اربعین: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ']]' به ' [['
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ']]' به ' [[') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
==پیاده روی در اربعین== | ==پیاده روی در اربعین== | ||
*از جلوههای بسیار زیبای اربعین [[حسینی]] حرکت پیادۀ خیل [[مشتاقان]] آن [[حضرت]] است که حماسهای [[وصف]] ناشدنی و جلوهای [[درک]] ناشدنی را میآفریند، دشمنانی که [[زیارت]] چند هزار نفره سابق را در اربعین [[حسینی]] [[تحمل]] نکردند، امروز نظارهگر حرکت سیل گونه و ملیونی [[زائران]] آن [[حضرت]] است که به صورت خودجوش و کاملاً مردمی چشمان جهانیان را مات و مبهوت خود ساخته است. در رابطه با انجام [[زیارت]] پیاده [[حضرت]] [[سید الشهداء]]{{ع}} [[محدث]] بزرگوار [[شیخ حر عاملی]] باب مستقلی را در کتاب وسائل الشیعه با عنوان «باب استحباب المشی الی زیاره الحسین وغیره»<ref>حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۴۳۹</ref> گشوده است. به عنوان نمونه از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرده است: «هرکس از خانه خویش به قصد [[زیارت]] [[حسین بن ]][[علی بن ابی طالب]]{{ع}} خارج گردد پس اگر پیاده باشد [[خداوند]] به ازای هر گامی که بر میدارد برای او یک [[کار نیک]] نوشته و یک کار بد او را [[پاک]] میکند تا آنگاه که به حائر ([[قبر امام حسین]]{{ع}} در [[کربلا]]) رسد، [[خداوند]] او را در [[صالحان]] و [[نیکان]] قرار دهد، و وقتی [[زیارت]] را به پایان رساند او را از [[نجات]] یافتگان قرار داده و به هنگام بازگشت فرشتهای به نزد وی آمده و میگوید: من فرستادۀ خدایت هستم، خدایت [[سلامت]] میرساند و میگوید: کارهای خود را از نو سرگیر، که [[گناهان]] گذشته ات مورد [[بخشش]] قرار گرفت»<ref>{{متن حدیث|مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یرِیدُ زِیارَةَ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ {{ع}} إِنْ کانَ مَاشِیاً کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ حَطَّ بِهَا عَنْهُ سَیئَةً.. حَتَّی إِذَا صَارَ بِالْحَائِرِ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ، وَ إِذَا قَضَی مَنَاسِکهُ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّی إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَک فَقَالَ لَهُ أَنَا رَسُولُ اللَّهِ رَبُّک یقْرِئُک السَّلَامَ وَ یقُولُ لَک اسْتَأْنِفْ فَقَدْ غُفِرَ لَک مَا مَضَی}}؛ وسائل الشیعه ج۱۴ ص۴۳۹ ح۱۹۵۵۳، به نقل از تهذیب الاحکام ج۶،ص۴۳،ح۸۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref> | *از جلوههای بسیار زیبای اربعین [[حسینی]] حرکت پیادۀ خیل [[مشتاقان]] آن [[حضرت]] است که حماسهای [[وصف]] ناشدنی و جلوهای [[درک]] ناشدنی را میآفریند، دشمنانی که [[زیارت]] چند هزار نفره سابق را در اربعین [[حسینی]] [[تحمل]] نکردند، امروز نظارهگر حرکت سیل گونه و ملیونی [[زائران]] آن [[حضرت]] است که به صورت خودجوش و کاملاً مردمی چشمان جهانیان را مات و مبهوت خود ساخته است. در رابطه با انجام [[زیارت]] پیاده [[حضرت]] [[سید الشهداء]]{{ع}} [[محدث]] بزرگوار [[شیخ حر عاملی]] باب مستقلی را در کتاب وسائل الشیعه با عنوان «باب استحباب المشی الی زیاره الحسین وغیره»<ref>حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۴۳۹</ref> گشوده است. به عنوان نمونه از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرده است: «هرکس از خانه خویش به قصد [[زیارت]] [[حسین بن ]] [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} خارج گردد پس اگر پیاده باشد [[خداوند]] به ازای هر گامی که بر میدارد برای او یک [[کار نیک]] نوشته و یک کار بد او را [[پاک]] میکند تا آنگاه که به حائر ([[قبر امام حسین]]{{ع}} در [[کربلا]]) رسد، [[خداوند]] او را در [[صالحان]] و [[نیکان]] قرار دهد، و وقتی [[زیارت]] را به پایان رساند او را از [[نجات]] یافتگان قرار داده و به هنگام بازگشت فرشتهای به نزد وی آمده و میگوید: من فرستادۀ خدایت هستم، خدایت [[سلامت]] میرساند و میگوید: کارهای خود را از نو سرگیر، که [[گناهان]] گذشته ات مورد [[بخشش]] قرار گرفت»<ref>{{متن حدیث|مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یرِیدُ زِیارَةَ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ {{ع}} إِنْ کانَ مَاشِیاً کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ حَطَّ بِهَا عَنْهُ سَیئَةً.. حَتَّی إِذَا صَارَ بِالْحَائِرِ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ، وَ إِذَا قَضَی مَنَاسِکهُ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّی إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَک فَقَالَ لَهُ أَنَا رَسُولُ اللَّهِ رَبُّک یقْرِئُک السَّلَامَ وَ یقُولُ لَک اسْتَأْنِفْ فَقَدْ غُفِرَ لَک مَا مَضَی}}؛ وسائل الشیعه ج۱۴ ص۴۳۹ ح۱۹۵۵۳، به نقل از تهذیب الاحکام ج۶،ص۴۳،ح۸۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref> | ||
==اربعین و حضور [[اهل بیت]] در [[کربلا]]== | ==اربعین و حضور [[اهل بیت]] در [[کربلا]]== | ||
*یکی از مباحث مهم [[تاریخ]] [[عاشورا]] حضور [[اهل بیت]]{{ع}} در [[کربلا]] در اولین اربعین [[شهادت امام حسین]]{{ع}} است. مشهور میان [[شیعه]]، اربعین روزی است که [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[صحابی]] بزرگ [[رسول خدا]] {{صل}} به [[زیارت قبر امام]] [[حسین]]{{ع}} نائل شد و همانجا بود که [[اهل بیت]]{{ع}} هنگام بازگشت از [[شام]] نیز به [[زیارت]] [[مزار]] [[امام]] آمده و [[جابر]] را [[ملاقات]] کردند. همچنین در این روز سر [[امام حسین]]{{ع}} به [[بدن]] ملحق شده و [[دفن]] گردید. اما در مقابل این شهرت، برخی [[اندیشمندان]] متقدم و معاصر [[شیعه]]، ورود [[اهل بیت]]{{ع}} را در روز اربعین سال ۶۱ ق [[انکار]] کرده اند<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | *یکی از مباحث مهم [[تاریخ]] [[عاشورا]] حضور [[اهل بیت]]{{ع}} در [[کربلا]] در اولین اربعین [[شهادت امام حسین]]{{ع}} است. مشهور میان [[شیعه]]، اربعین روزی است که [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[صحابی]] بزرگ [[رسول خدا]] {{صل}} به [[زیارت قبر امام]] [[حسین]]{{ع}} نائل شد و همانجا بود که [[اهل بیت]]{{ع}} هنگام بازگشت از [[شام]] نیز به [[زیارت]] [[مزار]] [[امام]] آمده و [[جابر]] را [[ملاقات]] کردند. همچنین در این روز سر [[امام حسین]]{{ع}} به [[بدن]] ملحق شده و [[دفن]] گردید. اما در مقابل این شهرت، برخی [[اندیشمندان]] متقدم و معاصر [[شیعه]]، ورود [[اهل بیت]]{{ع}} را در روز اربعین سال ۶۱ ق [[انکار]] کرده اند<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. |