فترت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[اتمام حجت]] برای [[اهل کتاب]] و کسانی که خواهان آمدن [[پیامبر]] بودند، رسولی که ما به این منظور برای [[بشریت]] فرستادیم که میان [[وحی]] فاصله افناده بود و می‌خواست که آنان را [[هدایت]] نموده هر خیر و سعادتی را برایشان بیان کند {{متن قرآن|يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ}} که فردا نگویند: خدایا هیچ [[بشیر]] و نذیری به سوی ما نیامد تا راه [[سعادت]] و [[شقاوت]] را برای ما بیان کند {{متن قرآن|أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِيرٍ وَلَا نَذِيرٍ}} رسولی که مدتی طولانی از [[آخرین پیامبر]] قبلی [[گذشت]] و [[پیامبری]] دیگر آمد که شما محتاج به بیان آن بودید {{متن قرآن|نَذِيرٍ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ}}؛

#گفته شده این [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا * إِلَّا أَنْ يَشَاءَ الله وَاذْكُرْ رَبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسَى أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا}} ناظر به دوره کوتاه [[فترت]] است که سرانجام دوران آن سرآمد و پس از [[گذشت]] این دوره بود که [[فرشته وحی]] “جبرئیل” بار دیگر نازل شد و [[نزول قرآن]] آغاز گردید<ref>تفسیرنورالثقلین، ج۳، ص۲۵۵.</ref>.

#در این [[آیه]] به تعبیری بیان شده که تو در دوره‌ای به [[رسالت]] [[مبعوث]] شدی که، [[روحی]] از امر خودمان به سوی تو [[وحی]] کردیم. {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِنْ أَمْرِنَا}} تو نمی‌دانستی کتاب چیست و نه [[ایمان]] [کدام است‌؟] {{متن قرآن|مَا كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ}} ولی آن را نوری گردانیدیم که هر یک از [[بندگان]] خود را بخواهیم به [[وسیله]] آن راه می‌نماییم، و به [[راستی]] که تو به خوبی به راه راست [[هدایت]] می‌کنی {{متن قرآن|وَلَكِنْ جَعَلْنَاهُ نُورًا نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا}}. '''نتیجه''': پس اگر بخواهیم ارزیابی از دوره [[فترت]] داشته باشیم، باید بگوییم که [[فترت]] فرایندی طبیعی برای [[ظهور]] [[پیامبری]] با فراهم شدن اسباب و مقدمات [[پیامبری]] دیگر متناسب با شرایط و [[آمادگی]] مخاطبان است. چنان‌که برای خود [[پیامبر]] روشی [[تربیتی]] برای ایجاد [[آمادگی]] و عطش برای قبول [[مسئولیت]] است. اما این که این دوره در زمان [[پیامبر]] و پس از [[بعثت]] چه اندازه بوده، قطعاً این دوره بسیار نادر بوده، زیرا اگر دوران [[اختفاء]] سه سال باشد و سال [[دعوت]] [[آشکار]] و اظهار [[اسلام]] را [[سال چهارم بعثت]] بدانیم، برای دوره [[فترت]] کمتر از یک سال بیش نمی‌ماند. به ویژه [[حدیثی]] از [[امام]] [[جعفر صادق]] و هم چنین از [[ابن عباس]] و [[شعبی]] دوره [[نزول وحی]] را بیست سال به حساب آورده‌اند که این خود دوره سه ساله [[فترت]] را [[تأیید]] می‌کند. پس، یا مجموعه فترت‌های [[وحی]] سه سال به حساب آمده، و یا [[دوره اختفاء]] سه سال نبوده، و یا سال اظهار [[اسلام]] در [[سال چهارم بعثت]] نبوده است. و شاید هم از آنجا که [[اعراب]] در ضمن سخن کسور اعداد را حذف می‌کنند، مازاد بیست سال را حذف کرده و نگفته باشند.<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۳۴۹.</ref>.