پرش به محتوا

امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۶۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ آوریل ۲۰۲۰
خط ۱۶: خط ۱۶:
*[[نام حضرت مهدی]]{{ع}}، همنام جدش [[رسول الله]]{{صل}} است. این نام گذاری از قبل، توسط خود [[پیامبر اکرم]]{{صل}} اعلام شده است؛ چنان که می‌فرماید: [[مهدی]] [[فرزند من]] است، نام او نام من و [[کنیه]] او [[کنیه]] من است<ref>قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص۴۹۱؛ العمده، ص۴۳۳.</ref>. در برخی [[روایات]] از تصریح به نام [[حضرت]] منع شده است<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۹۹.</ref> به همین جهت علمای [[شیعه]] غالباً از تصریح به نام [[مبارک]] ایشان [[خودداری]] می‌ورزند.
*[[نام حضرت مهدی]]{{ع}}، همنام جدش [[رسول الله]]{{صل}} است. این نام گذاری از قبل، توسط خود [[پیامبر اکرم]]{{صل}} اعلام شده است؛ چنان که می‌فرماید: [[مهدی]] [[فرزند من]] است، نام او نام من و [[کنیه]] او [[کنیه]] من است<ref>قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص۴۹۱؛ العمده، ص۴۳۳.</ref>. در برخی [[روایات]] از تصریح به نام [[حضرت]] منع شده است<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۹۹.</ref> به همین جهت علمای [[شیعه]] غالباً از تصریح به نام [[مبارک]] ایشان [[خودداری]] می‌ورزند.
*[[القاب]] [[معروف]] [[حضرت]] عبارت‌اند از: [[مهدی]]، [[قائم]]، [[منتظر]]، [[حجت]]، [[خلف صالح]]، [[ابوالقاسم]]، [[صاحب الأمر]] و [[بقیة الله]]<ref>قرشی، باقر شریف، حیاة الامام المهدی{{ع}}، ص۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۴۲.</ref>.
*[[القاب]] [[معروف]] [[حضرت]] عبارت‌اند از: [[مهدی]]، [[قائم]]، [[منتظر]]، [[حجت]]، [[خلف صالح]]، [[ابوالقاسم]]، [[صاحب الأمر]] و [[بقیة الله]]<ref>قرشی، باقر شریف، حیاة الامام المهدی{{ع}}، ص۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۴۲.</ref>.
*[[مادر حضرت]]، کنیزی است از تبار [[حواریون عیسی]]{{ع}}، موسوم به [[نرجس خاتون]]. در برخی نقل‌ها از وی با نام‌هایی چون: [[ریحانه]]، [[سوسن]] و [[صیقل]] نیز یاد شده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۳؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۴۱.</ref> اما در [[روایت]] [[معروف]] جناب [[حکیمه]]، [[امام عسکری]]{{ع}} ایشان را با نام [[نرجس]] یاد نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۴.</ref>.
*[[مادر حضرت]]، کنیزی است از تبار [[حواریون عیسی]]{{ع}}، موسوم به [[نرجس خاتون]]. در برخی نقل‌ها از وی با نام‌هایی چون: [[ریحانه]]، [[سوسن]] و [[صیقل]] نیز یاد شده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۳؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۴۱.</ref> اما در [[روایت]] [[معروف]] جناب [[حکیمه]]، [[امام عسکری]]{{ع}} ایشان را با نام [[نرجس]] یاد نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۴.</ref>.<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|امامت امام مهدی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۴۶۶.</ref>
 
==زندگی‌نامه امام مهدی{{ع}}==
==زندگی‌نامه امام مهدی{{ع}}==
*امام مهدی{{ع}} [[آخرین امام]] از [[چهارده معصوم]] است. [[پدر]] ارجمندش [[امام عسکری]]{{ع}} و مادرش [[نرجس]] است. از [[القاب]] مشهور آن [[حضرت]]: [[حجت]]، [[مهدی]]، [[خلف صالح]]، [[قائم]] [[منتظَر]] و [[صاحب الزمان]] و کنیۀ مبارکش [[ابوالقاسم]] است<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴.</ref>. در [[شب جمعه]]، پانزدهم [[شعبان]] سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ قمری در [[سامرا]] دیده به [[جهان]] گشود و جز چند نفر کسی از ایشان خبر نداشت و تا هنگام [[امامت]] همواره در خفا بود و در پنج سالگی [[امامت]] [[مسلمانان]] را بر عهده گرفت<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۲۸.</ref> و چون ولادت [[امام]] را [[ائمه معصومین]]{{ع}} و بزرگان [[علمای شیعه]] و [[اهل سنت]] [[روایت]] کرده و به [[ظهور]] و [[اقدام]] انقلابی [[امام]] در از بین بردن [[ظلم و ستم]] اشاره داشته ‌اند خطری از سوی خلفای [[ظلم و جور]] [[جان]] [[مبارک]] ایشان را تهدید می‌‌کرد از این‌‌رو امام مهدی{{ع}} بنابر [[مشیت الهی]] از دیده‌ها [[غایب]] شد تا [[مسلمانان]] از [[فیض]] وجود او [[محروم]] نگردند و [[حجت خدا]] همچنان برقرار مانَد. از این موضوع تعبیر به "[[غیبت]]" می‌شود<ref>ر.ک: [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۶۶۶.</ref>.  
*امام مهدی{{ع}} [[آخرین امام]] از [[چهارده معصوم]] است. [[پدر]] ارجمندش [[امام عسکری]]{{ع}} و مادرش [[نرجس]] است. از [[القاب]] مشهور آن [[حضرت]]: [[حجت]]، [[مهدی]]، [[خلف صالح]]، [[قائم]] [[منتظَر]] و [[صاحب الزمان]] و کنیۀ مبارکش [[ابوالقاسم]] است<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴.</ref>. در [[شب جمعه]]، پانزدهم [[شعبان]] سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ قمری در [[سامرا]] دیده به [[جهان]] گشود و جز چند نفر کسی از ایشان خبر نداشت و تا هنگام [[امامت]] همواره در خفا بود و در پنج سالگی [[امامت]] [[مسلمانان]] را بر عهده گرفت<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۲۸.</ref> و چون ولادت [[امام]] را [[ائمه معصومین]]{{ع}} و بزرگان [[علمای شیعه]] و [[اهل سنت]] [[روایت]] کرده و به [[ظهور]] و [[اقدام]] انقلابی [[امام]] در از بین بردن [[ظلم و ستم]] اشاره داشته ‌اند خطری از سوی خلفای [[ظلم و جور]] [[جان]] [[مبارک]] ایشان را تهدید می‌‌کرد از این‌‌رو امام مهدی{{ع}} بنابر [[مشیت الهی]] از دیده‌ها [[غایب]] شد تا [[مسلمانان]] از [[فیض]] وجود او [[محروم]] نگردند و [[حجت خدا]] همچنان برقرار مانَد. از این موضوع تعبیر به "[[غیبت]]" می‌شود<ref>ر.ک: [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۶۶۶.</ref>.  
۱۱۱٬۹۷۱

ویرایش