پرش به محتوا

منتقم: تفاوت میان نسخه‌ها

۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۷ اوت ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[منتقم]]، به معنای [[انتقام]] گیرنده و یکی از [[القاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ است. آن حضرت می‌‏فرماید: " من باقی‏مانده [[خدا]] در روی [[زمین]] و [[انتقام]] گیرنده از [[دشمنان]] او هستم"<ref>{{عربی|" أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ‏ فِي‏ أَرْضِهِ‏ وَ الْمُنْتَقِمُ‏ مِنْ‏ أَعْدَائِهِ‏ ‏ "}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۳۸۴، ح ۱</ref>.  
*منتقم، به معنای [[انتقام]] گیرنده و یکی از [[القاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ است. آن حضرت می‌‏فرماید: " من باقی‏مانده [[خدا]] در روی [[زمین]] و [[انتقام]] گیرنده از [[دشمنان]] او هستم"<ref>{{عربی|" أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ‏ فِي‏ أَرْضِهِ‏ وَ الْمُنْتَقِمُ‏ مِنْ‏ أَعْدَائِهِ‏ ‏ "}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۳۸۴، ح ۱</ref>.  
*[[امام صادق]]{{ع}} نیز فرمود: "چون [[حسین بن علی]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید، [[فرشتگان الهی]] ضجه سردادند و گفتند: پروردگارا! با [[حسین]] چنین شد؛ در حالی که او صفی تو و [[فرزند]] [[پیامبر]] تو است!؟ پس [[خداوند]] سبحانه و تعالی [[نور]] [[قائم]]{{ع}} را به آنان نشان داد و فرمود: به وسیله این شخص [[انتقام]] او را خواهم گرفت"<ref> {{عربی|" لَمَّا كَانَ‏ مِنْ‏ أَمْرِ الْحُسَيْنِ‏ عَلَيْهِ‏ السَّلَامُ‏ مَا كَانَ‏، ضَجَّتِ‏ الْمَلَائِكَةُ إِلَى‏ اللَّهِ‏ بِالْبُكَاءِ، و قَالَتْ‏: يُفْعَلُ‏ هذَا بِالْحُسَيْنِ‏ صَفِيِّكَ‏ و ابْنِ‏ نَبِيِّكَ‏؟ قَالَ‏: فَأَقَامَ‏ اللَّهُ‏ لَهُمْ‏ ظِلَّ الْقَائِمِ عَلَيْهِ السَّلَام‏‏ ‏ "}}، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۶۵، ح ۶؛ شیخ طوسی، الامالی، ج ۲، ص ۳۳</ref>.
*[[امام صادق]]{{ع}} نیز فرمود: "چون [[حسین بن علی]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید، [[فرشتگان الهی]] ضجه سردادند و گفتند: پروردگارا! با [[حسین]] چنین شد؛ در حالی که او صفی تو و [[فرزند]] [[پیامبر]] تو است!؟ پس [[خداوند]] سبحانه و تعالی [[نور]] [[قائم]]{{ع}} را به آنان نشان داد و فرمود: به وسیله این شخص [[انتقام]] او را خواهم گرفت"<ref> {{عربی|" لَمَّا كَانَ‏ مِنْ‏ أَمْرِ الْحُسَيْنِ‏ عَلَيْهِ‏ السَّلَامُ‏ مَا كَانَ‏، ضَجَّتِ‏ الْمَلَائِكَةُ إِلَى‏ اللَّهِ‏ بِالْبُكَاءِ، و قَالَتْ‏: يُفْعَلُ‏ هذَا بِالْحُسَيْنِ‏ صَفِيِّكَ‏ و ابْنِ‏ نَبِيِّكَ‏؟ قَالَ‏: فَأَقَامَ‏ اللَّهُ‏ لَهُمْ‏ ظِلَّ الْقَائِمِ عَلَيْهِ السَّلَام‏‏ ‏ "}}، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۶۵، ح ۶؛ شیخ طوسی، الامالی، ج ۲، ص ۳۳</ref>.
*البته در پاره‏‌ای از [[روایات]] نیز گفته شده است: آن حضرت [[انتقام]] گیرنده [[خون]] تمامی [[امامان]]{{عم}} و [[مظلومان]] است<ref>[[امام علی]]{{ع}} فرمود:{{عربی|" وَ لَيَبْعَثَنَ‏ اللَّهُ‏ رَجُلًا مِنْ‏ وُلْدِي‏ فِي‏ آخِرِ الزَّمَانِ‏ يُطَالِبُ‏ بِدِمَائِنَا‏‏ ‏ "}}، نعمانی، الغیبة، ص ۱۴۰، ح ۱؛ ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۸، ح ۱</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۲۴.</ref>.
*البته در پاره‏‌ای از [[روایات]] نیز گفته شده است: آن حضرت [[انتقام]] گیرنده [[خون]] تمامی [[امامان]]{{عم}} و [[مظلومان]] است<ref>[[امام علی]]{{ع}} فرمود:{{عربی|" وَ لَيَبْعَثَنَ‏ اللَّهُ‏ رَجُلًا مِنْ‏ وُلْدِي‏ فِي‏ آخِرِ الزَّمَانِ‏ يُطَالِبُ‏ بِدِمَائِنَا‏‏ ‏ "}}، نعمانی، الغیبة، ص ۱۴۰، ح ۱؛ ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۸، ح ۱</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۲۴.</ref>.
خط ۱۰: خط ۱۰:
*و اما [[حضرت مهدی]] {{ع}} پس از تمام شدن [[حجت]] بر [[مردم]] و از بین رفتن بهانه‌ها و عذرهاست که مجبور به استفاده از [[قدرت]] و [[شمشیر]] خواهد شد. به عبارت دیگر در شرایطی که هیچ‌چیز به جز [[قدرت]] نظامی کارایی ندارد، [[امام]] {{ع}} به آن متوسل خواهد شد وگرنه در آغاز [[قیام]] باز همانند [[انبیا]] و اوصیای الهی توده‌های [[مردم]] را [[موعظه]] می‌کنند و در حد لازم به روشنگری و از بین بردن [[شبهات]] آن‌ها می‌پردازند. منتهی چون بسیاری از افراد [[پیروی]] از [[اوامر]] و رهنمودهای آن حضرت را به زیان [[حکومت]] و [[موقعیت]] ظالمانه خود خواهند دید، در نتیجه علی‌رغم [[درک]] [[حقانیت]] آن حضرت به خاطر زرق‌وبرق و مطامع دنیوی به روی [[امام]] {{ع}} [[شمشیر]] خواهند کشید. در این شرایط‍‌ است که آن حضرت هم مجبور به استفاده از قوای نظامی و [[قدرت]] [[شمشیر]] خواهند شد.  
*و اما [[حضرت مهدی]] {{ع}} پس از تمام شدن [[حجت]] بر [[مردم]] و از بین رفتن بهانه‌ها و عذرهاست که مجبور به استفاده از [[قدرت]] و [[شمشیر]] خواهد شد. به عبارت دیگر در شرایطی که هیچ‌چیز به جز [[قدرت]] نظامی کارایی ندارد، [[امام]] {{ع}} به آن متوسل خواهد شد وگرنه در آغاز [[قیام]] باز همانند [[انبیا]] و اوصیای الهی توده‌های [[مردم]] را [[موعظه]] می‌کنند و در حد لازم به روشنگری و از بین بردن [[شبهات]] آن‌ها می‌پردازند. منتهی چون بسیاری از افراد [[پیروی]] از [[اوامر]] و رهنمودهای آن حضرت را به زیان [[حکومت]] و [[موقعیت]] ظالمانه خود خواهند دید، در نتیجه علی‌رغم [[درک]] [[حقانیت]] آن حضرت به خاطر زرق‌وبرق و مطامع دنیوی به روی [[امام]] {{ع}} [[شمشیر]] خواهند کشید. در این شرایط‍‌ است که آن حضرت هم مجبور به استفاده از قوای نظامی و [[قدرت]] [[شمشیر]] خواهند شد.  
*به علاوه از توجه به مضمون و مفاد [[روایات]] و ادعیه‌ای که [[امام عصر]]{{ع}} را با [[لقب]] منتقم یاد کرده‌اند، به خوبی این [[حقیقت]] روشن می‌شود که انتقام‌گیری آن حضرت از [[ستمگران]] و متعدیان به [[حقوق]] [[انسان‌ها]] و مستکبران خواهد بود؛ یعنی آن‌هایی که [[بندگان خدا]] را به [[بردگی]] برای خود وامی‌دارند و حاضر نیستند که بگذارند آن‌ها آزادانه برای خود یک زندگی و خطمشی مستقلی [[انتخاب]] کنند و به خاطر [[منافع]] خود، همه هستی و سرمایه‌های مادی و معنوی آنان را نابود می‌کنند. وقتی [[امام مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] کنند از قدرت‌های استکباری، [[انتقام]] توده‌های مستضعفی را که سال‌ها تحت سیطره آن‌ها واقع شده‌اند خواهد گرفت. در مقابل، آن حضرت با توده‌های [[مردم]] جز به شیوه عفو و [[رحمت]] و [[بخشندگی]] [[رفتار]] نخواهند کرد. همان‌گونه که مفاد [[روایات]] و [[دعاها]] بر این موضوع دلالت دارند؛ به عنوان مثال:
*به علاوه از توجه به مضمون و مفاد [[روایات]] و ادعیه‌ای که [[امام عصر]]{{ع}} را با [[لقب]] منتقم یاد کرده‌اند، به خوبی این [[حقیقت]] روشن می‌شود که انتقام‌گیری آن حضرت از [[ستمگران]] و متعدیان به [[حقوق]] [[انسان‌ها]] و مستکبران خواهد بود؛ یعنی آن‌هایی که [[بندگان خدا]] را به [[بردگی]] برای خود وامی‌دارند و حاضر نیستند که بگذارند آن‌ها آزادانه برای خود یک زندگی و خطمشی مستقلی [[انتخاب]] کنند و به خاطر [[منافع]] خود، همه هستی و سرمایه‌های مادی و معنوی آنان را نابود می‌کنند. وقتی [[امام مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] کنند از قدرت‌های استکباری، [[انتقام]] توده‌های مستضعفی را که سال‌ها تحت سیطره آن‌ها واقع شده‌اند خواهد گرفت. در مقابل، آن حضرت با توده‌های [[مردم]] جز به شیوه عفو و [[رحمت]] و [[بخشندگی]] [[رفتار]] نخواهند کرد. همان‌گونه که مفاد [[روایات]] و [[دعاها]] بر این موضوع دلالت دارند؛ به عنوان مثال:
#[[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[خطبه]] معروف خود در روز [[عید غدیر]] وقتی به توصیف [[امام مهدی]] {{ع}} می‌پردازند می‌فرمایند: {{عربی|"أَلَا إِنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظَّالِمِينَ... أَلَا إِنَّهُ مُدْرِكٌ بِكُلِّ ثَارٍ لِأَوْلِيَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}} [[آگاه]] باشید که او [[[خاتم الاوصیاء]] [[مهدی موعود]] {{ع}}] انتقام‌گیرنده از [[ستمگران]] است... او [[خونخواه]] [[خون]] به ناحق ریخته همه [[بندگان]] [[صالح]] خداست...<ref>بحار الانوار، ج ۳۷، صص ۲۱۱ و ۲۱۳.</ref>.
#[[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[خطبه]] معروف خود در روز [[عید غدیر]] وقتی به توصیف [[امام مهدی]] {{ع}} می‌پردازند می‌فرمایند: {{عربی|"أَلَا إِنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظَّالِمِينَ... أَلَا إِنَّهُ مُدْرِكٌ بِكُلِّ ثَارٍ لِأَوْلِيَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}} [[آگاه]] باشید که او [[خاتم الاوصیاء]] [[مهدی موعود]] {{ع}}] انتقام‌گیرنده از [[ستمگران]] است... او [[خونخواه]] [[خون]] به ناحق ریخته همه [[بندگان]] [[صالح]] خداست...<ref>بحار الانوار، ج ۳۷، صص ۲۱۱ و ۲۱۳.</ref>.
#[[احمد بن اسحاق]] می‌گوید: روزی در حضور [[امام عسکری]] {{ع}} بودم که [[توفیق]] [[زیارت]] [[فرزند]] بزرگوارشان [[امام مهدی]] {{ع}} نصیب من شد. شنیدم که آن [[جانشین]] بر حق‌ [[حضرت عسکری]] {{ع}} فرمودند: {{عربی|"أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ الْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِهِ"}}، من [[بقیة الله]] در روی [[زمین]] [[خدا]] هستم که از [[دشمنان]] [[خدا]] [[انتقام]] خواهم گرفت...<ref>الزام الناصب، ج ۱، ص ۲۵۳.</ref>.
#[[احمد بن اسحاق]] می‌گوید: روزی در حضور [[امام عسکری]] {{ع}} بودم که [[توفیق]] [[زیارت]] [[فرزند]] بزرگوارشان [[امام مهدی]] {{ع}} نصیب من شد. شنیدم که آن [[جانشین]] بر حق‌ [[حضرت عسکری]] {{ع}} فرمودند: {{عربی|"أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ الْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِهِ"}}، من [[بقیة الله]] در روی [[زمین]] [[خدا]] هستم که از [[دشمنان]] [[خدا]] [[انتقام]] خواهم گرفت...<ref>الزام الناصب، ج ۱، ص ۲۵۳.</ref>.
#در قسمتی از [[دعای ندبه]] در اشاره به این [[مسئولیت]] [[امام زمان]] {{ع}} می‌خوانیم: {{عربی|"أَيْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِيَاءِ، أَيْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلَاءَ"}} کجاست آن منتقمی که [[خون]] به ناحق ریخته و پایمال شده [[پیامبران]] و [[فرزندان]] آن‌ها را طلب خواهد کرد؛ کجاست آن‌که از [[خون]] [[شهید]] [[کربلا]] [[انتقام]] خواهد کشید؟...<ref>مفاتیح الجنان، دعای ندبه.</ref>.
#در قسمتی از [[دعای ندبه]] در اشاره به این [[مسئولیت]] [[امام زمان]] {{ع}} می‌خوانیم: {{عربی|"أَيْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِيَاءِ، أَيْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلَاءَ"}} کجاست آن منتقمی که [[خون]] به ناحق ریخته و پایمال شده [[پیامبران]] و [[فرزندان]] آن‌ها را طلب خواهد کرد؛ کجاست آن‌که از [[خون]] [[شهید]] [[کربلا]] [[انتقام]] خواهد کشید؟...<ref>مفاتیح الجنان، دعای ندبه.</ref>.
خط ۱۸: خط ۱۸:


==منتقم در درسنامه==
==منتقم در درسنامه==
*"[[منتقم]]"، به معنای [[انتقام]] گیرنده و یکی از [[القاب حضرت مهدی]]{{ع}} است. آن [[حضرت]] می‌فرماید: {{متن حدیث|"أَنَا بَقِيَّةُ اَللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ اَلْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِهِ"}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۸۴، ح ۱.</ref>؛ "من باقی‌مانده [[خدا]] در روی [[زمین]] و [[انتقام]] گیرنده از [[دشمنان]] او هستم". [[امام صادق]]{{ع}} نیز فرمود: "چون [[حسین بن علی]]{{عم}} به [[شهادت]] رسید، [[فرشتگان الهی]] [[ضجه]] سر دادند و گفتند: پروردگارا! با [[حسین]] چنین شد؛ در حالی‌که او صفی تو و [[فرزند]] پیامبرت است!؟ پس [[خداوند]] [[نور]] [[قائم]]{{ع}} را به آنان نشان داد و فرمود: به وسیله این [شخص‌] [[انتقام]] او را خواهم گرفت"<ref>کافی، ج ۱، ص ۴۶۵، ح ۶؛ شیخ طوسی، امالی، ج ۲، ص ۳۳.</ref>. البته در پاره‌ای از [[روایات]] نیز گفته شده است: "آن [[حضرت]] [[انتقام]] گیرنده [[خون]] تمامی [[امامان]]{{عم}} و [[مظلومان]] است"<ref>ر.ک: الغیبة، ص ۱۴۰، ح ۱؛ کافی، ج ۲، ص ۸، ح ۱.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۲۳۴.</ref>.
*"منتقم"، به معنای [[انتقام]] گیرنده و یکی از [[القاب حضرت مهدی]]{{ع}} است. آن [[حضرت]] می‌فرماید: {{متن حدیث|"أَنَا بَقِيَّةُ اَللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ اَلْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِهِ"}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۸۴، ح ۱.</ref>؛ "من باقی‌مانده [[خدا]] در روی [[زمین]] و [[انتقام]] گیرنده از [[دشمنان]] او هستم". [[امام صادق]]{{ع}} نیز فرمود: "چون [[حسین بن علی]]{{عم}} به [[شهادت]] رسید، [[فرشتگان الهی]] [[ضجه]] سر دادند و گفتند: پروردگارا! با [[حسین]] چنین شد؛ در حالی‌که او صفی تو و [[فرزند]] پیامبرت است!؟ پس [[خداوند]] [[نور]] [[قائم]]{{ع}} را به آنان نشان داد و فرمود: به وسیله این [شخص‌] [[انتقام]] او را خواهم گرفت"<ref>کافی، ج ۱، ص ۴۶۵، ح ۶؛ شیخ طوسی، امالی، ج ۲، ص ۳۳.</ref>. البته در پاره‌ای از [[روایات]] نیز گفته شده است: "آن [[حضرت]] [[انتقام]] گیرنده [[خون]] تمامی [[امامان]]{{عم}} و [[مظلومان]] است"<ref>ر.ک: الغیبة، ص ۱۴۰، ح ۱؛ کافی، ج ۲، ص ۸، ح ۱.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۲۳۴.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۱۹٬۴۱۸

ویرایش