آل لوط در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

براساس [[نقل]] [[تورات]]، [[زن]] [[لوط]] در میان [[راه]] به سبب [[نافرمانی]] از [[فرمان خداوند]] و توجّه به پشت سر، گرفتار [[عذاب الهی]] شد<ref>کتاب مقدس، پیدایش ۱۹: ۲۶.</ref>. [[لوط]] پس از نابودی [[قوم]]، از کوهی در صُوعَر، بالا رفت و در آنجا با دو دخترش اقامت گزید. در همان جا دختر بزرگ [[لوط]] به خواهرش پیشنهاد کرد که به [[دلیل]] پیر شدن [[لوط]] و نبودن هیچ مردی که [[همسر]] آنها شود، به وی شراب نوشانده، در حال مستی با وی درآمیزند و بدین طریق [[نسل]] [[پدر]] را [[حفظ]] کنند؛ آن گاه در دو [[شب]] پیاپی به [[لوط]] شراب نوشاند و هر دو از وی حامله شدند. [[خواهر]] بزرگ‌تر، صاحب پسری به نام "موآب" و [[خواهر]] کوچک‌تر نیز صاحب پسری به نام "بَنْعَمّی" شدند. موآبیین از [[نسل]] موآب و بنی‌عَمُّون یا عمونیین از [[نسل]] بَنْعَمّی هستند<ref>کتاب مقدس، پیدایش ۱۹:۳۰.</ref>؛ ولی از نظر [[مسلمانان]] و [[قرآن]]، چنین عملی [[ناشایست]] است و [[قرآن]]، [[ساحت]] [[پیامبران]] را از این کارهای [[ناشایست]] منزّه می‌داند<ref>المیزان، ج ۱۰، ص ۳۵۹.</ref>.<ref>[[سید محمود دشتی|دشتی، سید محمود]]، [[آل لوط - دشتی (مقاله)|مقاله «آل لوط»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>

واژه [[آل لوط]] در سوره‌های {{متن قرآن|إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ}}<ref>«بجز خاندان لوط، که ما بی‌گمان همه آنان را رهایی می‌بخشیم» سوره حجر، آیه ۵۹.</ref>؛ {{متن قرآن|فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ}}<ref>«باری، چون فرستادگان  نزد خاندان لوط آمدند؛» سوره حجر، آیه ۶۱.</ref>؛ {{متن قرآن|فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ}}<ref>«اما پاسخ قوم او جز این نبود که گفتند: خاندان لوط را از شهر خود بیرون کنید زیرا آنان مردمی هستند که خود را پاک می‌نمایانند» سوره نمل، آیه ۵۶.</ref>؛ {{متن قرآن|إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ نَجَّيْنَاهُمْ بِسَحَرٍ}}<ref>«ما بر (سر) آنان شنبادی (مرگبار) فرستادیم جز بر خاندان لوط که سحرگاهی رهایی‌شان بخشیدیم» سوره قمر، آیه ۳۴.</ref> آمده است.