باشد و خداوند خواسته باشد به او خبری برساند در هنگام خواب منظره‌ای به او نشان داده می‌شود که او را نسبت به آن معصیت منزجر می‌سازد و خواب‌های راستین جزئی از هفتاد جزء نبوت محسوب می‌شود. فلاسفه اسلامی امکان آگاهی از غیب را به وسیله خواب اثبات نموده‌اند»[۲].
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین سبحانی؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید محمد جعفر سبحانی در کتاب «منابع علم امامان شیعه» در این‌باره گفته است:
«از جمله منابع علم امامان (ع) خواب و رؤیاى آنان مى‌باشد. ما معتقدیم که خواب انبیا و ائمه اطهار (ع) مطابق با واقع است و آنها افزون بر اینکه در بیدارى از عنایات خداوند برخوردارند، در خواب و رؤیا نیز از تأییدات الهى بهره‌مندند و از غیب آگاه مى‌شوند.[۳] در این قسمت به چند نمونه از خواب پیامبران و امامان (ع) اشاره مى‌کنیم. بى‌شک خواب پیامبران، شاخه‌اى از وحى است.[۴] در قرآن کریم به برخى خواب‌هاى پیامبران تصریح شده است؛ براى مثال حضرت ابراهیم خلیل (ع) در خواب از قربانى کردن فرزندش در راه خداوند آگاه گردید. خداوند در این مورد مى‌فرماید: ﴿فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ﴾[۵] همچنین خداوند درباره خواب حضرت یوسف (ع) چنین مى‌فرماید: ﴿إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ﴾[۶] همچنین طبق آیه قرآن، پیامبر (ص) ورود مسلمانان به مسجدالحرام و انجام‌دادن اعمال عمره را در رؤیا مشاهده نمود؛ چنانکه خداوند مى‌فرماید: ﴿لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاء اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لا تَخَافُونَ﴾[۷]امامان (ع) نیز همانند پیامبران (ع) بسیارى از امور غیبى را از طریق رؤیا مشاهده مى‌کردند؛ از جمله در روایتى چنین مى‌خوانیم: «حضرت على (ع) یک روز صبح در مدینه وارد مسجد شد و گفت دیشب پیامبر خدا (ص) را در خواب دیدم که به من فرمود که همانا سلمان رحلت نموده است و پیامبر (ص) وصیت نمود که او را غسل نمایم و نماز بر او بخوانم و سپس دفن کنم... و اکنون براى این کار به‌سمت مدائن حرکت مى‌کنم. پس عمر گفت از بیت‌المال کفن ایشان را تهیه نما، حضرت (ع) فرمود: کفن فراهم شده است، نیازى نیست. پس درحالى‌که مردم او را بدرقه مى‌کردند تا بیرون شهر مدینه رسیدند. از آنجا حضرت (ع) جدا شد و مردم مراجعت کردند. هنوز ظهر نشده حضرت (ع) بازگشت و فرمود او را دفن کردم، اما اکثر مردم باور نکردند، تا اینکه بعد از مدتى از شهر مدائن نامه‌اى رسید که در آن نوشته شده بود: همانا سلمان در فلان شب از دنیا رفت و یک نفر از اعراب وارد شد او را غسل داد، کفن کرد، بر او نماز خواند و دفن نمود و رفت. با خواندن نامه همه متعجب شدند»[۸] همچنین در روایات است که امام حسین نیز از شهادت خود و یارانش در خواب آگاه شد. آن حضرت شبى که فردایش از مدینه به سوى مکه حرکت کرد، براى وداع با جدش رسول خدا (ص) به حرم نبوى رفت و چند رکعت نماز به‌جاى آورد و دعا کرد و گریست و سپس سر بر قبر نهاد و در خواب پیامبر را دید که از شهادتش خبر داد و فرمود: «وَ إِنَّ لَکَ فِی الْجَنَّةِ دَرَجَاتٍ لَا تَنَالُهَا إِلَّا بِالشَّهَادَة»[۹]»[۱۰].
|
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین موسوی؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین سید امین موسوی، در کتاب «گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی» در این‌باره گفته است:
«فخر رازی که از متکلمین اشعری مسلک اهل سنت است و در بسیاری از امور تشکیک می‌کند، در ذیل عبارت بو علی سینا در فصل هفتم از نمط دهم اشارات که گفته است: هرگاه بشنوی که عارفی از غیب خبر می‌دهد... پس باور کردن آن برای تو دشوار نیاید... گوید این فصل بی‌نیاز از تفسیر است[۱۱]. این سخن نشانگر این است که مطالب آن مورد قبول وی می‌باشد. فخر رازی، ضمن شرح کلام بوعلی سینا برای امکان آگاهی انسان از غیب به استدلال و تأیید کلام او پرداخته است. او در ذیل عبارت بوعلی در فصل هشتم "تجربه و قیاس هماهنگ هستند که نفس انسانی به گونه‌ای که در حالت خواب به غیب دست‌رسی پیدا می‌کند، پس مانعی ندارد که این دست‌رسی در حالت بیداری نیز روی دهد..." گوید: این فصل بیان‌گر این است که اجمالاً امکان اخبار از غیب وجود دارد، به این نحو که اگر شناخت از اخبار غیبی در خواب ممکن باشد، امکان اطلاع از آن در بیداری قطعی خواهد بود. و دلیلی هم که بر اطلاع از غیب در خواب می‌باشد، تجربه و شنیدن از دیگران است، برای انسان بارها اتفاق افتاده است که خواب‌های خبردهنده از غیب دیده است و در خارج هم واقع شده است. و همچنین از دیگران گزارش‌های یقینی از حاضرین و گذشتگان شنیده است، که در خواب به غیب دست‌رسی پیدا کرده‌اند. پس وقتی اطلاع از غیب در خواب صحیح باشد، به طور قطع هیچ‌گونه محالی بر اطلاع آن در بیداری نخواهد بود، اگر فرض کنیم هیچ‌گونه تجربه‌ای در خواب نبوَد، حصول این معنی استبعادش از حالت بیداری شدیدتر بود[۱۲]. فخر رازی در کتاب المباحث المشرقیه ضمن فصلی که با عنوان "کیفیت خبردادن از غیب" می‌گوید: نفس انسان هرگاه کاملاً قوی شود و وافی به جوانب کشمکش بود یعنی بتواند جامع اضداد باشد به نحوی که اشتغال آن به تدبیر بدن مانع از اتصال و ارتباط با مبادی غیر مادی نشود، و نیز قوّه متخیله قوی باشد، به نحوی که بتواند حس مشترک را از حواس ظاهری خلاص نماید، بعید نیست چنین نفسی بتواند آن چه برایش از ارتباط و اتصال با مبادی غیر مادی در حالت خواب پیش می‌آید، در حالت بیداری نیز برایش پیش آید و از عالم غیر مادی در چنین نفسی چیزهایی وارد شود و بعضی از امور غیبی مربوط به گذشته یا آینده را درک نماید»[۱۳].
|
| ۴. حجت الاسلام و المسلمین مشکی؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین محمد مشکی در مقاله «بررسی علم امام از دیدگاه شیخ مفید» در این‌باره گفته است:
«خواب‌های صادق، برای انبیاء الهی، به عنوان نوعی از الهامات الهی، شـامل امامان نیز می‌شود که این خود جزء قلمرو دانش امام، و همینطور به عنوان منشأ علم آنان تلقی می‌شود. شیخ مفید، در همان کتاب اوائل المقالات در این مورد می‌گوید:«و أقول إن منامات الرسل و الأنبياء و الأئمة (ع) صادقة لا تكذب و إن الله تعالى عصمهم عن الأحلام و بذلك جاءت الأخبار عنهم»[۱۴]. علاوه بر روایت ذکر شده در مورد رؤیاهای صادقه، آیاتی نیز در این خصوص در سـوره فتح آمده است: ﴿لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاء اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ﴾ [۱۵]؛ البته خداوند صدق و حقیقت خواب رسولش را آشکار و محقق ساخت که در عالم رؤیا با دید شما مؤمنان، البته در مسـجد الحرام بـا دل ایمـن و در کمال امنیت وارد می‌شوید، سرها تراشیده و اعمال تقصیر احرام بیترس و هراس به جا آورید. بنابراین، محدوده دانش آنان شامل رؤیاهای صادقه نیز می‌شود»[۱۶]. |
| ۵. آقای عظیمی (پژوهشگر جامعة المصطفی العالمیة)؛ |
|---|
|
آقای محمد صادق عظیمی در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان «سیر تطور گستره علم امام در کلام اسلامی» در این‌باره گفته است:
«خواب‌های امامان (ع) همیشه راست و حقیقت است و لذا آنان در خواب هم از تأییدات الهی برخوردار بوده و از این راه بر بسیاری از حقایق جهان دست می‌یابند. مرحوم کراجکی می‌نویسد: خواب‌های پیامبران (ع) چون در واقع وحی است، همیشه راست است و خواب‌های ائمه (ع) نیز به منزل] وحی است هرچند وحی گفته نمی‌شود و لذا جز راست و حقیقت نیست ... در روایات نیز از این نوع خواب‌ها سخن گفته شده است، امام صادق (ع) می‌فرماید: «إِنَّ الرُّؤْيَا الصَّادِقَةَ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِينَ جُزْءً مِنَ النُّبُوَّة»[۱۷]نتیجه اینکه به اعتقاد امامیه که ریشه روایی هم دارد مهم‌ترین سرچشمه‌های علوم اهل‌بیت (ع) کتاب خدا، آثار پیامبر (ص)، الهام و تحدیث و رؤیای صادق است»[۱۸]. |
| ۶. پژوهشگران وبگاه پرسمان دانشجویی. |
|---|
|
پژوهشگران وبگاه پرسمان دانشجویی، در پاسخ به این پرسش آورده‌اند:
«پیامبران و امامان (ع) نه تنها در بیداری که در خواب نیز از تأیید الهی برخوردارند و از این راه، بر بسیاری از حقایق جهان دست می‌یابند[۱۹] چنانکه ابراهیم (ع) در خواب از مأموریت ذبح فرزندش آگاه شد[۲۰] و پیامبر گرامی اسلام (ص) ورود مسلمانان به مسجدالحرام و انجام اعمال عمره را در آینه رؤیا دید.[۲۱] از این روست که در روایاتی بسیار، رؤیای صادق، شاخه از نبوت به شمار آمده است و اندیشه‌مندان مسلمان آن را گونه‌ای وحی و الهام دانسته‌اند. امامان معصوم (ع) نیز بر بسیاری از امور غیبی از این راه آگاه می‌شدند و در حقانیت آن، تردیدی به خود راه نمی‌دادند. برای نمونه، امام علی (ع) در خواب از رحلت سلمان فارسی آگاهی یافت. سپس به مدائن رفت و به غسل و کفن او پرداخت»[۲۲][۲۳].
|
پرسش‌های مصداقی همطراز
پرسش‌های وابسته
- غیب در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)
- غیب در قرآن و حدیث به چه معنا به کار رفته است؟ (پرسش)
- حقیقت غیب چیست؟ (پرسش)
- جهان غیب چیست؟ (پرسش)
- قرآن در مورد جهان غیب چه آیاتی دارد؟ (پرسش)
- چه احادیثی در مورد جهان غیب وجود دارد؟ (پرسش)
- جهان شهادت چیست؟ (پرسش)
- قرآن در مورد جهان شهادت چه آیاتی دارد؟ (پرسش)
- چه احادیثی در مورد جهان شهادت وجود دارد؟ (پرسش)
- ایمان به غیب به چه معناست؟ (پرسش)
- علم غیب چیست؟ (پرسش)
- فرق بین کار‌های خارق‌العاده و علم غیب چیست؟ (پرسش)
- فرق بین پیشگویی و علم غیب چیست؟ (پرسش)
- آگاه از غیب کیست؟ (پرسش)
- مفاتح الغیب چیست؟ (پرسش)
- بحث از علم غیب چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ (پرسش)
- آیا انسان نیازی به ارتباط با جهان غیب دارد؟ (پرسش)
منبع‌شناسی جامع علم غیب معصوم
پانویس
- ↑ منشور جاوید، ج ۶، ص ۲۲۸
- ↑ علم غیب از نگاه عقل و وحی.
- ↑ أوائل المقالات، ص۴٢؛ مصنفات شیخ المفید، ج۴، ص٧٠.
- ↑ تفسیر نمونه، ج١٩.
- ↑ «و چون در تلاش، همپای او گشت (ابراهیم) گفت: پسرکم! من در خواب می‌بینم که تو را سر می‌برم»؛ سوره صافات، آیه ١٠٢.
- ↑ «(یاد کن) آنگاه را که یوسف به پدرش گفت: ای پدر! من (در خواب) یازده ستاره و خورشید و ماه را دیدم که برای من فروتن بودند»؛ سوره یوسف، آیه ۴.
- ↑ «خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجدالحرام وارد شوید»؛ سوره فتح، آیه ٢٧
- ↑ «مَا رُوِیَ أَنَّ عَلِیّاً (ع) دَخَلَ المَسْجِدَ بِالمَدِینَةِ غَدَاةَ یَوْمٍ وَ قَالَ رَأَیْتُ فِی النَّوْمِ رَسُولَ‌الله (ص) الْبَارِحَةَ وَ قَالَ لِی إِنَّ سَلْمَانَ تُوُفِّیَ وَ وَصَّانِی بِغُسْلِهِ وَ تَکْفِینِهِ وَ الصَّلَاةِ عَلَیْهِ وَ دَفْنِهِ وَ هَا أَنَا خَارِجٌ إِلَى المَدَائِنِ لِذَلِکَ فَقَالَ عُمَرُ خُذِ الْکَفَنَ مِنْ بَیْتِ المَالِ فَقَالَ عَلِیٌّ (ع) ذَاکَ مَکْفِیٌّ مَفْرُوغٌ مِنْهُ فَخَرَجَ وَ النَّاسُ مَعَهُ إِلَى ظَاهِرِ المَدِینَةِ ثُمَّ خَرَجَ وَ انْصَرَفَ النَّاسُ فَلَمَّا کَانَ قَبْلَ الظَّهِیرَةِ رَجَعَ وَ قَالَ دَفَنْتُهُ وَ کَانَ أَکْثَرُ النَّاسِ لَمْ یُصَدِّقُوهُ حَتَّى کَانَ بَعْدَ مُدَّةٍ وَ وَصَلَ مِنَ المَدَائِنِ مَکْتُوبٌ أَنَّ سَلْمَانَ تُوُفِّیَ فِی لَیْلَةِ کَذَا وَ دَخَلَ عَلَیْنَا أَعْرَابِیٌّ فَغَسَّلَهُ وَ کَفَّنَهُ وَ صَلَّى عَلَیْهِ وَ دَفَنَهُ ثُمَّ انْصَرَفَ فَتَعَجَّبُوا کُلُّهُمْ»؛ الخرائج و الجرائح، قطب الدین راوندى، ج٢، ص۵۶٢.
- ↑ «همانا خداوند براى تو در بهشت منزلتى معین کرده است که جز با شهادت به آن نخواهى رسید»؛ امالى، ص١۵٢؛ حياة الإمام الحسين(ع)، الشيخ باقر شريف القرشى، ج۵، ص٢۶٠.
- ↑ منابع علم امامان شیعه، ص ۱۵۰-۱۵۳.
- ↑ شرحی الاشارات، خواجه نصیرالدین طوسی و فخر رازی، ج۳، صفحه ۱۲۷.
- ↑ شرحی الاشارات، خواجه نصیرالدین طوسی و فخر رازی، ج۳، صفحه ۱۲۷.
- ↑ گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی؛ ص ۱۵۶ و ۱۵۹ و ۱۶۲ و ۱۶۳.]
- ↑ و من می‌گویم که رؤیاهـای رسـل و انبیاء و ائمه (ع) صادق است، و دروغ نمی‌گویند، و اینکه خدای تعالی آنان را از خـواب‌های پریشان و باطل نگاه می‌دارد، در این خصوص اخبار فراوانی از ایشان رسیده است؛ اوائل المقالات: ۳۹- ۴۲.
- ↑ خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجد الحرام وارد می‌شوید؛ سوره فتح، آیه: ۲۷.
- ↑ بررسی علم امام از دیدگاه شیخ مفید، فصلنامه فلسفی کلامی، پاییز ۱۳۸۹ (شماره ۴۵) ص ۳۱۸.
- ↑ خواب‌های راستین بخشی از هفتاد جزء نبوت است.
- ↑ محمد صادق عظیمی، سیر تطور گستره علم امام در کلام اسلامی، ص ۱۷۸.
- ↑ مصنفات الشیخ المفید(اوائل المقالات)، ج۴، ص۷۰؛ تصحیح الاعتقاد، ص۱۰۰.
- ↑ سوره صافات، آیه۱۰۲
- ↑ سوره فتح، آیه۲۷.
- ↑ قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۵۶۲ و ج۱، ص۲۳۳.
- ↑ وبگاه پرسمان دانشجویی