پرش به محتوا

عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '')
خط ۳: خط ۳:


==مقدمه==
==مقدمه==
*وی در میان همگان مشهور و یک چهره شناخته شده بود. او از [[اصحاب]] سه [[امام]] ([[امام هادی]]، [[امام عسکری]] و [[حضرت]] [[حجّت]]{{ع}}) بود و در سال ۲۶۰ ه.ق [[امام حسن عسکری]]{{ع}} [[نیابت]] او را، از [[امام عصر]]{{ع}} به جمعیتی که برای اطلاع و خبر گرفتن از [[امام]] [[آینده]] حضور [[حضرت]] رسیده بودند، اعلام کردند<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]،[[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۱۶.</ref>.
*ابو عمرو، [[عثمان بن سعید عمری]]، نخستین [[نایب خاص]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ بود. [[شیخ طوسی]]، درباره سفیران حضرت و نخستین ایشان چنین نوشته است: "سفیرانی که از سوی [[امامان معصوم]]{{عم}} به [[نیکی]] یاد شده‏‌اند؛ نخستین آنان مرد [[بزرگواری]] است که حضرت [[امام هادی]]{{ع}} و [[امام عسکری]]{{ع}} او را توثیق فرموده‌‏اند و او، [[شیخ]] موثق، ابو [[عمر]] [[عثمان بن سعید عمری]] است<ref>  نعمانی، الغیبة، ص ۳۵۳</ref>.  
*ابو عمرو، [[عثمان بن سعید عمری]]، نخستین [[نایب خاص]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ بود. [[شیخ طوسی]]، درباره سفیران حضرت و نخستین ایشان چنین نوشته است: "سفیرانی که از سوی [[امامان معصوم]]{{عم}} به [[نیکی]] یاد شده‏‌اند؛ نخستین آنان مرد [[بزرگواری]] است که حضرت [[امام هادی]]{{ع}} و [[امام عسکری]]{{ع}} او را توثیق فرموده‌‏اند و او، [[شیخ]] موثق، ابو [[عمر]] [[عثمان بن سعید عمری]] است<ref>  نعمانی، الغیبة، ص ۳۵۳</ref>.  
*نام وی [[عثمان بن سعید]]، کنیه‌‏اش ابو عمرو و لقبش العمری، سمّان<ref>علت ملقب شدن او به "سمّان" این بود که به تجارت روغن می‏پرداخت، تا در پس این کار، به مسئولیت اصلی خود بپردازد و از شرّ حکومت در امان باشد</ref>، [[اسدی]] و [[عسکری]] می‏‌باشد.
*نام وی [[عثمان بن سعید]]، کنیه‌‏اش ابو عمرو و لقبش العمری، سمّان<ref>علت ملقب شدن او به "سمّان" این بود که به تجارت روغن می‏پرداخت، تا در پس این کار، به مسئولیت اصلی خود بپردازد و از شرّ حکومت در امان باشد</ref>، [[اسدی]] و [[عسکری]] می‏‌باشد.
خط ۲۴: خط ۲۵:
*بیشتر تاریخ‏‌نگاران و [[دانشمندان]] [[علم رجال]]، همین احتمال را [[انتخاب]] کرده‏‌اند و این، به واقع نزدیک‏تر است<ref>  ر. ک: علی غفارزاده، پژوهشی پیرامون زندگانی نواب خاص امام زمان{{ع}}، ص ۱۴۲</ref>.  
*بیشتر تاریخ‏‌نگاران و [[دانشمندان]] [[علم رجال]]، همین احتمال را [[انتخاب]] کرده‏‌اند و این، به واقع نزدیک‏تر است<ref>  ر. ک: علی غفارزاده، پژوهشی پیرامون زندگانی نواب خاص امام زمان{{ع}}، ص ۱۴۲</ref>.  
*[[ابو نصر هبة اللّه بن محمد]] می‌‏گوید: "[[قبر]] [[عثمان بن سعید]] در طرف غربی [[بغداد]] در خیابان "میدان" در اوّل محل، که به "درب جبله" معروف است، در داخل [[مسجد]]، درب راست که داخل می‌‏شوند و [[قبر]] در خود [[قبله]] [[مسجد]] قرار دارد"<ref>ر. ک: علی غفارزاده، پژوهشی پیرامون زندگانی نواب خاص امام زمان{{ع}}، ص ۱۴۴</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۰۴ - ۳۰۶.</ref>.
*[[ابو نصر هبة اللّه بن محمد]] می‌‏گوید: "[[قبر]] [[عثمان بن سعید]] در طرف غربی [[بغداد]] در خیابان "میدان" در اوّل محل، که به "درب جبله" معروف است، در داخل [[مسجد]]، درب راست که داخل می‌‏شوند و [[قبر]] در خود [[قبله]] [[مسجد]] قرار دارد"<ref>ر. ک: علی غفارزاده، پژوهشی پیرامون زندگانی نواب خاص امام زمان{{ع}}، ص ۱۴۴</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۰۴ - ۳۰۶.</ref>.
==عثمان بن سعید عمری در موعودنامه==
==عثمان بن سعید عمری در موعودنامه==
*"[[ابو عمرو عثمان بن سعید عمری]]"، نخستین سفیر [[حضرت مهدی]] {{ع}} بود و در [[سامرا]] اقامت داشت. وی از سوی [[امام هادی]] و [[امام عسکری]] {{عم}} [[وکیل]] و [[نماینده]] بود. وی مورد اعتماد [[امام هادی]] {{ع}} بود و آن حضرت به [[یاران]] خود می‌فرمود: ابو عمرو مردی ثقه و [[امین]] است و هرچه به شما بگوید از جانب من است، و آن‌چه به شما می‌رساند از جانب من می‌رساند. [[عثمان بن سعید]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} را [[غسل]] داد و [[کفن]] و حنوط‍‌ کرد و به [[خاک]] سپرد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۶.</ref>. او توانست سرشناسان [[امامیه]] را قانع سازد بر این‌که [[امام دوازدهم]] برای محفوظ‍‌ ماندن از دست [[دشمنان]] در پرده [[غیبت]] به سر می‌برد و آن‌ها را متقاعد ساخت که خود [[نماینده]] [[راستین]] آن حضرت باشد.  [[موقعیت]] ممتاز او در زمان [[امام دهم]] و یازدهم {{عم}} سبب شد که وکلا دعوی وی را بپذیرند، بدون این‌که او را مورد سؤال قرار داده و [[معجزه]] یا حجتی از وی بخواهند<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۳۲۹.</ref>.
*"[[ابو عمرو عثمان بن سعید عمری]]"، نخستین سفیر [[حضرت مهدی]] {{ع}} بود و در [[سامرا]] اقامت داشت. وی از سوی [[امام هادی]] و [[امام عسکری]] {{عم}} [[وکیل]] و [[نماینده]] بود. وی مورد اعتماد [[امام هادی]] {{ع}} بود و آن حضرت به [[یاران]] خود می‌فرمود: ابو عمرو مردی ثقه و [[امین]] است و هرچه به شما بگوید از جانب من است، و آن‌چه به شما می‌رساند از جانب من می‌رساند. [[عثمان بن سعید]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} را [[غسل]] داد و [[کفن]] و حنوط‍‌ کرد و به [[خاک]] سپرد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۶.</ref>. او توانست سرشناسان [[امامیه]] را قانع سازد بر این‌که [[امام دوازدهم]] برای محفوظ‍‌ ماندن از دست [[دشمنان]] در پرده [[غیبت]] به سر می‌برد و آن‌ها را متقاعد ساخت که خود [[نماینده]] [[راستین]] آن حضرت باشد.  [[موقعیت]] ممتاز او در زمان [[امام دهم]] و یازدهم {{عم}} سبب شد که وکلا دعوی وی را بپذیرند، بدون این‌که او را مورد سؤال قرار داده و [[معجزه]] یا حجتی از وی بخواهند<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۳۲۹.</ref>.
۱۱۵٬۱۶۹

ویرایش