پرش به محتوا

اثبات (حبس): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ثابت' به 'ثابت'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ثابت' به 'ثابت')
خط ۳: خط ۳:


==مقدمه==
==مقدمه==
*اثبات: معنایش [[حبس]] است. چون کسی را که حبس می‌کنند در یک‌جا [[ثابت]] و ساکن نگه می‌دارند، [[عرب]] وقتی می‌گوید “اثبت” یعنی حبس کن<ref>آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۳۱.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۶.</ref>
*اثبات: معنایش [[حبس]] است. چون کسی را که حبس می‌کنند در یک‌جا ثابت و ساکن نگه می‌دارند، [[عرب]] وقتی می‌گوید “اثبت” یعنی حبس کن<ref>آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۳۱.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۶.</ref>
*اثبات: زندانی‌ کردن و دربند کشیدن<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۹۶. محمد طوسی، تبیان، ج۵، ص۱۰۹. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۶۶. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۶۹۹.</ref>، جراحتی وارد کردن که نتواند از جای برخیزد<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۰.</ref>، تحت فشار قرار دادن و منصرف‌ کردن. اصل آن "ثَبات" به معنای [[استواری]] و [[پایداری]] ضد زوال<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.</ref>.
*اثبات: زندانی‌ کردن و دربند کشیدن<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۹۶. محمد طوسی، تبیان، ج۵، ص۱۰۹. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۶۶. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۶۹۹.</ref>، جراحتی وارد کردن که نتواند از جای برخیزد<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۰.</ref>، تحت فشار قرار دادن و منصرف‌ کردن. اصل آن "ثَبات" به معنای [[استواری]] و [[پایداری]] ضد زوال<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.</ref>.
*{{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref>.
*{{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref>.
۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش