شرایط انتظار واقعی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
::::# "'''[[محبت به امام زمان]] {{ع}}'''": چراکه بدیهی است تا زمانی که [[محبت]] به [[امام زمان]] {{ع}} در وجود [[انسان]] شکل نگرفته و شعله ور نشده باشد، او نمیتواند به [[وظایف منتظر واقعی]] [[عمل]] نماید. بله [[محبت به امام زمان]] {{ع}} وظیفهای است که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به [[دستور خدا]] از ما خواسته است. آنجا که در [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|قُل لا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلا الْمَوَدةَ فِی الْقُرْبَی}}<ref>«بگو ای [[پیامبر]] که من از شما بر این رسالتم، هیچ مزدی جز [[مودت]] با نزدیکانم نمیطلبم.» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> | ::::# "'''[[محبت به امام زمان]] {{ع}}'''": چراکه بدیهی است تا زمانی که [[محبت]] به [[امام زمان]] {{ع}} در وجود [[انسان]] شکل نگرفته و شعله ور نشده باشد، او نمیتواند به [[وظایف منتظر واقعی]] [[عمل]] نماید. بله [[محبت به امام زمان]] {{ع}} وظیفهای است که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به [[دستور خدا]] از ما خواسته است. آنجا که در [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|قُل لا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلا الْمَوَدةَ فِی الْقُرْبَی}}<ref>«بگو ای [[پیامبر]] که من از شما بر این رسالتم، هیچ مزدی جز [[مودت]] با نزدیکانم نمیطلبم.» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> | ||
::::# '''ایجاد [[سنخیت با امام زمان]] {{ع}}''': [[منتظران واقعی]] کسانی هستند که وضعیت روحی و عاطفی خود را به گونهای سامان میدهند که با حضرت [[بقیة الله]] الاعظم {{ع}} بیشترین سنخیت را داشته باشند. زیرا بدیهی است [[انتظار]]، ملازم با سنخیت داشتن با [[منتظر]] است. البته پر واضح است که ایجاد سنخیت با [[امام زمان]] {{ع}} از طریق تقویت [[ایمان]]، تثبیت [[تقوا]]، تحکیم فضایل اخلاقی و توسعه درجات معنوی حاصل میشود. زیرا فقط در صورتی که امیال [[انسان]]، مطابق میل [[امام زمان]] {{ع}} باشد، [[آتش]] [[محبت]] آن [[امام]] فرزانه در [[دل]] [[منتظر]] زبانه خواهد کشید و دوریاش را بر او سخت و ناگوار خواهد ساخت. بنابراین بدیهی است، به همان [[میزان]] که سنخیت [[منتظِر]] با [[منتظَر]] بیشتر باشد، [[محبت]] [[منتظَر]] در [[دل]] [[منتظِر]] بیشتر خواهد شد و به همین [[میزان]] [[محبت]] [[منتظَر]] نیز به [[منتظِر]] افزونتر خواهد گشت. | ::::# '''ایجاد [[سنخیت با امام زمان]] {{ع}}''': [[منتظران واقعی]] کسانی هستند که وضعیت روحی و عاطفی خود را به گونهای سامان میدهند که با حضرت [[بقیة الله]] الاعظم {{ع}} بیشترین سنخیت را داشته باشند. زیرا بدیهی است [[انتظار]]، ملازم با سنخیت داشتن با [[منتظر]] است. البته پر واضح است که ایجاد سنخیت با [[امام زمان]] {{ع}} از طریق تقویت [[ایمان]]، تثبیت [[تقوا]]، تحکیم فضایل اخلاقی و توسعه درجات معنوی حاصل میشود. زیرا فقط در صورتی که امیال [[انسان]]، مطابق میل [[امام زمان]] {{ع}} باشد، [[آتش]] [[محبت]] آن [[امام]] فرزانه در [[دل]] [[منتظر]] زبانه خواهد کشید و دوریاش را بر او سخت و ناگوار خواهد ساخت. بنابراین بدیهی است، به همان [[میزان]] که سنخیت [[منتظِر]] با [[منتظَر]] بیشتر باشد، [[محبت]] [[منتظَر]] در [[دل]] [[منتظِر]] بیشتر خواهد شد و به همین [[میزان]] [[محبت]] [[منتظَر]] نیز به [[منتظِر]] افزونتر خواهد گشت. | ||
::::# '''[[دعا برای سلامتی و ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}''': [[منتظر واقعی]] کسی است که هر لحظه، برای سلامتی محبوبش [[دعا]] میکند و از [[خداوند]] درخواست میکند که هر چه زودتر او را برساند. بنابراین دعای فراوان برای [[فرج]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، از نشانههای روشن [[انتظار واقعی]] است و البته چنین وظیفهای مورد توصیه آن حضرت نیز میباشد چه اینکه آن وجود نازنین خود در کلامی گهر [[بار]] فرمودهاند: {{متن حدیث|"أَکثِرُوا الدُعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَ ذَلِک فَرَجُکم"}}<ref>«در [[تعجیل فرج]] زیاد [[دعا]] کنید که [[تعجیل فرج]]، گشایش [[کار]] خود شما است.» بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج۵۳، ص۱۸۰، باب۳۱.</ref> آری، [[منتظر واقعی]] کسی است که در [[انتظار]] رسیدن زمان [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} باشد که "خیر اهل الارض"<ref>کافی، شیخ کلینی، ج۱، ص۴۶۷؛ من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج۴، ص۱۷۷.</ref> است و برای آن حضرت {{ع}} [[دعا]] میکند؛ چه اینکه [[امام باقر]] {{ع}} در درباره [[اعمال]] شب [[نیمه شعبان]] فرمودند: {{متن حدیث|"فَاجْتَهِدُوا فِی الدعَاءِ وَ الثنَاءِ عَلَی اللهِ (عز و جل)"}}<ref>«پس در این شب در [[دعا]] و ثنای الهی بکوشید.» امالی، شیخ طوسی، ص۲۹۷.</ref> | ::::# '''[[دعا برای سلامتی و ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}''': [[منتظر واقعی]] کسی است که هر لحظه، برای سلامتی محبوبش [[دعا]] میکند و از [[خداوند]] درخواست میکند که هر چه زودتر او را برساند. بنابراین دعای فراوان برای [[فرج]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، از نشانههای روشن [[انتظار واقعی]] است و البته چنین وظیفهای مورد توصیه آن حضرت نیز میباشد چه اینکه آن وجود نازنین خود در کلامی گهر [[بار]] فرمودهاند: {{متن حدیث|"أَکثِرُوا الدُعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَ ذَلِک فَرَجُکم"}}<ref>«در [[تعجیل فرج]] زیاد [[دعا]] کنید که [[تعجیل فرج]]، گشایش [[کار]] خود شما است.» بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج۵۳، ص۱۸۰، باب۳۱.</ref> آری، [[منتظر واقعی]] کسی است که در [[انتظار]] رسیدن زمان [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} باشد که "خیر اهل الارض"<ref>کافی، شیخ کلینی، ج۱، ص۴۶۷؛ من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج۴، ص۱۷۷.</ref> است و برای آن حضرت {{ع}} [[دعا]] میکند؛ چه اینکه [[امام باقر]] {{ع}} در درباره [[اعمال]] شب [[نیمه شعبان]] فرمودند: {{متن حدیث|"فَاجْتَهِدُوا فِی الدعَاءِ وَ الثنَاءِ عَلَی اللهِ (عز و جل)"}}<ref>«پس در این شب در [[دعا]] و ثنای الهی بکوشید.» امالی، شیخ طوسی، ص۲۹۷.</ref>. | ||
:::::*'''شرائط کنشی''': سومین شرط [[انتظار واقعی]]، به حوزه کنش انسانی و رفتارهای فردی و افعال جمعی باز میگردد، که برخی از آنها عبارتند از: | :::::*'''شرائط کنشی''': سومین شرط [[انتظار واقعی]]، به حوزه کنش انسانی و رفتارهای فردی و افعال جمعی باز میگردد، که برخی از آنها عبارتند از: | ||
::::# '''[[ارتباط با امام زمان]] {{ع}}''': [[منتظر واقعی]]، در [[زمان غیبت]] کبری که موفق به [[زیارت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نمیشود، باید ارتباط خویش را با آن حضرت حفظ کند؛ او میتواند از طریق خواندن ادعیه و [[زیارات]] وارده همچون "دعای ندبه"، "دعای عهد" و "زیارت آل یاسین" و [[حضور]] در اماکن مشرفه، ارتباط خویش را با حضرت [[بقیة الله]] الاعظم {{ع}} حفظ کرده و تحکیم نماید. | ::::# '''[[ارتباط با امام زمان]] {{ع}}''': [[منتظر واقعی]]، در [[زمان غیبت]] کبری که موفق به [[زیارت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نمیشود، باید ارتباط خویش را با آن حضرت حفظ کند؛ او میتواند از طریق خواندن ادعیه و [[زیارات]] وارده همچون "دعای ندبه"، "دعای عهد" و "زیارت آل یاسین" و [[حضور]] در اماکن مشرفه، ارتباط خویش را با حضرت [[بقیة الله]] الاعظم {{ع}} حفظ کرده و تحکیم نماید. | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
::::## [[عمل به دستورات قرآن و عترت]]: [[منتظر واقعی]] کسی است که به [[دستورات]] [[قرآن]] به خوبی [[عمل]] میکند؛ البته اگر او بخواهد به [[قرآن]] [[عمل]] کند، باید با چهارده [[نور]] [[معصوم]] {{عم}} مخصوصاً با وجود مبارک [[ولی عصر]] {{ع}} ارتباط برقرا کند و بیشک ارتباط با این ذوات مقدسه فقط از طریق [[قرآن کریم]] میسر است. زیرا این دو وجود نورانی هرگز از یکدیگر جدا نخواهند شد؛ چنانچه [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[حدیث]] [[متواتر]] بین [[عامه]] و [[خاصه]] فرمودهاند: {{متن حدیث|"إِنی تَارِک فِیکمُ الثقَلَینِ کتَابَ اللهِ عَز وَ جَل وَ عِتْرَتِی کتَابُ اللهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ بَینَ السمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ عِتْرَتِی أَهْلُ بَیتِی وَ إِن اللطِیفَ الْخَبِیرَ أَخْبَرَنِی أَنهُمَا لَنْ یفْتَرِقَا حَتی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ فَانْظُرُوا بِمَا ذَا تَخْلُفُونی فِیهِمَا"}}<ref>«من در میان شما دو چیز گرانبها گذاشتم کتاب [[خدا]] که ریسمانی است که از آسمان به [[زمین]] کشیده شده است و عترتم اهل بیتم که [[خداوند]] لطیف خبیر به من [[خبر]] داده که این دو از هم جدا نمیشوند، تا در [[حوض کوثر]] بر من وارد شوند، پس بنگرید که چگونه [[جانشین]] من در باره آن دو خواهید بود.» کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۳۵.</ref>»<ref>[[محمد جواد فاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی، محمد جواد]]، [[گفتارهای مهدوی (کتاب)|گفتارهای مهدوی]]، ص ۱۲۲-۱۲۴.</ref>. | ::::## [[عمل به دستورات قرآن و عترت]]: [[منتظر واقعی]] کسی است که به [[دستورات]] [[قرآن]] به خوبی [[عمل]] میکند؛ البته اگر او بخواهد به [[قرآن]] [[عمل]] کند، باید با چهارده [[نور]] [[معصوم]] {{عم}} مخصوصاً با وجود مبارک [[ولی عصر]] {{ع}} ارتباط برقرا کند و بیشک ارتباط با این ذوات مقدسه فقط از طریق [[قرآن کریم]] میسر است. زیرا این دو وجود نورانی هرگز از یکدیگر جدا نخواهند شد؛ چنانچه [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[حدیث]] [[متواتر]] بین [[عامه]] و [[خاصه]] فرمودهاند: {{متن حدیث|"إِنی تَارِک فِیکمُ الثقَلَینِ کتَابَ اللهِ عَز وَ جَل وَ عِتْرَتِی کتَابُ اللهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ بَینَ السمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ عِتْرَتِی أَهْلُ بَیتِی وَ إِن اللطِیفَ الْخَبِیرَ أَخْبَرَنِی أَنهُمَا لَنْ یفْتَرِقَا حَتی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ فَانْظُرُوا بِمَا ذَا تَخْلُفُونی فِیهِمَا"}}<ref>«من در میان شما دو چیز گرانبها گذاشتم کتاب [[خدا]] که ریسمانی است که از آسمان به [[زمین]] کشیده شده است و عترتم اهل بیتم که [[خداوند]] لطیف خبیر به من [[خبر]] داده که این دو از هم جدا نمیشوند، تا در [[حوض کوثر]] بر من وارد شوند، پس بنگرید که چگونه [[جانشین]] من در باره آن دو خواهید بود.» کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۳۵.</ref>»<ref>[[محمد جواد فاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی، محمد جواد]]، [[گفتارهای مهدوی (کتاب)|گفتارهای مهدوی]]، ص ۱۲۲-۱۲۴.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین آیتی؛}} | |||
[[پرونده:151879.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[نصرتالله آیتی]]]] | |||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] [[نصرتالله آیتی]] نویسنده کتاب ''«[[دلیل روشن (کتاب)|دلیل روشن]]»'' در اين باره گفته است: | |||
::::::«[[انتظار امام مهدی]]{{ع}} به معنای آماده باش بودن برای تحقق [[حکومت عدل جهانی]] توسط آن [[حضرت]] است. کسی که [[منتظر]] تحقق چنین [[آرمان]] بلندی است به صورت طبیعی بایستی از چنین ویژگیهایی برخوردار باشد: | |||
:::::#[[جهاد]]: [[جهاد]] به معنای به کار گرفتن تمام [[توان]] همراه با [[تحمل]] مشقتها در مسیر دستیابی به [[هدف]] است و اولین اثر [[انتظار]] تشکیل [[حکومت عدل جهانی]]، شکلگیری [[روحیه]] جهادی در درون [[آدمی]] و رو آوردن او به عمل مجاهدانه و با نهایت تلاش است؛ چراکه [[آدمی]] به تناسب اهدافش به تلاش رو میآورد وقتی [[هدف]] کوچک و سهل الوصول بود و نیل به آن بهراحتی امکانپذیر بود، رسیدن به آن به تلاش چندانی [[نیاز]] ندارد؛ اما اگر [[آدمی]] برای خود هدفی بزرگ و سترگ [[انتخاب]] کرد برای نیل به آن راهی جز [[استوار]] کردن [[عزم]] و بستن کمر [[همت]] و برداشتن گامهای بلند و بهکار گرفتن نهایت تلاش وجود نخواهد داشت؛ از این رو کسی که چشمانداز خود را تشکیل [[جامعه آرمانی]] در [[عصر ظهور]] قرار داد باید برای تحقق آرمانی چنین سترگ و رفیع تلاشی به تناسب ان داشته باشد. [[ابو بصير]] از [[امام صادق]]{{ع}} روايت كرده كه روزى آن [[حضرت]] فرمود: {{متن حدیث|أَ لَا أُخْبِرُكُمْ بِمَا لَا يَقْبَلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِهِ فَقُلْتُ بَلَى فَقَالَ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ الْإِقْرَارُ بِمَا أَمَرَ اللَّهُ وَ الْوَلَايَةُ لَنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِنَا يَعْنِي الْأَئِمَّةَ خَاصَّةً وَ التَّسْلِيمَ لَهُمْ وَ الْوَرَعُ وَ الِاجْتِهَادُ وَ الطُّمَأْنِينَةُ وَ الِانْتِظَارُ لِلْقَائِمِ{{ع}}ثُمَّ قَالَ إِنَّ لَنَا دَوْلَةً يَجِيءُ اللَّهُ بِهَا إِذَا شَاءَ ثُمَّ قَالَ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ}}<ref>کتاب الغیبه ص۲۰۷.</ref>. «آيا شما را از چيزى [[آگاه]] نكنم كه [[خداوند]] بدون آن هيچ عملى را از [[بندگان]] نمىپذيرد؟ عرض كردم: بفرمایيد، فرمود: گواهى دادن بر اينكه هيچ معبودى جز [[خدا]] نيست و اينكه [[محمّد]]{{ع}} [[بنده]] [و فرستاده] او است، و [[اقرار]] به هر آنچه [[خداوند]] امر فرموده و ولايت براى ما و بيزارى از [[دشمنان]] ما- يعنى ما [[امامان]] بهخصوص- و تسليم شدن به آنان و پرهيزگارى و كوشش و خويشتندارى و [[چشم به راه]] [[قائم]]{{ع}} بودن، سپس فرمود: همانا ما را دولتى است كه هر گاه [[خداوند]] بخواهد آن را بر سر كار مىآورد، سپس فرمود: هر كس كه بودن در شمار ياران [[قائم]] شادمانش سازد بايد به [[انتظار]] باشد و با حال [[انتظار]] به پرهيزگارى و خلق نيكو [[رفتار]] كند، پس اگر اجلش برسد و [[امام]] [[قائم]]{{ع}} پس از درگذشت او قيام كند، بهره او از [[پاداش]] كسى است كه آن [[حضرت]] را دريافته باشد، پس بكوشيد و [[منتظر]] باشيد، گوارا [[باد]] شما را اى جماعتى كه مشمول [[رحمت خدا]] هستيد». تاکید [[امام صادق]]{{ع}} بر عنصر [[جدیت]] و تلاش در نهایت [[روایت]] یاد شده نشانگر اهمیت و [[جایگاه]] ویژهای است که این عنصر در مسیر دستیابی به چشمانداز [[امت اسلام]] دارد. | |||
:::::#ظرفیت و [[تحمل]]: دومین اثر [[انتظار]] تشکیل [[حکومت عدل جهانی]]، تغییر ظرفیت و [[تحمل]] [[انسان]] است؛ چراکه [[میزان]] [[تحمل]] [[انسان]] به اندازه [[عشق]] و تعلق خاطری است که به محبوبش دارد و این [[عشق]] است که آستانه [[تحمل]] [[آدمی]] را بالاتر میبرد و او را برای رسیدن به [[محبوب]] به هر ریاضتی میکشاند و در مواجهه با سختیهای راه مجاب میکند بنابراین وقتی که [[مؤمن]] [[منتظر]]، چشمانتظار تشکیل [[جامعه آرمانی]] است و آن را به عنوان [[هدف]] و مطلوب خود برگزید به [[میزان]] تعلق خاطری که به این [[آرمان]] دارد سختیهای مسیر آن را [[تحمل]] میکند و از موانعی که در راه آن قرار دارند نمیهراسد و بلکه با [[عشق]] تمام به استقبال مشقتهای مسیر میرود؛ چراکه [[شوق]] وصال به [[محبوب]] همه مرارتها و تلخیهای راه را در کام [[عاشق]] بلاکش به شیرینتر از عسل مبدل میکند.از همین رو در [[روایات]] متعددی [[پیشوایان معصوم]] [[منتظران ظهور]] را به [[صبر]] و [[بردباری]] توصیه فرمودهاند. | |||
:::::#[[نیروسازی]]: وقتی که مقصد -نه [[تکامل]] یک نفر- بلکه [[تکامل]] [[جامعه]] و بالاتر از آن [[جامعه جهانی]] است و قرار است [[جامعه جهانی]] موحد تشکیل شود که به تعبیر [[قرآن]] {{متن قرآن|يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئً}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین میگرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بیگمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار میدارد و (حال) آنان ر» سوره نور، آیه 55.</ref> است. این مقصد طولانی را نمیتوان به تنهایی پیمود و در این راه طولانی جز با همراهانی نمیتوان قدم گذارد؛ به تعبیر دیگر [[منتظران]] چشمبهراه [[ظهور امام مهدی]] و تشکیل [[حکومت عادلانه جهانی]] هستند که [[شرق]] و [[غرب]] [[دنیا]] را فرا میگیرد و افزونبر اینکه آحاد [[جامعه جهانی]] زیستی موحدانه خواهند داشت [[عبودیت]] در روابط افراد [[جامعه]] با یکدیگر و رابطه [[حاکمان]] و [[کارگزاران حکومتی]] با [[مردم]] نیز جریان دارد و به عبارت دیگر آنچه در [[حوزه]] فرد و اجتماع و [[حکومت]] [[میزان]] عمل است فرامین [[الهی]] است؛ از این رو دستیابی به این [[هدف]] سترگ [[نیازمند]] [[تربیت]] و پرورش انسانهایی در این طراز است و با [[تربیت]] افراد و شکل دادن جمعیتهایی از تربیتیافتگان و رشد و ارتقا دادن آنان و نیز توسعه این جمعیتهاست که میتوان [[امید]] به نیل به آن چشمانداز بزرگ داشت و نیز در این مسیر طولانی و سخت، گردنههای بسیاری هست که ممکن است [[همت]] همراهان را [[سست]] کند و از انگیزههایشان بکاهد مشکلات و [[سختی]] راه، [[فتنهها]] و مظاهر [[فریبنده]] [[دنیا]]، شکستها و ناکامیها، کوتاه دیدن مسیر، [[شتابزدگی]] در حصول نتیجه برخی از این گردنههاست که عبور از آن [[نیازمند]] [[تدبیر]] است؛ بنابراین، در کنار [[تربیت]] و پس از آن از [[مراقبت]] و عهدهداری نیروها نباید [[غفلت]] کرد و برای ایمنسازی آنان بایستی [[تدبیر]] اندیشید تا جریان [[نیروسازی]] همچنان مستمر بماند و مجموعهای از [[یاران]] [[توانمند]] فراهم آیند تا آنان خود با یارگیری و [[نیروسازی]] آرامآرام زمینههای آن تحول [[اجتماعی]] وسیع را فراهم نمایند. پس یکی دیگر از [[آثار انتظار]] [[نیروسازی]] است. | |||
:::::#[[استقامت]] در برابر [[دشمنان]]: [[نزاع]] [[جبهه حق]] و [[باطل]]، عمری به [[درازی عمر]] [[بشر]] دارد و در همیشه [[تاریخ]] جریان [[باطل]] تا حد امکان در [[ستیز]] با جریان [[حق]] و از میدان به در کردن آن کوشیده است و این خاصیت [[باطل]] است و به جز این از آن نمیتوان [[انتظار]] داشت. بنابراین، طبیعی است که هر جا چراغی هدایتی افروخته شود و جریانی در مسیر [[حق]] و برای [[حمایت]] از [[حق]] و به انگیزه گسترش [[حقیقت]] شکل بگیرد [[جبهه]] [[باطل]] با تمام قوا در برابرش [[صفآرایی]] کند؛ خصوصاً اگر آن [[حق]] چیزی باشد که تمام [[انبیا]] و [[اولیا]] در طول [[تاریخ]] آرزوی تحققش را داشته و در مسیر شکلگیریاش کوشش کردهاند؛ ازاینرو کسی که چنین چشمانداز سترگی را برای خود [[انتخاب]] میکند باید خود را برای [[مقاومت]] در برابر [[دشمنیها]] و ستیزهجوییهای [[دشمنان]] مهیا کند دشمنیهایی عمیق که جز با کوتاه آمدن از [[هدف]]، رو به افول نمیرود و به جز دست کشیدن از [[آرمان]] به [[رضایت]] تبدیل نمیشود و کسانی که چنین چشماندازی برای خود برگزیدهاند تنها در صورت مجهز شدن به [[سلاح]] [[استواری]] است که میتوانند این مسیر طولانی را با این حجم انبوه از [[دشمنیها]] به [[سلامت]] طی نمایند»<ref>مکاتبه اختصاصی دانشنامه امامت و ولایت.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{پرسمان انتظار فرج}} | {{پرسمان انتظار فرج}} | ||
خط ۶۷: | خط ۷۸: | ||
[[رده:پرسش]] | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسشهای مهدویت]] | [[رده:پرسشهای مهدویت]] | ||
[[رده:( | [[رده:(ات): پرسشهایی با ۳ پاسخ]] | ||
[[رده:( | [[رده:(ات): پرسشهای مهدویت با ۳ پاسخ]] | ||
[[رده:اتمام لینک داخلی]] | [[رده:اتمام لینک داخلی]] | ||
[[رده:پرسش]] | [[رده:پرسش]] |