بحث:ویژگیهای منتظران واقعی در دوران غیبت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
بحث:ویژگیهای منتظران واقعی در دوران غیبت چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۱۶
، ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰جایگزینی متن - ' ]]' به ' [['
جز (جایگزینی متن - 'جامعۀ بشری' به 'جامعۀ بشری') |
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ' [[') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
::::::'''نخستین ویژگی؛ جنبه [[عقیدتی]]:''' ویژگی [[عقیدتی]] [[منتظر]] شامل دو بخش است: | ::::::'''نخستین ویژگی؛ جنبه [[عقیدتی]]:''' ویژگی [[عقیدتی]] [[منتظر]] شامل دو بخش است: | ||
:::::#[[اعتقاد]] داشتن به اینکه [[هدف]] [[خداوند]] [[اصلاح]] تمام [[انسانها]] است و در [[آینده]] [[عدل مطلق]] سراسر [[زندگی]] [[بشر]] را فرا خواهد گرفت و [[وعده خداوند]] در [[قرآن]] و آنچه [[هدف]] اوست تخلف ناپذیر است. | :::::#[[اعتقاد]] داشتن به اینکه [[هدف]] [[خداوند]] [[اصلاح]] تمام [[انسانها]] است و در [[آینده]] [[عدل مطلق]] سراسر [[زندگی]] [[بشر]] را فرا خواهد گرفت و [[وعده خداوند]] در [[قرآن]] و آنچه [[هدف]] اوست تخلف ناپذیر است. | ||
:::::#[[اعتقاد]] به اینکه آن [[رهبر]] پیروز در آن روز [[موعود]]، [[حضرت مهدی]] است. چنان که [[اخبار]] و [[روایات شیعه]] و [[سنی]] در این مورد به [[حد ]][[تواتر]] رسیده، بلکه بیش از [[حد ]][[تواتر]] است. و میدانیم که ثبوت مفهوم [[روایت]] [[متواتر]]، بدیهی و ضروری است. [[اعتقاد]] به او از ضروریات [[مذهب امامیه]] است و [[اخبار]] و [[روایات]] فراوانی در مجموعههای خبری و [[روائی]] [[شیعه]] در این باره [[نقل]] شده است و عده زیادی از متفکران و [[اندیشمندان]] بزرگ [[اهل سنت]] همچون [[ابن عربی]] در [[فتوحات]] مکیه و قندوزی در [[ینابیع المودة]] و گنجی [[شافعی]] در کتاب بیان با آنها هم [[عقیده]] میباشند. | :::::#[[اعتقاد]] به اینکه آن [[رهبر]] پیروز در آن روز [[موعود]]، [[حضرت مهدی]] است. چنان که [[اخبار]] و [[روایات شیعه]] و [[سنی]] در این مورد به [[حد]] [[تواتر]] رسیده، بلکه بیش از [[حد]] [[تواتر]] است. و میدانیم که ثبوت مفهوم [[روایت]] [[متواتر]]، بدیهی و ضروری است. [[اعتقاد]] به او از ضروریات [[مذهب امامیه]] است و [[اخبار]] و [[روایات]] فراوانی در مجموعههای خبری و [[روائی]] [[شیعه]] در این باره [[نقل]] شده است و عده زیادی از متفکران و [[اندیشمندان]] بزرگ [[اهل سنت]] همچون [[ابن عربی]] در [[فتوحات]] مکیه و قندوزی در [[ینابیع المودة]] و گنجی [[شافعی]] در کتاب بیان با آنها هم [[عقیده]] میباشند. | ||
::::::'''ویژگی دوم؛ جنبه روحی و نفسانی [[انتظار]]:''' این مطلب از دو بخش اصلی و اساسی تشکیل شده است: | ::::::'''ویژگی دوم؛ جنبه روحی و نفسانی [[انتظار]]:''' این مطلب از دو بخش اصلی و اساسی تشکیل شده است: | ||
:::::#استعداد و [[آمادگی]] کامل برای تحقق یافتن و پیاده شدن [[عدالت کامل]]، به طوری که اگر [[انسان]] جزء دعوتکنندگان و [[ایثارگران]] در راه آن [[حضرت]] نیست، حداقل فردی [[شایسته]] برای پذیرش [[دعوت]] آن [[حضرت]] باشد. | :::::#استعداد و [[آمادگی]] کامل برای تحقق یافتن و پیاده شدن [[عدالت کامل]]، به طوری که اگر [[انسان]] جزء دعوتکنندگان و [[ایثارگران]] در راه آن [[حضرت]] نیست، حداقل فردی [[شایسته]] برای پذیرش [[دعوت]] آن [[حضرت]] باشد. | ||
خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
##اگر کسی بخواهد نمونۀ یک [[منتظر راستین]] باشد، باید پیوسته خود را پایبند [[احکام الهی]] نموده و [[دستورات]] [[خداوند]] را بر دیگر علاقههای فردی و [[کارها]] و گفتارهای شخصی ترجیح دهد و [[پیروی]] [[راستین]] برای [[حق]] و [[هدایت الهی]] باشد. در این صورت دستاورد او ارادهای [[قوی]] و نیرومند و اخلاصی [[راستین]] خواهد شد که او را آمادۀ [[تشرف]] به حضور [[حضرت]] و پذیرش پارهای از مسئولیتهای روز [[موعود]] مینماید، این [[رفتار]] برای هر کسی که [[ایمان]] به آن روز شکوهمند دارد، لازم و ضروری است، به هر اندازه که [[ایمان]] و [[اعتقاد]] داشته باشد و اگر به تمام آن خصوصیات [[معتقد]] باشد، چنین [[رفتاری]] لازمتر است؛ به ویژه برای آن گروه از مسلمانانی که با [[دلیل]] و [[برهان]] برایشان ثابت شده است، [[حضرت مهدی]] نقشه [[عدالت جهانی]] و کامل خود را بر اساس [[دستورات]] [[دیانت]] مقدسه [[اسلام]] پایه ریزی خواهد کرد<ref>ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۳۵۶-۳۵۹.</ref>. | ##اگر کسی بخواهد نمونۀ یک [[منتظر راستین]] باشد، باید پیوسته خود را پایبند [[احکام الهی]] نموده و [[دستورات]] [[خداوند]] را بر دیگر علاقههای فردی و [[کارها]] و گفتارهای شخصی ترجیح دهد و [[پیروی]] [[راستین]] برای [[حق]] و [[هدایت الهی]] باشد. در این صورت دستاورد او ارادهای [[قوی]] و نیرومند و اخلاصی [[راستین]] خواهد شد که او را آمادۀ [[تشرف]] به حضور [[حضرت]] و پذیرش پارهای از مسئولیتهای روز [[موعود]] مینماید، این [[رفتار]] برای هر کسی که [[ایمان]] به آن روز شکوهمند دارد، لازم و ضروری است، به هر اندازه که [[ایمان]] و [[اعتقاد]] داشته باشد و اگر به تمام آن خصوصیات [[معتقد]] باشد، چنین [[رفتاری]] لازمتر است؛ به ویژه برای آن گروه از مسلمانانی که با [[دلیل]] و [[برهان]] برایشان ثابت شده است، [[حضرت مهدی]] نقشه [[عدالت جهانی]] و کامل خود را بر اساس [[دستورات]] [[دیانت]] مقدسه [[اسلام]] پایه ریزی خواهد کرد<ref>ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۳۵۶-۳۵۹.</ref>. | ||
##شیعهای که میداند [[امام]] و پیشوایش همزمان با اوست و [[اعمال]] و رفتارش در معرض دید [[حضرت]] است و هر لحظه ممکن است به او بنگرد و کارهای [[زشت]] او باعث [[ناراحتی]] و [[تأسف]] [[حضرت]] میشود، علاوه بر آنکه خود را آمادۀ روز [[ظهور]] میکند، خود را در محضر آن [[حضرت]] دیده و در حضور او [[مسئولیت]] دارد و در تمام دوران [[زندگی]] مواظب است یک لحظه هم از [[فرمان]] آن [[حضرت]] [[سرپیچی]] نکند. این احساس موجب میشود [[انسان]] زودتر به آن حد و درجه مطلوب برسد و [[پیروزی]] در [[امتحان]] و [[آزمایش الهی]] و [[آمادگی]] برای روز [[موعود]] است<ref>ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۳۵۶-۳۵۹.</ref>. | ##شیعهای که میداند [[امام]] و پیشوایش همزمان با اوست و [[اعمال]] و رفتارش در معرض دید [[حضرت]] است و هر لحظه ممکن است به او بنگرد و کارهای [[زشت]] او باعث [[ناراحتی]] و [[تأسف]] [[حضرت]] میشود، علاوه بر آنکه خود را آمادۀ روز [[ظهور]] میکند، خود را در محضر آن [[حضرت]] دیده و در حضور او [[مسئولیت]] دارد و در تمام دوران [[زندگی]] مواظب است یک لحظه هم از [[فرمان]] آن [[حضرت]] [[سرپیچی]] نکند. این احساس موجب میشود [[انسان]] زودتر به آن حد و درجه مطلوب برسد و [[پیروزی]] در [[امتحان]] و [[آزمایش الهی]] و [[آمادگی]] برای روز [[موعود]] است<ref>ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۳۵۶-۳۵۹.</ref>. | ||
##[[منتظر]] به کسی اطلاق میشود که از وضع موجود ناراحت است و برای تحقق وضع بهتر تلاش میکند در واقع [[انتظار واقعی]] دارای دو عنصر است، یکی عنصر نفی و دیگری عنصر اثبات. عنصر نفی، همان بیگانگی با وضع موجود و عنصر اثبات، تلاش جهت رسیدن به وضع بهتر است<ref>ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، در انتظار خورشید ولایت، ص۱۲۶.</ref>. [[منتظران واقعی]]، مانند چراغی درخشنده به محیط اطراف خود [[نور]] میدهند و در همه جا و در برابر همۀ [[بدیها]] واکنش مناسب نشان میدهند. آنان همچنان که در [[ترویج]] [[خوبیها]] و انتشار [[ارزشها]] میکوشند، در [[کسادی]] بازار [[بدیها]] و [[ضد ارزشها]] هم تلاش کرده و [[امر به معروف و نهی از منکر]] کنند<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸.</ref>. آنها علاوه بر اینکه خود را از نظر [[فکری]]، [[علمی]] و [[اخلاقی]] [[اصلاح]] میکنند و [[قلب]] و [[دل]] خود را به [[صفات ]][[پسندیده]] زینت میدهند، در برابر نابسامانیهای [[اجتماعی]] [[ایستادگی]] میکنند و به امر معروف و [[نهی از منکر]] به عنوان یک فریضۀ مهم [[الهی]] که تحقق [[سایر]] [[دستورات]] [[خدا]] به آن بستگی دارد، مینگرند و معتقدند باید در راه [[اصلاح جامعه]] تلاش کرد. با این دو عمل است که [[احکام]] الاهی تحقق مییابد و جامعۀ [[دینی]] از [[انحراف]] رها میگردد، پس [[انتظار]] به معنی چشم به راهِ [[اجرای احکام]] الاهی بودن و اجرای نیکیها "معروفها" است و همچنین زدایش پلیدیها و "منکرها" و نامردمیها. بنابراین انسانِ [[منتظر]] نمیتواند در این باره بیتفاوت باشد و به ولی خود و آن کس که [[منتظر]] ظهورش است [[اقتدا]] نکند. زیرا او در روزگار [[ظهور]]، بزرگترین امرکننده به همۀ معروفها و نهیکننده از همۀ منکرهاست. پس چگونه ممکن است جامعۀ [[منتظر]]، [[خشنودی]] [[مهدی]]{{ع}} را نخواهد و بر راه پیشوای خود نرود و با او همآوا و هماهنگ نگردد و در راه و کارش یاریگرِ [[راستین]] او نباشد و تنها به زبان بسنده کند و بگوید: {{متن حدیث|"نُصْرَتِی مُعَدَّةٌ لَکُمْ"}} حال آنکه در عمل نه به معروف توجهی داشته باشد و نه از منکر روی گرداند<ref>ر.ک. حکیمی، مهدی، منتظر چشم به راهی فریادگر، ص ۳۵.</ref>. آنها سعی میکنند با [[امر به معروف و نهی از منکر]] با عمل یا با زبان محیط را دگرگون کنند و در آن اثر مثبت بگذارند<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸.</ref>. به نظر آنها [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} حلقهای است از حلقههای [[مبارزه]] [[حق]] بر علیه [[باطل]] که در طول [[تاریخ]] استمرار داشته و این آخرین حلقه آن [[مبارزه]] است که به [[پیروزی]] نهایی [[حق]] میانجامد. سهیم بودن یک فرد در این کار بزرگ بستگی به این دارد که وی در عمل جزء گروه [[حق طلبان]] باشد و بر ضد [[باطل]] با نهایت تلاش [[ستیز]] کند<ref>ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، در انتظار خورشید ولایت، ص۱۲۶. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۳۷-۱۳۸. حکیمی، مهدی، منتظر چشم به راهی فریادگر، ص ۳۵. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸؛ هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص ۴۶ ـ ۶۳.</ref>. | ##[[منتظر]] به کسی اطلاق میشود که از وضع موجود ناراحت است و برای تحقق وضع بهتر تلاش میکند در واقع [[انتظار واقعی]] دارای دو عنصر است، یکی عنصر نفی و دیگری عنصر اثبات. عنصر نفی، همان بیگانگی با وضع موجود و عنصر اثبات، تلاش جهت رسیدن به وضع بهتر است<ref>ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، در انتظار خورشید ولایت، ص۱۲۶.</ref>. [[منتظران واقعی]]، مانند چراغی درخشنده به محیط اطراف خود [[نور]] میدهند و در همه جا و در برابر همۀ [[بدیها]] واکنش مناسب نشان میدهند. آنان همچنان که در [[ترویج]] [[خوبیها]] و انتشار [[ارزشها]] میکوشند، در [[کسادی]] بازار [[بدیها]] و [[ضد ارزشها]] هم تلاش کرده و [[امر به معروف و نهی از منکر]] کنند<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸.</ref>. آنها علاوه بر اینکه خود را از نظر [[فکری]]، [[علمی]] و [[اخلاقی]] [[اصلاح]] میکنند و [[قلب]] و [[دل]] خود را به [[صفات]] [[پسندیده]] زینت میدهند، در برابر نابسامانیهای [[اجتماعی]] [[ایستادگی]] میکنند و به امر معروف و [[نهی از منکر]] به عنوان یک فریضۀ مهم [[الهی]] که تحقق [[سایر]] [[دستورات]] [[خدا]] به آن بستگی دارد، مینگرند و معتقدند باید در راه [[اصلاح جامعه]] تلاش کرد. با این دو عمل است که [[احکام]] الاهی تحقق مییابد و جامعۀ [[دینی]] از [[انحراف]] رها میگردد، پس [[انتظار]] به معنی چشم به راهِ [[اجرای احکام]] الاهی بودن و اجرای نیکیها "معروفها" است و همچنین زدایش پلیدیها و "منکرها" و نامردمیها. بنابراین انسانِ [[منتظر]] نمیتواند در این باره بیتفاوت باشد و به ولی خود و آن کس که [[منتظر]] ظهورش است [[اقتدا]] نکند. زیرا او در روزگار [[ظهور]]، بزرگترین امرکننده به همۀ معروفها و نهیکننده از همۀ منکرهاست. پس چگونه ممکن است جامعۀ [[منتظر]]، [[خشنودی]] [[مهدی]]{{ع}} را نخواهد و بر راه پیشوای خود نرود و با او همآوا و هماهنگ نگردد و در راه و کارش یاریگرِ [[راستین]] او نباشد و تنها به زبان بسنده کند و بگوید: {{متن حدیث|"نُصْرَتِی مُعَدَّةٌ لَکُمْ"}} حال آنکه در عمل نه به معروف توجهی داشته باشد و نه از منکر روی گرداند<ref>ر.ک. حکیمی، مهدی، منتظر چشم به راهی فریادگر، ص ۳۵.</ref>. آنها سعی میکنند با [[امر به معروف و نهی از منکر]] با عمل یا با زبان محیط را دگرگون کنند و در آن اثر مثبت بگذارند<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸.</ref>. به نظر آنها [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} حلقهای است از حلقههای [[مبارزه]] [[حق]] بر علیه [[باطل]] که در طول [[تاریخ]] استمرار داشته و این آخرین حلقه آن [[مبارزه]] است که به [[پیروزی]] نهایی [[حق]] میانجامد. سهیم بودن یک فرد در این کار بزرگ بستگی به این دارد که وی در عمل جزء گروه [[حق طلبان]] باشد و بر ضد [[باطل]] با نهایت تلاش [[ستیز]] کند<ref>ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، در انتظار خورشید ولایت، ص۱۲۶. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۳۷-۱۳۸. حکیمی، مهدی، منتظر چشم به راهی فریادگر، ص ۳۵. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸؛ هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص ۴۶ ـ ۶۳.</ref>. | ||
##دو جنبۀ [[امر به معروف و نهی از منکر]]، اگر در عمق [[جان]] [[انسان]] [[رسوخ]] کند، منشأ دو رشته [[اعمال]] خواهد شد: [[خودسازی]] و [[تزکیه نفس]] و ایجاد [[آمادگی]] جسمی و روحی جهت تحقق آن تحول بزرگ و فراگیر از یکسو و [[مبارزه]] با عوامل [[فساد]] و [[ظلم]] و [[گناه]] و آلودگی از سوی دیگر. روشن است کسی که در خیمۀ [[رهبر]] آن [[انقلاب]] بزرگ جای دارد، نمیتواند یک فرد غافل و بیتفاوت باشد؛ آنجا جای هر کسی نیست، جای کسانی است که در اوج خود سازی و [[آمادگی]] جسمی و روحی قرار دارند، آنان باید [[بهترین]] افراد روی [[زمین]] باشند<ref>ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، در انتظار خورشید ولایت، ص۱۲۶. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸.</ref>. | ##دو جنبۀ [[امر به معروف و نهی از منکر]]، اگر در عمق [[جان]] [[انسان]] [[رسوخ]] کند، منشأ دو رشته [[اعمال]] خواهد شد: [[خودسازی]] و [[تزکیه نفس]] و ایجاد [[آمادگی]] جسمی و روحی جهت تحقق آن تحول بزرگ و فراگیر از یکسو و [[مبارزه]] با عوامل [[فساد]] و [[ظلم]] و [[گناه]] و آلودگی از سوی دیگر. روشن است کسی که در خیمۀ [[رهبر]] آن [[انقلاب]] بزرگ جای دارد، نمیتواند یک فرد غافل و بیتفاوت باشد؛ آنجا جای هر کسی نیست، جای کسانی است که در اوج خود سازی و [[آمادگی]] جسمی و روحی قرار دارند، آنان باید [[بهترین]] افراد روی [[زمین]] باشند<ref>ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، در انتظار خورشید ولایت، ص۱۲۶. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸.</ref>. | ||
##[[بصیرت]] و [[آگاهی]]: از ویژگیهای همراهان [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} داشتن چراغ [[بصیرت]] و [[شناخت]] مقصد است. [[بصیرت]] و [[آگاهی]] راه را برای روندۀ راه [[آشکار]] و آسان میسازد. [[منتظران]] بابصیر، از دوری راه، مأیوس و [[ناامید]] نمیگردند و در بحرانها کمرشان [[خم]] نمیگردد. در فتنههایی که خیلیها در آن باز میمانند، او هوشیارانه از آن میگذرند و راه میجویند و [[حق]] را از [[باطل]] میشناسند. [[امام علی]]{{ع}} میفرماید<ref>نهج البلاغه فیض، خطبه ۸۶: «بر امامت و عقیده به او استوار نمیماند، مگر کسی که یقین او قوی و معرفتش درست باشد».</ref>: {{متن حدیث|"لَا یَثْبُتُ عَلَیْهِ إِلَّا مَنْ قَوِیَ یَقِینُهُ وَ صَحَّتْ مَعْرِفَتُهُ"}}<ref>ر.ک. هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص ۴۶ ـ ۶۳. </ref> | ##[[بصیرت]] و [[آگاهی]]: از ویژگیهای همراهان [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} داشتن چراغ [[بصیرت]] و [[شناخت]] مقصد است. [[بصیرت]] و [[آگاهی]] راه را برای روندۀ راه [[آشکار]] و آسان میسازد. [[منتظران]] بابصیر، از دوری راه، مأیوس و [[ناامید]] نمیگردند و در بحرانها کمرشان [[خم]] نمیگردد. در فتنههایی که خیلیها در آن باز میمانند، او هوشیارانه از آن میگذرند و راه میجویند و [[حق]] را از [[باطل]] میشناسند. [[امام علی]]{{ع}} میفرماید<ref>نهج البلاغه فیض، خطبه ۸۶: «بر امامت و عقیده به او استوار نمیماند، مگر کسی که یقین او قوی و معرفتش درست باشد».</ref>: {{متن حدیث|"لَا یَثْبُتُ عَلَیْهِ إِلَّا مَنْ قَوِیَ یَقِینُهُ وَ صَحَّتْ مَعْرِفَتُهُ"}}<ref>ر.ک. هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص ۴۶ ـ ۶۳. </ref> |