عجله در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'دستورات الهی' به 'دستورات الهی'
(←منابع) |
جز (جایگزینی متن - 'دستورات الهی' به 'دستورات الهی') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]]، در [[اعمال]] [[شب جمعه]] روایتی [[نقل]] میکند، که در شب [[مستحب]] است که هزار بار بگویند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ أَهْلِكْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ}}.در [[اعمال]] [[روز جمعه]] نیز [[حدیثی]] [[نقل]] فرموده: هر کس که بعد از [[نماز صبح]] و [[نماز ظهر]] بگوید {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ}}، از [[دنیا]] نخواهد رفت تا اینکه [[حضرت قائم]]{{ع}} را ببیند.و صد بار [[صلوات]] با {{متن حدیث| عَجِّلْ فَرَجَهُمْ }} از [[اعمال]] [[مستحب]] در [[عصر جمعه]] است. | *مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]]، در [[اعمال]] [[شب جمعه]] روایتی [[نقل]] میکند، که در شب [[مستحب]] است که هزار بار بگویند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ أَهْلِكْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ}}.در [[اعمال]] [[روز جمعه]] نیز [[حدیثی]] [[نقل]] فرموده: هر کس که بعد از [[نماز صبح]] و [[نماز ظهر]] بگوید {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ}}، از [[دنیا]] نخواهد رفت تا اینکه [[حضرت قائم]]{{ع}} را ببیند.و صد بار [[صلوات]] با {{متن حدیث| عَجِّلْ فَرَجَهُمْ }} از [[اعمال]] [[مستحب]] در [[عصر جمعه]] است. | ||
*این عجلهخواهی، چون درخواستی است از مدبرالامور و [[صاحب]] همه تقدیرات، بنابراین از سوی [[بندگان]] هیچ [[نارضایتی]] و عدم تسیلم و [[ناامیدی]] دیده نمیشود، بلکه حکایت از [[شوق]] و [[ایمان]] مضاعف نسبت به [[ظهور]] [[حضرت]] مینماید. در دعاهای وارد شده درباره [[حضرت مهدی]]{{ع}} به عجله منفی نیز اشاره شده است. | *این عجلهخواهی، چون درخواستی است از مدبرالامور و [[صاحب]] همه تقدیرات، بنابراین از سوی [[بندگان]] هیچ [[نارضایتی]] و عدم تسیلم و [[ناامیدی]] دیده نمیشود، بلکه حکایت از [[شوق]] و [[ایمان]] مضاعف نسبت به [[ظهور]] [[حضرت]] مینماید. در دعاهای وارد شده درباره [[حضرت مهدی]]{{ع}} به عجله منفی نیز اشاره شده است. | ||
*مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در کتاب [[شریف]] [[مفاتیح الجنان]] دعایی را برای [[عصر غیبت]] [[روایت]] میکند. این [[دعا]] از سوی یکی از [[نواب اربعه]] [[امام عصر]]{{ع}} [[نقل]] شده است و شاید بتوان گفت [[برترین]] [[اعمال]] [[روز جمعه]] محسوب میشود. در این [[دعا]] درباره [[عجلهکنندگان]] در [[ظهور]] میخوانیم: خداوندا! مرا بر [[دین]] خود [[استوار]] بدار و مرا در [[پیروی]] از تو کوشا کن، دلم را برای ([[اطاعت]] از) ولی خودت ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) نرم و فرمانبردار قرار ده و مرا از آزمایشهایی که [[مردم]] را بدان میآزمایی معاف بدار و سربلند گردان، و مرا بر [[پیروی]] از [[ولی امر]] خودت [[ثابت قدم]] بدار، ولی امری که از میان [[خلقت]] پنهانش ساختی و به [[دستور]] تو از میان مخلوقات [[غایب]] گشته است و پیوسته [[منتظر]] [[فرمان]] توست (که [[ظهور]] نماید). همانا تو بدون اینکه یاددهندهای داشته باشی، به [[زمان ظهور]] او [[دانایی]]، همان زمانی که امر ([[غیبت]]) ولی تو در آن به پایان میرسد و اجازه [[ظهور]] و [[قیام]] را به وی خواهد داد و او را از پرده (ی [[غیبت]]) برونخواهی آورد. پس (ای خدای من) مرا بر این (دوری و [[غیبت امام]] [[معصوم]]) [[بردباری]] [[عنایت]] فرما، تا در آنچه تو تأخیرش را [[دوست]] داری، [[شتابزدگی]] ننمایم و در آنچه تو [[دوست]] داری زودتر اتفاق بیفتد، تأخیر و [[سستی]] نکنم، و آنچه را که پوشیده ساختی [[آشکار]] نکنم، و آنچه را [[راز]] نهانی قرار دادی به لب نیاورم و در [[تدابیر]] (حکیمانهی) تو چون و چرا نکنم، و نگویم: "[[دنیا]] پر از [[ظلم و ستم]] شده است پس چه شده که ولی أمر ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) [[ظهور]] نمینماید؟! چرا؟! برای چه؟!" بلکه یکسره امورم را به تو بسپارم.... .در این [[دعا]] از [[انتظار]] و عجله منفی یاد شده است. در این [[دعا]] و نظایر آن، چنین شتاب و انتظاری را ایجادکننده [[گمراهیها]] و کجرفتاریها دانسته، و [[تسلیم]] در برابر [[مقدرات الهی]] و قبول [[دستورات | *مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در کتاب [[شریف]] [[مفاتیح الجنان]] دعایی را برای [[عصر غیبت]] [[روایت]] میکند. این [[دعا]] از سوی یکی از [[نواب اربعه]] [[امام عصر]]{{ع}} [[نقل]] شده است و شاید بتوان گفت [[برترین]] [[اعمال]] [[روز جمعه]] محسوب میشود. در این [[دعا]] درباره [[عجلهکنندگان]] در [[ظهور]] میخوانیم: خداوندا! مرا بر [[دین]] خود [[استوار]] بدار و مرا در [[پیروی]] از تو کوشا کن، دلم را برای ([[اطاعت]] از) ولی خودت ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) نرم و فرمانبردار قرار ده و مرا از آزمایشهایی که [[مردم]] را بدان میآزمایی معاف بدار و سربلند گردان، و مرا بر [[پیروی]] از [[ولی امر]] خودت [[ثابت قدم]] بدار، ولی امری که از میان [[خلقت]] پنهانش ساختی و به [[دستور]] تو از میان مخلوقات [[غایب]] گشته است و پیوسته [[منتظر]] [[فرمان]] توست (که [[ظهور]] نماید). همانا تو بدون اینکه یاددهندهای داشته باشی، به [[زمان ظهور]] او [[دانایی]]، همان زمانی که امر ([[غیبت]]) ولی تو در آن به پایان میرسد و اجازه [[ظهور]] و [[قیام]] را به وی خواهد داد و او را از پرده (ی [[غیبت]]) برونخواهی آورد. پس (ای خدای من) مرا بر این (دوری و [[غیبت امام]] [[معصوم]]) [[بردباری]] [[عنایت]] فرما، تا در آنچه تو تأخیرش را [[دوست]] داری، [[شتابزدگی]] ننمایم و در آنچه تو [[دوست]] داری زودتر اتفاق بیفتد، تأخیر و [[سستی]] نکنم، و آنچه را که پوشیده ساختی [[آشکار]] نکنم، و آنچه را [[راز]] نهانی قرار دادی به لب نیاورم و در [[تدابیر]] (حکیمانهی) تو چون و چرا نکنم، و نگویم: "[[دنیا]] پر از [[ظلم و ستم]] شده است پس چه شده که ولی أمر ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) [[ظهور]] نمینماید؟! چرا؟! برای چه؟!" بلکه یکسره امورم را به تو بسپارم.... .در این [[دعا]] از [[انتظار]] و عجله منفی یاد شده است. در این [[دعا]] و نظایر آن، چنین شتاب و انتظاری را ایجادکننده [[گمراهیها]] و کجرفتاریها دانسته، و [[تسلیم]] در برابر [[مقدرات الهی]] و قبول [[دستورات الهی]] را [[ایمان]] و [[ثبات]] قدم میداند. | ||
*در [[روایات]] زیادی نیز به ما [[دستور]] دادهاند که از [[تعیین وقت]] مشخص برای [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} بپرهیزیم و حتی [[اهل بیت]]{{ع}} نیز خود برای [[ظهور]] [[حضرت]] وقتی تعیین نمینمودند. البته این [[تعیین وقت]] که از سوی [[اهل بیت]]{{ع}} مورد [[تکذیب]] قرار گرفته است [[تعیین وقت]] معین و مشخص است. اما [[تعیین وقت]] به صورت مبهم و غیرمشخص را در [[احادیث]] فراوانی میتوان یافت؛ مثلاً [[روز عاشورا]] و یا روز [[نوروز]] از جمله روزهایی است که [[ائمه]]{{ع}} برای [[ظهور]] [[حضرت]] تعیین فرمودهاند، اما چون [[عاشورا]] و یا نوروزِ سال مشخصی را معین ننمودهاند، بنابراین تبعات منفیِ [[تعیین وقت]] پیش نخواهد آمد. بسیار دیده شده که در میان [[ادیان]] مختلف و حتی [[مسلمانان]]، زمانی خاص برای پایان زمان و [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]] معین شده است و پس از گذشت آن [[وعده]] زمانی و روی ندادن هیچ حادثه خاصی، موجی از [[یأس]] و بیایمانی و [[شک]] و تردید در [[دل]] [[مردم]] ایجاد شده است<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. | *در [[روایات]] زیادی نیز به ما [[دستور]] دادهاند که از [[تعیین وقت]] مشخص برای [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} بپرهیزیم و حتی [[اهل بیت]]{{ع}} نیز خود برای [[ظهور]] [[حضرت]] وقتی تعیین نمینمودند. البته این [[تعیین وقت]] که از سوی [[اهل بیت]]{{ع}} مورد [[تکذیب]] قرار گرفته است [[تعیین وقت]] معین و مشخص است. اما [[تعیین وقت]] به صورت مبهم و غیرمشخص را در [[احادیث]] فراوانی میتوان یافت؛ مثلاً [[روز عاشورا]] و یا روز [[نوروز]] از جمله روزهایی است که [[ائمه]]{{ع}} برای [[ظهور]] [[حضرت]] تعیین فرمودهاند، اما چون [[عاشورا]] و یا نوروزِ سال مشخصی را معین ننمودهاند، بنابراین تبعات منفیِ [[تعیین وقت]] پیش نخواهد آمد. بسیار دیده شده که در میان [[ادیان]] مختلف و حتی [[مسلمانان]]، زمانی خاص برای پایان زمان و [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]] معین شده است و پس از گذشت آن [[وعده]] زمانی و روی ندادن هیچ حادثه خاصی، موجی از [[یأس]] و بیایمانی و [[شک]] و تردید در [[دل]] [[مردم]] ایجاد شده است<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[محاضیر]] هلاک شدند. [[راوی]] سؤال کرد: [[محاضیر]] یعنی چه؟ [[حضرت]] فرمود: آنان کسانیاند که شتابزده عمل میکنند و عجله مینمایند. سپس [[حضرت]] فرمود: مُقَرِبون و مُقِرون [[نجات]] یافتند (یعنی کسانی که به نزدیک بودن و قریب بودن [[ظهور]] [[ایمان]] دارند و [[وجود امام]] [[معصوم]] و [[ظهور]] [[حضرت]] [[اقرار]] دارند و آن را [[تکذیب]] نمیکنند اهل [[نجات]] خواهند بود)... <ref>یأتی، ص ۴۴۳ و غیبت نعمانی، ص ۱۹۶.</ref>. | *[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[محاضیر]] هلاک شدند. [[راوی]] سؤال کرد: [[محاضیر]] یعنی چه؟ [[حضرت]] فرمود: آنان کسانیاند که شتابزده عمل میکنند و عجله مینمایند. سپس [[حضرت]] فرمود: مُقَرِبون و مُقِرون [[نجات]] یافتند (یعنی کسانی که به نزدیک بودن و قریب بودن [[ظهور]] [[ایمان]] دارند و [[وجود امام]] [[معصوم]] و [[ظهور]] [[حضرت]] [[اقرار]] دارند و آن را [[تکذیب]] نمیکنند اهل [[نجات]] خواهند بود)... <ref>یأتی، ص ۴۴۳ و غیبت نعمانی، ص ۱۹۶.</ref>. |