تدوین حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سیر]] [[تاریخ]] [[نگارش]] [[حدیث]] در میان [[شیعه]] و [[اهل سنت]] سرگذشت متفاوتی دارد. کسانی که [[شعار]] {{عربی|حَسْبُنَا كِتَابُ اللَّهِ}}: [[کتاب خدا]] ما را کافی است؛ سر دادند و مانع نگارش وصیت‌نامه [[پیامبر]]{{صل}} شدند<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد حنبل، ج۱، ص۳۲۵-۳۲۶؛ محمد بن اسماعیل بخاری، صحیح البخاری، ج۵، ص۱۳۸، کتاب مرض النبی؛ ج۷، ص۹، باب المرضی و الطب (چ دارالفکر)؛ مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، ج۵، ص۷۶؛ ابوزکریا یحیی بن شرف نووی، شرح صحیح مسلم، ج۱۱، ص۹۰؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۵۱؛ محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج۲۲، ص۴۷۳؛ ج۲۵، ص۸۸؛ علامه عبدالحسین امینی، الغدیر، ج۵، ص۳۴۱.</ref>، بعدها از تدوین حدیث پیامبر جلوگیری کردند. این ممنوعیت که توسط [[خلیفه دوم]] [[اعمال]] شد، تا [[زمان]] [[عمر بن عبدالعزیز]] (م ۱۰۱) به طور رسمی ادامه یافت و او این ممنوعیت را برداشت<ref>صبحی صالح، علوم الحدیث، ص۳۶.</ref>؛ هرچند در عمل در آن زمان کار مهمی انجام نگرفت و بعدها تدوین حدیث شکل لازم را پیدا کرد؛ چون دوران [[خلافت]] این [[خلیفه]] [[اموی]] بسیار اندک بود.