مقام صراط الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
←امامان معصوم{{عم}}؛ صراط مستقیم
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==[[امامان معصوم]]{{عم}}؛ [[صراط مستقیم]]== | ==[[امامان معصوم]]{{عم}}؛ [[صراط مستقیم]]== | ||
*[[امامان معصوم]]{{ع}} [[صراط مستقیم]]اند و پیروی راه آنان است که انسان را به ساحل | *[[امامان معصوم]]{{ع}} [[صراط مستقیم]]اند و [[پیروی]] راه آنان است که [[انسان]] را به ساحل [[نجات]]؛ ساحل [[پیروزی]] و ساحل موفّقیّت می‌رساند<ref>[[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۵۲۰.</ref>. | ||
*[[پیامبر اکرم]]{{صل}} خطاب به مولا [[امام علی|علی]]{{ع}} فرمود: "ای علی! ... تو راه به سوی خدایی، تو آن خبر بزرگی و تو آن راه استواری"<ref>{{ | *[[پیامبر اکرم]]{{صل}} خطاب به [[مولا]] [[امام علی|علی]]{{ع}} فرمود: "ای [[علی]]!... تو راه به سوی خدایی، تو آن خبر بزرگی و تو آن راه [[استواری]]"<ref>{{متن حدیث|يَا عَلِيُّ! أَنْتَ الطَّرِيقُ إِلَى اللَّهِ وَ أَنْتَ النَّبَأُ الْعَظِيمُ وَ أَنْتَ الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ}}؛ عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۶، ح ۱۳</ref><ref>[[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۵۲۰.</ref>. | ||
*این تعبیر، اختصاص به حضرت مولا [[امام علی|علی]]{{ع}} ندارد، همه [[امامان معصوم]]{{عم}} "[[صراط مستقیم]]"اند. حضرت [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "به خدا سوگند! ماییم راه راست. به خدا سوگند! ما همان کسانی هستیم که خداوند بندگان را به پیروی از ایشان فرمان داده است، پس هرکس می‌خواهد، این راه را بگیرد"<ref>{{ | *این تعبیر، اختصاص به [[حضرت]] [[مولا]] [[امام علی|علی]]{{ع}} ندارد، همه [[امامان معصوم]]{{عم}} "[[صراط مستقیم]]"اند. [[حضرت]] [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]! ماییم راه راست. به [[خدا]] [[سوگند]]! ما همان کسانی هستیم که [[خداوند]] [[بندگان]] را به [[پیروی]] از ایشان [[فرمان]] داده است، پس هرکس می‌خواهد، این راه را بگیرد"<ref>{{متن حدیث|نَحْنُ وَ اللَّهِ الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ- وَ نَحْنُ وَ اللَّهِ الَّذِينَ أَمَرَ اللَّهُ الْعِبَادَ بِطَاعَتِهِمْ- فَمَنْ شَاءَ فَلْيَأْخُذ هُنَا}}؛ تفسیر قمی، ج۲، ص۶۵.</ref><ref>[[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۵۲۱.</ref>. | ||
*در ذیل آیه ۱۶ از سوره جن که می‌فرماید: {{متن قرآن| وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُم مَّاء غَدَقًا }}<ref> و اینکه (به من وحی شده است) اگر بر راه (حقّ) پایداری ورزند آنان را از آبی (و رفاهی) فراوان سیراب می‌کنیم؛ سوره جن، آیه: ۱۶.</ref>، در روایتی از حضرت [[امام باقر]]{{ع}} این راه، راه حضرت [[امام علی ابن ابی‌طالب]]{{ع}} و فرزندان معصومش{{عم}} و اطاعت از آنان در امر و نهیشان معرّفی شده است<ref>اصول کافی، ج۱، ص۲۲۰، ح ۱.</ref><ref>[[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۵۲۱.</ref>. | *در ذیل [[آیه]] ۱۶ از [[سوره جن]] که می‌فرماید: {{متن قرآن| وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُم مَّاء غَدَقًا }}<ref> و اینکه (به من وحی شده است) اگر بر راه (حقّ) پایداری ورزند آنان را از آبی (و رفاهی) فراوان سیراب می‌کنیم؛ سوره جن، آیه: ۱۶.</ref>، در روایتی از [[حضرت]] [[امام باقر]]{{ع}} این راه، راه [[حضرت]] [[امام علی ابن ابی‌طالب]]{{ع}} و [[فرزندان]] معصومش{{عم}} و [[اطاعت]] از آنان در امر و نهیشان معرّفی شده است<ref>اصول کافی، ج۱، ص۲۲۰، ح ۱.</ref><ref>[[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۵۲۱.</ref>. | ||
*از متن این | *از متن این [[تفسیر]]، این [[استنباط]] هم زاده می‌شود که چنانچه [[قرآن]]، کتاب جاوید [[هدایت]] بشریّت است، [[اهل بیت]]{{عم}} هم الگوی همیشه در گستره اعصار و قرون هستند و همان‌گونه که [[قرآن]]، همیشه تازه و باطراوت است، [[اهل بیت]]{{عم}} هم همین ویژگی را دارند؛ [[گذشت]] زمان نه تنها غباری بر چهره [[نورانی]] آنان نمی‌نشاند بلکه چهره آنان را شفّاف‌تر به بشریّت نشان می‌دهد، به عنوان نمونه [[تفسیر]] [[صلح]] [[حضرت]] [[امام مجتبی]]{{ع}} و [[تبیین]] واقعی آن، دغدغه همیشه علاقه‌مندان به [[اهل بیت]]{{عم}} بود، کتاب‌ها نوشته و مقالات فراوانی تدوین شد، ولی [[پذیرش]] قطعنامه از سوی [[حضرت]] [[امام خمینی]] در سال ۱۳۶۷، تصویر عملی و شفّاف شرایطی شد که [[حضرت]] [[امام مجتبی]]{{ع}} [[صلح]] را پذیرفت. این [[تفسیر]] [[عینی]] [[صلح]] [[حضرت]] [[امام حسن]]{{ع}} شد<ref>[[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۵۲۱.</ref>. | ||
*همچنین این سؤال دائمی که آیا [[امام حسین]]{{ع}} می‌دانست پایان راهش شهادت است یا خیر؟ پاسخ می‌دادیم که: به شهادت ده‌ها دلیل | *همچنین این سؤال دائمی که آیا [[امام حسین]]{{ع}} می‌دانست پایان راهش [[شهادت]] است یا خیر؟ پاسخ می‌دادیم که: به [[شهادت]] ده‌ها [[دلیل قطعی]]، [[حضرت]] [[یقین]] به [[شهادت]] داشت. می‌پرسیدند: اگر چنین است، پس چگونه [[حضرت]] به استقبال [[شهادت]] رفت؟ [[رزمندگان]] غیور هشت سال [[دفاع]] [[مقدّس]]، به صورت عملی، پاسخ این سؤال را دادند آنجا که [[تکلیف]] است باید به استقبال [[شهادت]] رفت و آنان به تأسّی به مولای خود [[حضرت]] سیّد و [[سالار شهیدان]]، به استقبال [[شهادت]] رفتند<ref>[[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۵۲۲.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||