امامت‌پدیا:شیوه‌نامه/نگارش مقالات: تفاوت میان نسخه‌ها

===بخش آغازین یا سرشناسه===

مقدمه با بخشی شروع می‌شود که به سرشناسه معروف است. شناسه یا بخش آغازین و یا پیش درآمد بخش ابتدایی مدخل است (همان بخشی که بالای فهرست مطالب می‌آید) که دید کلی از مقاله ارائه می‌دهد و اهمیت و جایگاه موضوع را روشن و مهم‌ترین نکات را ذکر می‌کند. اصولا سرشناسه پس از نوشتن مدخل، نگاشته می‌شود. بسیاری از کاربران فقط شناسه را می‌خوانند؛ بنابراین این بخش باید بی‌نیاز از سایر بخش‌ها باشد و نکات اصلی را پوشش دهد. شناسه نباید مخاطب را به لب چشمه ببرد و تشنه باز گرداند؛ یعنی اینکه بگوید اطلاعات مهمی هست که در بخش‌های آتی مقاله خواهد آمد. سبک نوشتن باید آسان‌فهم و به گونه‌ای باشد که خواننده به خواندن بقیهٔ متن ترغیب شود.  

بخش آغازین باید چکیده‌وار نکات مهمی را که در مقاله به آنها اشاره شده‌ است، ذکر کند. سرشناسه باید به گونه‌ای باشد که در پایان بتواند به صورت چکیده‌ای از مقاله روی پای خویش بایستد. اهمیت آسان‌فهمی متن در اینجا بیش از بخش‌های دیگر مقاله‌ است. باید توجه داشت مطلبی که در مدخل نیامده است، به هیچ وجه نباید در سرشناسه بیاید. از نوشتن بندهای طولانی مملو از جزئیات نیز باید پرهیز شود. درازای مناسب بخش آغازین بستگی به درازای کل مقاله دارد. به عنوان یک توصیهٔ کلی بخش آغازین نباید طولانی‌تر از سه تا چهار بند باشد. مسلماً مقاله‌های طولانی پیرامون موضوعات مهم می‌توانند پیش‌درآمدهای طولانی‌تری هم داشته باشند. از آنجا که شناسه برآیندی از اصل مقاله است، نباید در آن به منابع ارجاع داد و تمامی آدرس‌دهی‌ها باید در سایر بخش‌ها صورت گیرد.

* زمینه: توضیح مقوله یا رشته‌ای که مفهوم متعلق به آن است به گونه ای که مخاطب پس از خواندن بند اول موضوع کلی آن مقاله را بفهمد. به عنوان مثال برای مدخل '''[[امر بین الأمرین]]''' میتوان اینگونه شروع کرد: ''امر بین الاَمرَین، اصطلاحی کلامی و از عقاید خاص امامیه در مسئله جبر و اختیار انسان است.'' و یا برای مدخل '''[[عدم تحریف قرآن]]''' میتوان اینگونه شروع شود ''عدم تحریف قرآن یا تحریف‌ناپذیری قرآن، از اعتقادات عموم مسلمانان و فِرَق اسلامی که بر اساس آن،قرآنی که در دست مسلمانان است، دقیقاً همان است که بر پیامبر(ص) وحی شده و نه چیزی به آن افزوده و نه از آن کم شده است.''.