کاربر:Smsherafat: تفاوت میان نسخه‌ها
←۵. روح ویژه برای پیامبر خاتم و ائمه
Smsherafat (بحث | مشارکتها) |
Smsherafat (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵۴۸: | خط ۵۴۸: | ||
| | | | ||
ابو حمزه ثمالی از امام باقر (ع) نقل می‌کند که فرمود: «امیرالمومنین فرمود: خداوند تبارك و تعالى يكتا و بی همتا است و در وحدانيت خود بی نظير است سپس تكلم بكلمهاى كرد آن كلمه نور محمّد (ص) را آفريد و من و ذريّهام را آفريد سپس تكلم بكلمهاى كرد آن كلمه روح شد. روح را خداوند در آن نور سكونت داد و در بدن‌هاى ما قرار داد پس ما روح اللَّه و كلمات خدائيم بوسيله ما بر خلقش احتجاج می‌کند. و پيوسته ما در زير سايبانى سبز قرار داشتيم». | ابو حمزه ثمالی از امام باقر (ع) نقل می‌کند که فرمود: «امیرالمومنین فرمود: خداوند تبارك و تعالى يكتا و بی همتا است و در وحدانيت خود بی نظير است سپس تكلم بكلمهاى كرد آن كلمه نور محمّد (ص) را آفريد و من و ذريّهام را آفريد سپس تكلم بكلمهاى كرد آن كلمه روح شد. روح را خداوند در آن نور سكونت داد و در بدن‌هاى ما قرار داد پس ما روح اللَّه و كلمات خدائيم بوسيله ما بر خلقش احتجاج می‌کند. و پيوسته ما در زير سايبانى سبز قرار داشتيم». | ||
}} | |||
{{پاک کن}} | |||
==۶. در تفسیر آیه نفخت فیه من روحی== | |||
{{نقل قول دوقلو طبقاتی | |||
|شکل بندی بدنه=line-height:170% | |||
|شکل بندی عنوان= | |||
|شکل بندی عنوان ستون راست=background:#EFDDC5; text-align:center; font-size:110%; font-weight:bold; | |||
|شکل بندی عنوان ستون چپ=background:#EFDDC5; text-align:center; font-size:110%; font-weight:bold | |||
|شکل بندی ستون راست=background-color: #FFF8EA; text-align:justify; font-size:100%; width: 50% | |||
|شکل بندی ستون چپ=background-color: #FEFFF3; text-align:justify; font-size:100% | |||
|شکل بندی فصل= | |||
|رنگ حاشیه= | |||
|تراز= | |||
|عرض= | |||
|عنوان= | |||
|عنوان ستون راست= | |||
|عنوان ستون چپ= | |||
|یکی شدن عنوان = | |||
| | |||
۴-۱. {{عربی|اندازه=155%|'''[[التوحید (کتاب)|التوحید]]''' عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ<ref>سند حدیث: حدثنا علی بن احمد بن محمد بن عمران الدقاق رحمه الله قال حدثنا محمد بن أبی عبدالله الكوفی عن محمد بن اسماعيل البرمكی قال حدثنا الحسين بن الحسن قال حدثنا بكر بن صالح عن القاسم بن عروة عن عبد الحميد الطائی عن محمد بن مسلم</ref> قَالَ: «سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ ﴿{{متن قرآن|وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾ كَيْفَ هَذَا النَّفْخُ؟ فَقَالَ: إِنَّ الرُّوحَ مُتَحَرِّكٌ كَالرِّيحِ وَإِنَّمَا سُمِّيَ رُوحاً لِأَنَّهُ اشْتُقَّ اسْمُهُ مِنَ الرِّيحِ وَإِنَّمَا أَخْرَجَهُ عَلَى لَفْظِ الرُّوحِ لِأَنَّ الرُّوحَ مُجَانِسٌ لِلرِّيحِ وَإِنَّمَا أَضَافَهُ إِلَى نَفْسِهِ لِأَنَّهُ اصْطَفَاهُ عَلَى سَائِرِ الْأَرْوَاحِ كَمَا اصْطَفَى بَيْتاً مِنَ الْبُيُوتِ فَقَالَ بَيْتِيَ وَقَالَ لِرَسُولٍ مِنَ الرُّسُلِ خَلِيلِي وَأَشْبَاهِ ذَلِكَ وَكُلُّ ذَلِكَ مَخْلُوقٌ مَصْنُوعٌ مُحْدَثٌ مَرْبُوبٌ مُدَبَّر» <ref>التوحيد (للصدوق): ص ۱۷۱، ح ۳ و معاني الأخبار: ص ۱۷، الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي): ج۲، ص ۳۲۳</ref>}}. | |||
| | |||
محمد بن مسلم گوید: «از امام باقر (ع) پرسيدم از قول خداى عز و جل: و در او از روح خود دميدم آيا اين دميدن چگونه بوده است؟ فرمود: روح چون باد در جنبش است، و براى اين به نام روح ناميده شده كه از ريح اشتقاق يافته و بدين جهت از كلمه ريح اشتقاق يافته كه ارواح همجنس بادند و همانا خدا آن را به خود وابسته است چون كه او را بر ارواح ديگر برگزيده است چنان یک خانه از میان خانه‌ها را برگزیده و گفته است: خانه من و به يك فرستادهاى در ميان رسولان گفته است: خليل من، و مانند آن، و همه اينها آفريده و ساخته و پديد شده و پروريدهاند». | |||
| | |||
۴-۲. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الکافی (کتاب)|الکافي]]''' عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِم<ref>سند حدیث: محمد بن يحيى عن احمد بن محمد عن محمد بن خالد عن القاسم بن عروه عن عبد الحميد الطائی</ref> قَالَ: «سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ (ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ ﴿{{متن قرآن|وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾ كَيْفَ هَذَا النَّفْخُ؟ فَقَالَ: إِنَّ الرُّوحَ مُتَحَرِّكٌ كَالرِّيحِ وَإِنَّمَا سُمِّيَ رُوحاً لِأَنَّهُ اشْتَقَّ اسْمَهُ مِنَ الرِّيحِ وَإِنَّمَا أَخْرَجَهُ عَنْ لَفْظَةِ الرِّيحِ لِأَنَّ الْأَرْوَاح مُجَانِسَةٌ لِلرِّيحِ وَإِنَّمَا أَضَافَهُ إِلَى نَفْسِهِ لِأَنَّهُ اصْطَفَاهُ عَلَى سَائِرِ الْأَرْوَاحِ كَمَا قَالَ لِبَيْتٍ مِنَ الْبُيُوتِ بَيْتِي وَلِرَسُولٍ مِنَ الرُّسُلِ خَلِيلِي وَأَشْبَاهِ ذَلِكَ وَكُلُّ ذَلِكَ مَخْلُوقٌ مَصْنُوعٌ مُحْدَثٌ مَرْبُوبٌ مُدَبَّرٌ»<ref>الكافي (ط - الإسلامية): ج۱، ص ۱۳۳ باب الروح ح۳، كافي (ط - دار الحديث)، ج۱، ص: ۳۲۷ ح۳۴۸</ref>}}. | |||
| | |||
محمد بن مسلم گوید: «از امام صادق (ع) پرسيدم از قول خداى عز و جل: چون او را درست كردم و در او از روح خود دميدم آيا اين دميدن چگونه بوده است؟ فرمود: روح چون باد در جنبش است، و براى اين به نام روح ناميده شده كه از ريح اشتقاق يافته و بدين جهت از كلمه ريح اشتقاق يافته كه ارواح همجنس بادند و همانا خدا آن را به خود وابسته است چون كه او را بر ارواح ديگر برگزيده است چنان كه به يك خانه گفته است: خانه من و به يك فرستادهاى در ميان رسولان گفته است: خليل من، و مانند آن، و همه اينها آفريده و ساخته و پديد شده و پروريدهاند». | |||
| | |||
۴-۳. {{عربی|اندازه=155%|'''[[تفسير العياشی (کتاب)| تفسير العياشي ]]''' عن أبي جعفر الأحول <ref>سند حدیث: عن محمد بن أورمة </ref> عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قال: «سألته عن الروح التي في آدم قوله: ﴿{{متن قرآن|فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾. قال: هذه روح مخلوقة لله، و الروح التي في عيسى ابن مريم مخلوقة لله»<ref> تفسير العياشي: ج۲، ص۲۴۱، ح۹</ref>}}. | |||
| | |||
ابا جعفر احول گوید: «از امام صادق درباره روحی که در آدم است در قول خداوند پرسیدم که می فرماید: پس هنگامی که او را به اندام در آوردم و در او از روان خود دمیدم. فرمود: این روح مخلوق خدا است. و روحی که در عیسی بن مریم دمیده شد، نیز مخلوق خدا است». | |||
| | |||
۴-۴. {{عربی|اندازه=155%|'''[[التوحيد (کتاب)| التوحيد ]]''' عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ بْنِ عَمْرٍو<ref>سند حدیث: حدثنا محمد بن أحمد السناني و الحسين بن إبراهيم بن أحمد بن هشام المكتب وعلي بن أحمد بن محمد بن عمران رضي الله عنهم قالوا حدثنا محمد بن أبي عبد الله الكوفي قال حدثنا محمد بن إسماعيل البرمكي قال حدثنا علي بن العباس قال حدثنا عبيس بن هشام</ref> عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) فِي قَوْلِهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿{{متن قرآن|فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ خَلَقَ خَلْقاً وَخَلَقَ رُوحاً ثُمَّ أَمَرَ مَلَكاً فَنَفَخَ فِيهِ فَلَيْسَتْ بِالَّتِي نَقَصَتْ مِنْ قُدْرَةِ اللَّهِ شَيْئاً هِيَ مِنْ قُدْرَتِهِ»<ref> التوحيد (للصدوق): ص۱۷۲، ح۶</ref>}}. | |||
| | |||
عبد الكريم بن عمرو از حضرت صادق (ع) نقل می‌کند كه در قول خداى عزوجل فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فرمود: «خداى عزوجل خلقى را آفريد و روحى را خلق كرد بعد از آن فرشته را امر فرمود و در آن دميد و آن روح روحى نبود كه از قدرت خدا چيزى را كم كرده باشد يا بر هم زده باشد و آن از قدرت او است». | |||
| | |||
۴-۵. {{عربی|اندازه=155%|'''[[تفسير العياشی (کتاب)| تفسير العياشي ]]''' عن محمد بن مسلم عن أبي جعفر (ع) قال: «سألته عن قول الله: ﴿{{متن قرآن|وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ}}﴾. قال: روح خلقها الله فنفخ في آدم منها»<ref> تفسير العياشي: ج۲، ص ۲۴۱، ح۸</ref>}}. | |||
| | |||
محمد ابن مسلم گوید: «از امام باقر (ع) درباره قول خداوند پرسیدم که می فرماید: و در او از روان خودم دمیدم پس بر او به فروتنی در افتید. فرمود: آن روحی است که خدا آن را خلق کرد و از آن در آدم دمید». | |||
| | |||
۴-۶. {{عربی|اندازه=155%|'''[[التوحيد (کتاب)| التوحيد ]]''' عَنْ أَبِي بَصِيرٍ<ref>سند حدیث: حدثنا علي بن أحمد بن محمد بن عمران الدقاق رحمه الله قال حدثنا محمد بن أبي عبد الله الكوفي عن محمد بن إسماعيل البرمكي قال حدثنا علي بن العباس قال حدثنا علي بن أسباط عن سيف بن عميرة</ref> عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِهِ عَزَّوَجَلَ ﴿{{متن قرآن|وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾ قَالَ: «مِنْ قُدْرَتِي»<ref> التوحيد (للصدوق): ص۱۷۲، ح۵</ref>}}. | |||
| | |||
ابو بصير از حضرت باقر (ع) نقل می‌کند كه در شرح قول خداى عزوجل: وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي. فرمود: «يعنى از قدرت من است». | |||
| | |||
۴-۷. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ]]''' عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ<ref>سند حدیث: عدة من أصحابنا عن أحمد بن محمد بن خالد عن أبيه عن عبد الله بن بحر عن أبي أيوب الخزاز</ref>قَالَ: «سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (ع) عَمَّا يَرْوُونَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ آدَمَ عَلَى صُورَتِهِ فَقَالَ: هِيَ صُورَةٌ مُحْدَثَةٌ مَخْلُوقَةٌ وَاصْطَفَاهَا اللَّهُ وَاخْتَارَهَا عَلَى سَائِرِ الصُّوَرِ الْمُخْتَلِفَةِ فَأَضَافَهَا إِلَى نَفْسِهِ كَمَا أَضَافَ الْكَعْبَةَ إِلَى نَفْسِهِ وَالرُّوحَ إِلَى نَفْسِهِ. فَقَالَ: ﴿{{متن قرآن|بَيْتِيَ}}﴾ ﴿{{متن قرآن|وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج۱، ص ۱۳۴، ح۴ و كافي (ط - دار الحديث): ج۱، ص۳۲۸، ح ۳۴۹/ ۴.</ref>}}. | |||
| | |||
محمد بن مسلم گويد: «از امام باقر (ع) پرسيدم راجع به آنچه روايت كنند كه: خدا آدم را بصورت خود آفريده است. حضرت فرمود: آن صورتى است پديده و آفريده كه خدا آن را انتخاب كرده و بر ساير صورت‌هاى مختلف برگزيده است و بخود نسبت داده است همچنان كه كعبه و روح را بخود نسبت داده و فرموده است: خانه من و دميدم در او از روحم». | |||
| | |||
۴-۸. {{عربی|اندازه=155%|'''[[التوحيد (کتاب)| التوحيد ]]''' عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ<ref>سند حدیث: حدثنا علي بن أحمد بن عبد الله بن أحمد بن أبي عبد الله البرقي رحمه الله عن أبيه عن جده أحمد بن أبي عبد الله عن أبيه عن عبد الله بن بحر عن أبي أيوب الخزاز</ref>قَالَ: «سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (ع) عَمَّا يَرْوُونَ<ref> در الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي): ج۲، ص ۳۲۳ (رُوِيَ) می‌باشد.</ref> أَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ خَلَقَ آدَمَ عَلَى صُورَتِهِ فَقَالَ: هِيَ صُورَةٌ مُحْدَثَةٌ مَخْلُوقَةٌ اصْطَفَاهَا اللَّهُ وَاخْتَارَهَا عَلَى سَائِرِ الصُّوَرِ الْمُخْتَلِفَةِ فَأَضَافَهَا إِلَى نَفْسِهِ كَمَا أَضَافَ الْكَعْبَةَ إِلَى نَفْسِهِ وَالرُّوحَ إِلَى نَفْسِهِ فَقَالَ: ﴿{{متن قرآن|بَيْتِيَ}}﴾ وَقَالَ: ﴿{{متن قرآن|وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾»<ref>التوحيد (للصدوق): ص ۱۰۳، ح ۱۸ و الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي): ج۲، ص ۳۲۳</ref>}}. | |||
| | |||
محمد بن مسلم گوید: «حضرت باقر (ع) را سؤال كردم از آنچه روايت می‌كنند كه خداى عزوجل آدم را بر صورت خويش آفريد فرمود: كه آن صورت صورتى بود كه خدا آن را احداث و خلق فرمود و خدا آن را برگزيد و بر سائر صورت‌هاى مختلفه كه خلق نموده اختيار فرمود پس آن صورت را بخود نسبت داد چنان كه خانه كعبه را بخود و روح را بخود نسبت داد و فرمود كه خانه من و فرمود وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي يعنى و بدمم در آن از روح خويش». | |||
| | |||
۴-۹. {{عربی|اندازه=155%|'''[[التوحيد (کتاب)| التوحيد ]]''' عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ<ref>سند حدیث: حدثنا حمزة بن محمد العلوي رحمه الله قال أخبرنا علي بن إبراهيم بن هاشم عن أبيه عن ابن أبي عمير عن عمر بن أذينة</ref>قَالَ: «سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿{{متن قرآن|وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾. قَالَ: رُوحٌ اخْتَارَهُ اللَّهُ وَاصْطَفَاهُ وَخَلَقَهُ وَأَضَافَهُ إِلَى نَفْسِهِ وَفَضَّلَهُ عَلَى جَمِيعِ الْأَرْوَاحِ فَأَمَرَ فَنُفِخَ مِنْهُ فِي آدَم».<ref> التوحيد (للصدوق): ص: ۱۷۰ ، ح ۱ و معاني الأخبار: ص۱۶، ح ۱۱ </ref>}}. | |||
| | |||
محمد بن مسلم گوید: «حضرت باقر (ع) را سؤال كردم از قول خداى عزوجل: وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فرمود: كه روحى است كه خدا آن را اختيار كرده و برگزيده و آفريده و آن را بسوى خود نسبت داده و بر همه روحها تفضيل داده و امر فرموده و از آن در آدم دميده شده». | |||
| | |||
۴-۱۰. {{عربی|اندازه=155%|'''[[تفسير العياشی (کتاب)| تفسير العياشي ]]''' عن أبي بصير، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) فِي قَوْلِهِ: ﴿{{متن قرآن|فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾. قَالَ: «خَلَقَ خَلْقاً وَخَلَقَ رُوحاً ثُمَّ أَمَرَ الملك فَنَفَخَ فيه وَلَيْسَتْ بِالَّتِي نَقَصَتْ مِنْ اللَّهِ شَيْئاً هِيَ مِنْ قُدْرَتِهِ تبارك وتعالى»<ref> تفسير العياشي: ج۲، ص۲۴۱، ح۱۰</ref>}} | |||
| | |||
ابو بصیر از امام صادق (ع) نقل می‌کند که در شرح آیه پس هنگامی که او را به اندام در آوردم و در او از روان خود دمیدم، فرمود: «خداوند مخلوقی را آفرید و روحی را آفرید. سپس به فرشتگان امر فرمود و در او دمید. و این طور نیست که از خدا چیزی بکاهد. این از قدرت خداوند تبارک و تعالی است». | |||
| | |||
۴-۱۱. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ]]''' عَنِ الْأَحْوَلِ <ref>سند حدیث: عدة من أصحابنا عن أحمد بن محمد بن عيسى عن ابن أبي عمير عن ابن أذينة</ref>قَالَ: «سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ (ع) عَنِ الرُّوحِ الَّتِي فِي آدَمَ (ع) قَوْلِهِ ﴿{{متن قرآن|فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي}}﴾. قَالَ: هَذِهِ رُوحٌ مَخْلُوقَةٌ وَالرُّوحُ الَّتِي فِي عِيسَى مَخْلُوقَةٌ»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج۱، ص ۱۳۳، ح۱ و كافي (ط - دار الحديث): ج۱، ص ۳۲۶، ح ۳۴۶/ ۱.</ref>}}. | |||
| | |||
احول گويد: «از حضرت صادق (ع) درباره روحى كه در آدم (ع) دميده شد پرسيدم كه خدا فرمايد: چون او را برابر ساختم و از روح خود در او دميدم. حضرت فرمود: آن روح مخلوقی است و هم روحى كه در عيسى بود مخلوق بود». | |||
| | |||
۴-۱۲. {{عربی|اندازه=155%|'''[[تفسير القمی (کتاب)| تفسير القمي ]]''' عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيم: «﴿{{متن قرآن|وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا}}﴾. قَالَ: مريم لَمْ يُنْظَرْ إِلَيْهَا شيء وقوله: ﴿{{متن قرآن|فَنَفَخْنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا}}﴾. قال: رُوح مَخْلُوقَة بأمر الله؛ يعني من أمرنا»<ref> تفسير القمي: ج۲، ص ۷۵</ref>}}. | |||
| | |||
علی بن ابراهیم نقل می‌کند: «در شرح آیه و آن زن را یاد کن که پاکدامن بود. فرمود: چیزی به مریم نگاه نکرده بود. و در باره قول خداوند: و در او از روان خویش دمیدیم. فرمود: روحی است که به امر خدا خلقت یافته است؛ یعنی از امر ما». | |||
| | |||
۴-۱۳. {{عربی|اندازه=155%|'''[[تفسير القمی (کتاب)| تفسير القمي ]]''' عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيم: «﴿{{متن قرآن|وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا}}﴾. قَالَ: لَمْ يُنْظَرْ إِلَيْهَا ﴿{{متن قرآن|فَنَفَخْنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا}}﴾ أَيْ: رُوحٍ مَخْلُوقَةٍ، ﴿{{متن قرآن|وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ}}﴾؛ أَيْ: مِنَ الدَّاعِين»<ref>تفسير القمي: ج۲، ص ۳۷۸</ref>}}. | |||
| | |||
علی بن ابراهیم نقل می‌کند: «در شرح آیه و مريم دختر عمران را كه پاكدامن بود، فرمود: به او نظر نشده بود. و درباره و ما از روح خويش در آن دميديم. فرمود: به معنای روحی که خلقت یافته است. و درباره و از فرمانبرداران بود. فرمود: از دعوت کنندگان». | |||
| | |||
۴-۱۴. {{عربی|اندازه=155%|'''[[التوحيد (کتاب)| التوحيد ]]''' عَنِ الزُّهْرِيِّ <ref>سند حدیث: أبي رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبد الله عن القاسم بن محمد الْأصبهاني عن سليمان بن داود المنقري عن سفيان بن عيينة </ref> قَالَ: «قَالَ رَجُلٌ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ(ع): جَعَلَنِيَ اللَّهُ فِدَاكَ أَ بِقَدَرٍ يُصِيبُ النَّاسَ مَا أَصَابَهُمْ أَمْ بِعَمَلٍ فَقَالَ(ع): إِنَّ الْقَدَرَ وَالْعَمَلَ بِمَنْزِلَةِ الرُّوحِ وَالْجَسَدِ فَالرُّوحُ بِغَيْرِ جَسَدٍ لَا تُحَسُّ وَالْجَسَدُ بِغَيْرِ رُوحٍ صُورَةٌ لَا حَرَاكَ بِهَا»<ref> التوحيد (للصدوق): ص ۳۶۶ ، ح۴</ref>}}. | |||
| | |||
زهری گوید: «گفت مردى به على بن الحسين (ع) عرض كرد كه خدا مرا فداى تو گرداند آيا بقدر به مردم می‌رسد آنچه به ايشان می‌رسد يا به عمل فرمود كه قدر و عمل به منزله روح و جسدند پس روح بیجسد محسوس نمیشود و جسد بی‌روح صورتى است كه حركتى با آن نيست». | |||
}} | }} | ||
{{پاک کن}} | {{پاک کن}} | ||