وجود امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233);...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام مهدی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش)}} | ||
چنین فردی، پس از [[حضرت امام حسن عسکری]]{{ع}}، کسی جز [[حجة]] بن [[الحسن]]{{ع}} نیست، یعنی اگر وجود [[حضرت حجة بن الحسن]]{{ع}} پذیرفته نشود، با توجه به این که فرد دیگری در میان [[امت اسلامی]] وجود ندارد که مصداق [[عترت]] معصوم پیامبر اکرم{{صل}} در کنار قرآن کریم باشد، [[سخن]] رسول خدا{{صل}} در حدیث ثقلین، که بر جدایی ناپذیری [[قرآن و عترت]] تا [[روز قیامت]] تصریح کرده است، [[کذب]] خواهد بود، و چون این پیامد قطعاً [[باطل]] است، پس وجود حضرت حجة بن الحسن{{ع}} قطعی است، و چنان که در بحثهای پیشین بیان گردید، در شماری از [[روایات]] که به معرفی اهل بیت{{عم}} پرداختهاند، [[حضرت مهدی موعود]]{{ع}} به عنوان [[آخرین امام]] از [[خاندان رسالت]]، معرفی شده است. | == مقدمه == | ||
برخی از [[عالمان]] [[اهلسنت]] نیز بر دلالت [[حدیث ثقلین]] بر وجود فردی از [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} در همه زمانها که [[شایستگی]] تمسّک به او را داشته باشد، تصریح کردهاند: | [[حدیث ثقلین]]، [[وجود امام زمان]] {{ع}} را [[اثبات]] میکند؛ زیرا مفاد آن جدایی ناپذیری [[اهل بیت]] [[معصوم]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از [[قرآن کریم]] است. بنابراین، همواره فردی از [[اهلبیت]] {{عم}} در کنار قرآن کریم وجود دارد که نسبت به [[کتاب الهی]] و [[سنّت نبوی]] [[آگاهی]] کامل دارد، و از هرگونه [[خطا]] و [[لغزش]] در [[علم]] و عمل و گفتار و [[رفتار]] پیراسته است، و تمسّک به او در کنار [[قرآن]]، [[نجاتبخش]] [[بشر]] از [[گمراهی]] خواهد بود؛ زیرا اگر در برههای از [[زمان]] چنین فردی از [[اهلبیت پیامبر]] اکرم {{صل}} وجود نداشته باشد، در گفتار [[رسول خدا]] {{صل}} در حدیث ثقلین خلل [[راه]] خواهد یافت که با [[مقام عصمت]] او - به ویژه در دریافت، [[حفظ]] و بیان پیامهای [[الهی]] - منافات دارد. | ||
[[نورالدین سمهودی]] (متوفای ۹۱۱ ه) گفته است: “از این خبر وجود فردی از [[اهل بیت]] و [[عترت طاهره]] که شایستگی تمسّک به او را دارد، در همه زمانها تا [[روز قیامت]]، فهمیده میشود، تا توصیه و [[ترغیب]] به تمسّک به [[اهلبیت]]{{عم}} موجه باشد، همانگونه که [[قرآن مجید]] اینگونه است (همواره وجود دارد و میتوان به آن تمسّک کرد) به همین جهت است که آنان [[امان]] برای [[اهل]] [[زمین]] میباشند<ref>اشاره است به حدیث: {{متن حدیث|النُّجُومُ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ فَإِذَا ذَهَبَتْ اتاها ما یوعدون وَ أَهْلُ بَيْتِي أَمَانٌ لامتی فَإِذَا ذَهَبَ أَهْلُ بَيْتِي اتاهم ما یوعدون}}المستدرک علی الصحیحین، ج۲، ص۴۸۶- ۴۸۷، ح۳۶۷۶؛ فرائد السملین، ج۲، ص۲۵۲-۲۵۳، ح۵۲۲؛ ینابیع المودة، ص۲۶، باب سوم به نقل از مناقب احمد بن حنبل و منابع دیگر؛ الصواعق المحرقة، ص۱۹۰. سیوطی حدیث النجوم را در الجامع الصغیر، ح۹۳۱۳ از سلمة بن أکوع نقل کرده و آن را حسن دانسته است، مناوی افزوده است طبرانی، مسدد و ابن أبی شیبه آن را با سندهای ضعیف روایت کردهاند، ولی تعدد طرق آن چه بسا آن را در رتبه حدیث حسن قرار میدهد (فیض القدیر، ج۶، ص۳۶۷).</ref>، و هرگاه [همگی] از [[دنیا]] بروند، اهل زمین نیز از بین خواهند رفت (بساط دنیا برچیده خواهد شد)” <ref>فیض القدیر، ج۳، ص۱۹.</ref>. | [[پیامبر]] {{صل}} در حدیث ثقلین یادآور شده است که [[خداوند]] او را [[آگاه]] ساخته که کتاب الهی و اهل بیت [[نبوی]] تا وقتی در [[قیامت]] بر آن [[حضرت]] وارد شوند، هرگز از هم جدا نخواهند شد. [[حکمت خداوند]] و [[عصمت پیامبر]] {{صل}} اقتضا میکند که این [[وعده الهی]] بدون هیچ گونه خللی تحقق یابد. پس وجود فردی معصوم از اهلبیت {{عم}} در کنار قرآن کریم در هر زمانی [[قطعی]] است. | ||
چنین فردی، پس از [[حضرت امام حسن عسکری]] {{ع}}، کسی جز [[حجة]] بن [[الحسن]] {{ع}} نیست، یعنی اگر وجود [[حضرت حجة بن الحسن]] {{ع}} پذیرفته نشود، با توجه به این که فرد دیگری در میان [[امت اسلامی]] وجود ندارد که مصداق [[عترت]] معصوم پیامبر اکرم {{صل}} در کنار قرآن کریم باشد، [[سخن]] رسول خدا {{صل}} در حدیث ثقلین، که بر جدایی ناپذیری [[قرآن و عترت]] تا [[روز قیامت]] تصریح کرده است، [[کذب]] خواهد بود، و چون این پیامد قطعاً [[باطل]] است، پس وجود حضرت حجة بن الحسن {{ع}} قطعی است، و چنان که در بحثهای پیشین بیان گردید، در شماری از [[روایات]] که به معرفی اهل بیت {{عم}} پرداختهاند، [[حضرت مهدی موعود]] {{ع}} به عنوان [[آخرین امام]] از [[خاندان رسالت]]، معرفی شده است. | |||
برخی از [[عالمان]] [[اهلسنت]] نیز بر دلالت [[حدیث ثقلین]] بر وجود فردی از [[اهل بیت پیامبر]] {{صل}} در همه زمانها که [[شایستگی]] تمسّک به او را داشته باشد، تصریح کردهاند: | |||
[[نورالدین سمهودی]] (متوفای ۹۱۱ ه) گفته است: “از این خبر وجود فردی از [[اهل بیت]] و [[عترت طاهره]] که شایستگی تمسّک به او را دارد، در همه زمانها تا [[روز قیامت]]، فهمیده میشود، تا توصیه و [[ترغیب]] به تمسّک به [[اهلبیت]] {{عم}} موجه باشد، همانگونه که [[قرآن مجید]] اینگونه است (همواره وجود دارد و میتوان به آن تمسّک کرد) به همین جهت است که آنان [[امان]] برای [[اهل]] [[زمین]] میباشند<ref>اشاره است به حدیث: {{متن حدیث|النُّجُومُ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ فَإِذَا ذَهَبَتْ اتاها ما یوعدون وَ أَهْلُ بَيْتِي أَمَانٌ لامتی فَإِذَا ذَهَبَ أَهْلُ بَيْتِي اتاهم ما یوعدون}}المستدرک علی الصحیحین، ج۲، ص۴۸۶- ۴۸۷، ح۳۶۷۶؛ فرائد السملین، ج۲، ص۲۵۲-۲۵۳، ح۵۲۲؛ ینابیع المودة، ص۲۶، باب سوم به نقل از مناقب احمد بن حنبل و منابع دیگر؛ الصواعق المحرقة، ص۱۹۰. سیوطی حدیث النجوم را در الجامع الصغیر، ح۹۳۱۳ از سلمة بن أکوع نقل کرده و آن را حسن دانسته است، مناوی افزوده است طبرانی، مسدد و ابن أبی شیبه آن را با سندهای ضعیف روایت کردهاند، ولی تعدد طرق آن چه بسا آن را در رتبه حدیث حسن قرار میدهد (فیض القدیر، ج۶، ص۳۶۷).</ref>، و هرگاه [همگی] از [[دنیا]] بروند، اهل زمین نیز از بین خواهند رفت (بساط دنیا برچیده خواهد شد)” <ref>فیض القدیر، ج۳، ص۱۹.</ref>. | |||
[[عبدالرؤوف مناوی]]، [[سخن]] سمهودی را بدون هیچ مناقشهای [[نقل]] کرده است که [[دلیل]] بر [[مقبولیت]] آن نزد اوست<ref>فیض القدیر، ج۳، ص۱۹.</ref>. | [[عبدالرؤوف مناوی]]، [[سخن]] سمهودی را بدون هیچ مناقشهای [[نقل]] کرده است که [[دلیل]] بر [[مقبولیت]] آن نزد اوست<ref>فیض القدیر، ج۳، ص۱۹.</ref>. | ||
[[زرقانی]] نیز در “شرح المواهب اللّدنیه” [[کلام]] سمهودی را نقل کرده است<ref>شرح المواهب اللدنیة، ج۷، ص۸، نقل از نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۶۲.</ref>. | [[زرقانی]] نیز در “شرح المواهب اللّدنیه” [[کلام]] سمهودی را نقل کرده است<ref>شرح المواهب اللدنیة، ج۷، ص۸، نقل از نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۶۲.</ref>. | ||
[[ابن حجر مکی]] نیز گفته است: “احادیثی که بر [[تمسّک به اهل بیت]]{{عم}} [[تشویق]] و ترغیب میکنند، به این مطلب اشاره دارند که همانگونه که کتاب [[عزیز]] تا [[قیامت]] باقی است، همواره فردی [[شایسته]] [[تمسک]] به وی از [[اهل بیت]]{{عم}} نیز تا [[قیامت]] وجود خواهد داشت، بدین جهت است که -چنانکه پس از این خواهد آمد- آنان [[امان]] برای [[اهل]] [[زمین]] میباشند، همانگونه که خبر {{متن حدیث|فى كُلِّ خَلَفٍ مِنْ امتى عُدُولٌ مِنْ اهل بيتى يَنْفُونَ عَنْ هَذَا الدِّينِ تَحْرِيفَ الضَّالِّينَ وَ انْتِحَالَ الْمُبْطِلِينَ، وَ تَأْوِيلَ الْجَاهِلِينَ الا و ان ائمتكم وَفْدُكُمْ الى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَانْظُرُوا مَنْ تُوفِدُونَ}}: در هر نسلی از [[امت]] من عادلانی از اهل بیت من وجود دارند که [[تحریف]] [[گمراهان]]، و گرایشهای باطلگرایان و [[تأویل]] [[جاهلان]] از [[دین]] را، [[نفی]] میکنند، [[آگاه]] باشید که [[پیشوایان]] شما [[نمایندگان]] شما در پیشگاه [[خداوند بزرگ]] میباشند، پس بیاندیشید که چه کسی را به [[پیشوایی]] و [[نمایندگی]] خود برمیگزینید، نیز [[گواه]] آن است<ref>الصواعق المحرقة، ص۱۸۹.</ref>. | [[ابن حجر مکی]] نیز گفته است: “احادیثی که بر [[تمسّک به اهل بیت]] {{عم}} [[تشویق]] و ترغیب میکنند، به این مطلب اشاره دارند که همانگونه که کتاب [[عزیز]] تا [[قیامت]] باقی است، همواره فردی [[شایسته]] [[تمسک]] به وی از [[اهل بیت]] {{عم}} نیز تا [[قیامت]] وجود خواهد داشت، بدین جهت است که -چنانکه پس از این خواهد آمد- آنان [[امان]] برای [[اهل]] [[زمین]] میباشند، همانگونه که خبر {{متن حدیث|فى كُلِّ خَلَفٍ مِنْ امتى عُدُولٌ مِنْ اهل بيتى يَنْفُونَ عَنْ هَذَا الدِّينِ تَحْرِيفَ الضَّالِّينَ وَ انْتِحَالَ الْمُبْطِلِينَ، وَ تَأْوِيلَ الْجَاهِلِينَ الا و ان ائمتكم وَفْدُكُمْ الى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَانْظُرُوا مَنْ تُوفِدُونَ}}: در هر نسلی از [[امت]] من عادلانی از اهل بیت من وجود دارند که [[تحریف]] [[گمراهان]]، و گرایشهای باطلگرایان و [[تأویل]] [[جاهلان]] از [[دین]] را، [[نفی]] میکنند، [[آگاه]] باشید که [[پیشوایان]] شما [[نمایندگان]] شما در پیشگاه [[خداوند بزرگ]] میباشند، پس بیاندیشید که چه کسی را به [[پیشوایی]] و [[نمایندگی]] خود برمیگزینید، نیز [[گواه]] آن است<ref>الصواعق المحرقة، ص۱۸۹.</ref>. | ||
[[عجیلی شافعی]] در “ذخیرة المآل” در شرح [[حدیث ثقلین]] گفته است: “اهل [[بیت]] [[پیامبر]]{{صل}} حافظان [[کتاب خدا]] و [[خلافت رسول خدا]] میباشند و تا [[روز قیامت]] از آن جدا نخواهند شد، و از وجود حجتی [[الهی]] از آنان که [[وارث]] [[نبوت]] و [[خلافت]] [[رسول اکرم]]{{صل}} باشد، گریزی نیست، برخی از آنان ظاهر و برخی پنهاناند و آخرین آنان در [[وراثت]] نبوت، [[مهدی]]{{ع}} باشد”<ref>نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۶۳.</ref>. | [[عجیلی شافعی]] در “ذخیرة المآل” در شرح [[حدیث ثقلین]] گفته است: “اهل [[بیت]] [[پیامبر]] {{صل}} حافظان [[کتاب خدا]] و [[خلافت رسول خدا]] میباشند و تا [[روز قیامت]] از آن جدا نخواهند شد، و از وجود حجتی [[الهی]] از آنان که [[وارث]] [[نبوت]] و [[خلافت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} باشد، گریزی نیست، برخی از آنان ظاهر و برخی پنهاناند و آخرین آنان در [[وراثت]] نبوت، [[مهدی]] {{ع}} باشد”<ref>نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۶۳.</ref>. | ||
[[شهابالدین دولت آبادی]] در “هدایه السعداء” و [[حسن]] [[زمان]] در “القول المستحسن” و دیگران نیز چنین مطالبی را بیان کردهاند<ref>نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۶۳.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۱۸۵.</ref> | [[شهابالدین دولت آبادی]] در “هدایه السعداء” و [[حسن]] [[زمان]] در “القول المستحسن” و دیگران نیز چنین مطالبی را بیان کردهاند<ref>نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۶۳.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۱۸۵.</ref> | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681032.jpg|22px]] [[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|'''امامت اهل بیت''']] | # [[پرونده:13681032.jpg|22px]] [[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|'''امامت اهل بیت''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:امام مهدی]] | ||