مقام امین الله: تفاوت میان نسخهها
←تفسیر امانت در عرصه تکوین
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
*[[امامان معصوم]] {{عم}} امنای خدای رحمانند. از کانال این امناست که [[رحمت]] [[خداوند]] شامل حال [[بندگان]] میگردد. | *[[امامان معصوم]] {{عم}} امنای خدای رحمانند. از کانال این امناست که [[رحمت]] [[خداوند]] شامل حال [[بندگان]] میگردد. | ||
==تفسیر امانت در عرصه تکوین== | ==[[تفسیر]] [[امانت]] در عرصه [[تکوین]]== | ||
*در | *در "عرصه [[تکوین]]" [[ائمه معصومین]] {{عم}} "واسطه فیضاند". [[امام سجاد|امام زین العابدین]]{{ع}} فرمود: "به [[برکت]] ماست که [[باران]] نازل میشود و [[رحمت الهی]] منتشر میگردد و [[زمین]] برکاتش را خارج و ظاهر میسازد و اگر ما نبودیم [[زمین]] اهلش را فرو میبرد"<ref>"...بنا ينزل الغيث وبنا ينشر الرحمة ويخرج بركات الأرض ولولا ما في الأرض منّا لساخت باهلها". الأمالی: ۱۵۷ / مجلس ۳۴ / ح ۱۵؛ روضة الواعظين: ۱/ ۴۵۱.</ref> | ||
*نظام موجود جهان هستی و قانون حاکم بر آن، | *[[نظام]] موجود [[جهان هستی]] و [[قانون]] [[حاکم]] بر آن، "[[قانون]] اسباب و مسبّبات" است. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: | *[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[مشیّت الهی]] بر این تعلق گرفته است که تمام چیزها با [[علل]] و اسباب طبیعی خود جریان پیدا کند، لذا برای هر چیزی، سببی قرار داده است".<ref>"ابى الله ان يجرى الاشياء الّا بالاسباب فجعل لكلّ شیء سببا". اصول کافی: ۱ / ۱۸۳ / ح ۷.</ref> | ||
*انسان تشنه با آشامیدن آب خنک، سیراب میگردد، سرمازده، با حرارتزایی | *[[انسان]] تشنه با آشامیدن [[آب]] خنک، سیراب میگردد، سرمازده، با حرارتزایی [[آتش]]، گرم میشود، دارو در بهبودی [[بیمار]] اثر میگذارد و مادّه سمّی، [[آدم]] سالم را به خطر میافکند. در بهاران، از [[ابر]]، [[باران]] فرو میریزد و آن [[آب]] به [[زمین]] نیرو بخشیده، انواع گیاهان را میرویاند، حیوان از نبات تغذّی نموده و خود نیز سبب بقا و ادامه حیات [[انسان]] میگردد.<ref> توسّل از دیدگاه عقل و قرآن و حدیث: ۲۹.</ref> | ||
* در باور مسلمین این عقیده نهادینه شده که نباید | * در [[باور]] [[مسلمین]] این [[عقیده]] نهادینه شده که نباید "اسباب" را محدود به اسباب و وسایل مادّی دید، از این زاویه است که [[واسطه فیض]] بودن [[امامان معصوم]]{{عم}} در عرصه [[معنوی]] واضح میگردد. آنان در این عرصه امانتدارند و این "واسطهگری" را آنچنان که [[خداوند]] [[دستور]] داده انجام میدهند. گرچه بر این مطلب بارها تأكید کردهایم که این "واسطه بودن" به [[اذن خداوند]] تبارک و تعالی است. این همه تأكید بدان جهت است که پیوسته بر این نکته تأکید کنیم که ما، در نهایت [[عشق]] به [[معصومین]] {{عم}}، هرگز آنان را از حدّی که خود تعیین کردهاند، بیرون نبرده، این گلهای بی خار [[جهان هستی]] را "[[بندگان]] [[صالح]] [[خداوند]]" میدانیم، این در "عرصه [[تکوین]]". | ||
==تفسیر امانت در عرصه تشريع== | ==تفسیر امانت در عرصه تشريع== |