هدایت تکوینی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = هدایت تکوینی

| عنوان مدخل  = هدایت تکوینی

| مداخل مرتبط = [[هدایت تکوینی در قرآن]] - [[هدایت تکوینی در کلام اسلامی]] - [[هدایت تکوینی در معارف و سیره علوی]]

| پرسش مرتبط  =  

== مقدمه ==

کلمه "[[هدایت]]" به معنای [[ارشاد]] و راه نمودن است<ref>معجم مقاییس اللغة، ۶/ ۴۲؛ القاموس المحیط، ۲/ ۴۰۵.</ref>. برخی لغت‌شناسان قید "از روی [[لطف]] و [[خیرخواهی]]" را نیز بدین معنا افزوده‌اند<ref>المفردات‌، ۵۳۸.</ref>. بدین سان، معنای [[هدایت]] عبارت است از: [[ارشاد]] و راه نمودنی که همراه [[خیرخواهی]] و از سر [[لطف]] است. در اصطلاح [[دینی]]، [[هدایت]] تعیین کمال مناسب شی‌ء و نمایانیدن راه رسیدن به آن است<ref>هدایت در قرآن‌، ۲۰.</ref>. [[خداوند]] پس از [[آفرینش]] موجودات، همه را به کمال مناسب خویش راه نموده است.

# [[هدایت تکوینی]] خاص: [[قرآن کریم]] در آیه‌ای، به نوعی از [[وحی]] اشاره می‌کند که ویژه [[زنبور عسل]] است و مراد، گونه‌ای خاص از [[تعلیم]] و [[هدایت]] است. [[زنبور عسل]] از گذر این [[هدایت تکوینی]] خاص امور [[زندگی اجتماعی]] خویش را سامان می‌دهد و بقای خود را تضمین می‌بخشد<ref>{{متن قرآن|وَمِن ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ}}؛ سوره نحل، آیه ۶۷؛ {{متن قرآن|وَاللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَحْيَيْنَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا كَذَلِكَ النُّشُورُ}}؛ سوره فاطر، آیه ۹؛ {{متن قرآن|أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ}}؛ سوره بلد، آیه ۱۰- ۸.</ref>. این قبیل [[آیات]] بر [[هدایت تکوینی]] خاص [[انسان]] [[گواهی]] می‌دهند و از این [[حقیقت]] پرده برمی‌دارند که بهره [[انسان]] از [[هدایت تکوینی]]، بیش از دیگر موجودات است. در [[هدایت تکوینی]] [[انسان]]، [[الهام]] به باز شناختن [[خوبی‌ها]] و [[بدی‌ها]] نیز جای دارد و راه او از این گذر به سوی کمال هموار شده است<ref>هدایت در قرآن‌، ۲۷- ۲۵.</ref>. افزون بر این، [[آیات]] یاد شده اهمیت ویژه [[انسان]] را در [[نظام آفرینش]] آشکار می‌سازند و دلالت می‌کنند که او مدار و محور [[جهان آفرینش]] است و موجودات و مخلوقات دیگر، خادم اویند و به تبع او آفریده شده‌اند<ref>{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ}}؛ سوره بقره، آیه ۲۹.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۶۹ ـ ۴۷۰.</ref>

== منابع ==

== پانویس ==

{{پانویس}}

[[رده:هدایت]]