اثبات وجود امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی'
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی') |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
*[[دلایل]] محکم و روشن [[وجود حضرت مهدی]] {{ع}} را ممکن است در دو [[دلیل]] خلاصه کنیم: | *[[دلایل]] محکم و روشن [[وجود حضرت مهدی]] {{ع}} را ممکن است در دو [[دلیل]] خلاصه کنیم: | ||
===[[دلایل نقلی]]=== | ===[[دلایل نقلی]]=== | ||
*این اصل که [[مهدی]] [[رهبر موعود]] و [[منجی]] عالم [[بشریت]] است در [[روایات]] به گونه‌ای مورد تأکید قرار گرفته که جای هیچ‌گونه شکی | *این اصل که [[مهدی]] [[رهبر موعود]] و [[منجی]] عالم [[بشریت]] است در [[روایات]] به گونه‌ای مورد تأکید قرار گرفته که جای هیچ‌گونه شکی باقی نمی‌گذارد. چهارصد [[حدیث]] تنها از طریق [[اهل سنت]] شمارش شده که به ضمیمۀ [[روایات شیعه]] به بیش از شش هزار [[روایت]] می‌رسد؛ صدها [[روایت]] و [[حدیث]] از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[ائمه اهل بیت]] {{ع}} رسیده است که می‌گوید [[مهدی موعود]] دارای این خصوصیات است: از [[اهل بیت]] است، از [[فرزندان]] [[فاطمه]] است، از [[نسل]] [[حسین]] و نهمین [[فرزند]] آن [[حضرت]] است. و روایاتی که می‌گوید [[جانشینان پیامبر]] {{صل}} [[دوازده نفر]] هستند<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰. </ref>. | ||
*البته زیاد بودن [[روایت]] به تنهایی نمی‌تواند [[مقبولیت]] آن را برساند، بلکه قرینه و [[گواه]] خاصی وجود دارد که [[دلیل]] بر صحت این [[روایات]] است. در [[حدیث شریف]] [[نبوی]]، سخن از [[امامان]]، [[جانشینان]]، [[امیران]] و سخن از [[دوازده تن]] آمده و [[حضرت مهدی]] {{ع}} را دوازدهمین [[وصی]] و [[خلیفه]] خویش می‌خواند. از این [[روایات]] می‌توان دریافت آن [[امام همام]] {{ع}} هم اکنون زنده است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۵.</ref>. | *البته زیاد بودن [[روایت]] به تنهایی نمی‌تواند [[مقبولیت]] آن را برساند، بلکه قرینه و [[گواه]] خاصی وجود دارد که [[دلیل]] بر صحت این [[روایات]] است. در [[حدیث شریف]] [[نبوی]]، سخن از [[امامان]]، [[جانشینان]]، [[امیران]] و سخن از [[دوازده تن]] آمده و [[حضرت مهدی]] {{ع}} را دوازدهمین [[وصی]] و [[خلیفه]] خویش می‌خواند. از این [[روایات]] می‌توان دریافت آن [[امام همام]] {{ع}} هم اکنون زنده است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۵.</ref>. | ||
*این [[احادیث]] بیش از دویست و هفتاد مورد هستند که همگی از کتاب‌های معتبر [[شیعه]] و [[سنی]] از قبیل [[صحیح بخاری]]، [[صحیح مسلم]]، [[سنن ترمذی]]، [[سنن ابوداود]]، [[مسند احمد]] و [[مستدرک حاکم]] [[نقل]] شده است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰.</ref>. | *این [[احادیث]] بیش از دویست و هفتاد مورد هستند که همگی از کتاب‌های معتبر [[شیعه]] و [[سنی]] از قبیل [[صحیح بخاری]]، [[صحیح مسلم]]، [[سنن ترمذی]]، [[سنن ابوداود]]، [[مسند احمد]] و [[مستدرک حاکم]] [[نقل]] شده است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰.</ref>. | ||
*[[حدیث]] دیگر، [[حدیث ثقلین]] است که [[شیعه]] و [[سنی]] [[روایت]] کرده‌اند، در این [[حدیث]] [[پیامبر]] {{صل}} [[عترت]] خویش را قرین [[قرآن]] ساخته و به صراحت فرموده آنها از یکدیگر جدایی ناپذیرند و تا [[قیامت]] با یکدیگرند. این [[حدیث]] افزون بر آنکه بر [[خلافت بلافصل]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} و [[امامت]] [[امامان معصوم]] {{ع}} دلالت می‌کند، بر [[وجود امام زمان]] {{ع}} نیز [[گواهی]] می‌دهد؛ زیرا همان سان که هم اکنون [[قرآن]]، زنده و | *[[حدیث]] دیگر، [[حدیث ثقلین]] است که [[شیعه]] و [[سنی]] [[روایت]] کرده‌اند، در این [[حدیث]] [[پیامبر]] {{صل}} [[عترت]] خویش را قرین [[قرآن]] ساخته و به صراحت فرموده آنها از یکدیگر جدایی ناپذیرند و تا [[قیامت]] با یکدیگرند. این [[حدیث]] افزون بر آنکه بر [[خلافت بلافصل]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} و [[امامت]] [[امامان معصوم]] {{ع}} دلالت می‌کند، بر [[وجود امام زمان]] {{ع}} نیز [[گواهی]] می‌دهد؛ زیرا همان سان که هم اکنون [[قرآن]]، زنده و باقی است، قرین او نیز باید زنده باشد. | ||
*[[حدیث]] دیگری نیز از [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که فرمود: «هر کس بمیرد و [[امام زمان]] خویش را نشناخته باشد، به [[مرگ جاهلیت]] مرده است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً}}، بحارالانوار، ج۳۲، ص۳۳۱.</ref> از این [[روایت]] استفاده می‌‌شود در هر روزگاری [[امامی]] [[معصوم]] وجود دارد هر چند از دیدگان [[غایب]] باشد<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۶.</ref>. | *[[حدیث]] دیگری نیز از [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که فرمود: «هر کس بمیرد و [[امام زمان]] خویش را نشناخته باشد، به [[مرگ جاهلیت]] مرده است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً}}، بحارالانوار، ج۳۲، ص۳۳۱.</ref> از این [[روایت]] استفاده می‌‌شود در هر روزگاری [[امامی]] [[معصوم]] وجود دارد هر چند از دیدگان [[غایب]] باشد<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۶.</ref>. | ||
===[[دلیل علمی]]=== | ===[[دلیل علمی]]=== | ||