فراگیر شدن ظلم و فساد: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

}}

برخی از [[روایات]]<ref>ر.ک: ملاحم سید بن طاووس، ص۱۴۴، ۱۴۹.</ref> در مورد [[ظهور امام زمان]] {{ع}} حکایت از آن دارد، قبل از [[ظهور]] آن حضرت [[جهان]] از [[فساد]] و [[تباهی]] پر خواهد شد و به برکت ظهور آن حضرت، سرتاسر [[جهان]] از [[عدالت]] پر می‌شود<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>. پندار برخی بر این است که در [[روایات]] چنین آمده است: "هرگاه [[دنیا]] پر از [[ظلم]] شد، [[مهدی]] خواهد آمد"، در حالی که این تصور غلط است و هرگز [[روایات]] چنین چیزی نفرموده، آنچه در روایات آمده این است: "[[خداوند]] به [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد کرد، پس از آنکه پر از [[ظلم و جور]] شده است"<ref>طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ص۴۲۴: {{عربی|يَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً}}.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص۷۱-۷۲.</ref>

== معناشناسی ==

[[فساد]] به معنای [[تباهی]] و ضد آن [[صلاح]] است و به معنای خارج شدن از حد [[اعتدال]] نیز معنا کرده اند.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ماده فسد.</ref> فساد و تباهی هم در شخص امکان بروز دارد و هم در [[جامعه]]، [[فساد]] شخصی موجب [[خروج]] شخص از حد ‌اعتدال می‌شود و [[فساد اجتماعی]] خارج شدن [[جامعه]] از حد [[اعتدال]] را در پی دارد و هرچه از زمان [[غیبت امام زمان]] {{ع}} دور می‌شویم این [[فساد]] [[ظهور]] بیشتری پیدا می‌کند<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۸۱ ـ ۹۱.</ref>.

معنای [[فراگیر شدن فساد]] و [[ظلم و ستم]] این است که بدی‌‌ها بر خوبی‌ها و ضد ارزش‌ها بر [[ارزش‌ها]] [[غلبه]] یابد و شعله [[آتش فتنه]]، دامن همه را بگیرد و [[جامعه‌ انسانی]] در باتلاق [[فساد]] فرو رود که یکی از مهم‌ ترین مظاهر این [[فساد]] گسترش [[حاکمیت]] [[استکبار]] و محرومیت و ضعیف شدن اهل دین است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۴؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>. فراگیر شدن [[ظلم]] و [[فساد]] آن است که هر یک از سعید، [[شقی]]، گروه [[حق]] و [[باطل]]، به اوج کار خود می‌رسند، [[ستم]] کاران به نهایت [[ستم کاری]] و [[صالحان]] در نهایت مظلومیت و [[استضعاف]]<ref>ر.ک: [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ]]، ص۶۶؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>.

منشأ این [[ظلم]] و [[فساد]] اعمال و [[رفتار]] ناشایست و [[انتخاب]] غیر صحیح خود [[مردم]] است. [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ}}<ref>سوره روم، آیه۴۱؛ «به خاطر دستاورد مردم، در خشکى و دریا فساد و تباهی آشکار شد».</ref>. [[فراگیر شدن فساد]]، و [[ظلم و ستم]] از نشانه‌های قبل از ظهور است چنانچه فراگیر شدن عدالت از نشانه‌های اصلی [[حکومت حضرت مهدی]] است. این فراگیر شدن ظلم و [[فساد]]<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref> در [[حقیقت]] تشبیه است نه شرطیّت و علیّت، یعنی علت تامّه برای [[ظهور]] نیست<ref>ر.ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۳۷۵، ۴۱۹؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>. بلکه نشانۀ قبل از [[ظهور]] است که به دنبال آن [[ظهور]] صورت می‌گیرد<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>.

== دو دیدگاه دربارۀ فراگیر شدن ظلم ==

دربارۀ مفهوم و چیستی [[فراگیر شدن ظلم و ستم]] در [[آخرالزمان]] دو معنا و دیدگاه اصلی و مهم وجود دارد:

# [[فراگیر شدن ظلم و ستم]] به معنای غالبیت: طبق این دیدگاه، در آستانۀ ظهور، [[ظلم و ستم]] در [[جهان]] غالب شده و چهرۀ [[جهان]]، چهرۀ [[ظلم و ستم]] خواهد بود<ref>ر.ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج ۲، ص ۲۵۹؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۸۱ ـ ۹۱.</ref>. در [[روایات]] به [[فراگیر شدن ظلم و ستم]] نیز در میان [[مردم]] اشاره شده است، البته [[فراگیر شدن ظلم و ستم]] نه [[ظالم]] و [[ستمگر]]<ref>ر.ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج ۲، ص ۲۵۹.</ref>. طبق این دیدگاه، فراگیر شدن [[ظلم]] و [[فساد]] آن است که هر یک از سعید، [[شقی]]، گروه [[حق]] و [[باطل]]، به اوج کار خود می‌رسند، [[ستمکاران]] به نهایت [[ستمکاری]] و [[صالحان]] در نهایت مظلومیت و [[استضعاف]]<ref>ر.ک: [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ]]، ص۶۶، [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۸۱ ـ ۹۱؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ایی، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳۴.</ref>.

# [[فراگیر شدن ظلم و ستم]] به معنای کامل و تمام: گروهی قائلند [[فراگیر شدن ظلم و ستم]] در [[جهان]] به طور کامل و تمام صورت می‌پذیرد و [[جهان]] به صورت یک پارچه پر از [[ظلم و ستم]] خواهد شد و از [[صلاح]] و [[رستگاری]] هیچ خبری نیست<ref>ر.ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج ۲، ص ۲۵۹.</ref> .

البته دیدگاه صحیح همان دیدگاه اول است.

== انتظار مذهب شیوع فساد ==

=== برداشتی اشتباه از [[روایات]] ===

برخی ناآشنایان به اندیشۀ ژرف [[مهدویت]] از بعضی [[روایت‌ها]] چنین برداشت کرده‌اند که [[کثرت ظلم و فساد]] [[زمینه‌ساز ظهور]] [[منجی]] و سبب تسریع در آن خواهد شد و بین [[فراوانی ظلم]] و [[ستم]] با [[ظهور امام زمان]] {{ع}}، رابطه‌ای تمام وجود دارد که هر چه [[ظلم]] بیش‌تر شود، [[ظهور]] نزدیک‌تر می‌گردد و لذا [[حق‌طلبی]] و [[اصلاح]]، امری بر خلاف [[ظهور]] است<ref>ر.ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۵۶-۲۵۸؛ محمدی منفرد، بهروز، چلچراغ حکمت ج۱۰، ص۴۴-۴۷.</ref>. برخی از [[روایات]] هم موجب چنین برداشتی شده است مانند: [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} می‌فرماید: «یازدهمین از [[فرزندان]] من، [[مهدی]] است؛ کسی که [[زمین]] را از [[عدل و داد]] پر می‌کند؛ همان گونه که از [[ظلم و ستم]] پر شده است»<ref>{{متن حدیث|الْحَادِیَ‏ عَشَرَ مِنْ‏ وُلْدِی‏ هُوَ الْمَهْدِیُ‏ الَّذِی‏ یَمْلَأُ الْأَرْضَ‏ عَدْلًا وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ‏ جَوْراً وَ ظُلْماً}}؛ کافی، ج۱، ح۷، باب فی الغیبه، ص۳۳۸.</ref>؛ [[امام حسین]] {{ع}} می‌فرماید: «اگر از [[دنیا]] جز یک روز باقی نمانده باشد، [[خداوند]]، آن روز را طولانی کند، تا مردی از [[فرزندان]] من [[قیام]] کند و [[زمین]] را از [[عدل و داد]] پر کند، پس از آنکه از [[ستم]] و [[بیداد]] پر شده باشد»<ref>{{متن حدیث|لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِکَ‏ الْیَوْمَ‏ حَتَّی‏ یَخْرُجَ‏ رَجُلٌ‏ مِنْ‏ وُلْدِی‏ فَیَمْلَأَهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ‏ جَوْراً وَ ظُلْماً}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، باب ۳۰، ح۴.</ref>.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

== پرسش مستقیم ==

== منابع ==

{{منابع}}

# [[پرونده:000034.jpg|22px]] [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|'''مهدویت''']]

# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]

# [[پرونده:13710001.jpg|22px]] [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|'''بامداد بشریت''']]

# [[پرونده:136857.jpg|22px]] [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|'''موعودشناسی و پاسخ به شبهات''']]

# [[پرونده:1368914.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|'''معارف و عقاید ۵''']]

# [[پرونده:000046.jpg|22px]] [[حبیب الله طاهری|طاهری، حبیب الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|'''سیمای آفتاب''']]

# [[پرونده:4140.jpg|22px]] [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|'''قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ''']]

{{پایان منابع}}

{{پانویس}}

[[رده:نشانه‌های غیرحتمی ظهور]]

[[رده:مدخل برگرفته از پرسمان]]