پرش به محتوا

حارث بن عمرو ابو واقد لیثی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابواسماء حارث]] (حرث بن عوف بن ابی حارثة بن مره]] از بزرگان [[غطفان]] و [[رئیس]] شاخه [[بنی‌مره|بنی‌مُرّة]] بود که در [[فدک]] سکونت داشت<ref> الطبقات، ج ۲، ص ۱۱۹؛ ج ۳، ص ۵۳۱ - ۵۳۲؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۲۰۸؛ التنبیه والاشراف، ص ۲۲۷.</ref>. نام او در درگیری تیره‌های غَطَفان در [[دوره جاهلی]] بارها به میان آمده است. توصیف بسیاری از منابع از [[شخصیت]] حارث به عنوان پرداخت کننده دیه در این [[جنگ]] نشان از اهمیت و جایگاه عملکرد او دارد. در درگیری دیگری میان این دو تیره وقتی بنی عَبْس در پی کشته شدن یکی از مردان خود، به قصد [[انتقام]] به سوی حارث شتافتند او با فرستادن فرزند خود به همراه ۱۰۰ شتر، آنان را در گرفتن این شتران به عنوان دیه یا کشتن فرزندش [[آزاد]] گذارد؛ آن‌گاه بنی‌عبس از انتقام [[دست]] کشیدند و به همان دیه بسنده کردند<ref> الاغانی، ج ۱۰، ص ۳۴۲.</ref>.  
[[ابواسماء حارث]] (حرث) بن عوف بن ابی حارثة بن مره از بزرگان [[غطفان]] و [[رئیس]] شاخه [[بنی‌مره|بنی‌مُرّة]] بود که در [[فدک]] سکونت داشت<ref> الطبقات، ج ۲، ص ۱۱۹؛ ج ۳، ص ۵۳۱ - ۵۳۲؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۲۰۸؛ التنبیه والاشراف، ص ۲۲۷.</ref>. نام او در درگیری تیره‌های غَطَفان در [[دوره جاهلی]] بارها به میان آمده است. توصیف بسیاری از منابع از [[شخصیت]] حارث به عنوان پرداخت کننده دیه در این [[جنگ]] نشان از اهمیت و جایگاه عملکرد او دارد. در درگیری دیگری میان این دو تیره وقتی بنی عَبْس در پی کشته شدن یکی از مردان خود، به قصد [[انتقام]] به سوی حارث شتافتند او با فرستادن فرزند خود به همراه ۱۰۰ شتر، آنان را در گرفتن این شتران به عنوان دیه یا کشتن فرزندش [[آزاد]] گذارد؛ آن‌گاه بنی‌عبس از انتقام [[دست]] کشیدند و به همان دیه بسنده کردند<ref> الاغانی، ج ۱۰، ص ۳۴۲.</ref>.  


با [[ظهور اسلام]] او نیز مانند بسیاری از [[مشرکان]] از [[پیوستن]] به [[پیامبر]]{{صل}} خودداری کرد تا جایی که بنابر نظر مشهور در [[سال پنجم هجری]] در برابر وعده‌های [[مالی]] سران [[بنی نضیر]] با [[قوم]] خود به [[سپاه]] [[احزاب]] پیوست. هرچند در شرکت حارث در این جنگ [[اختلاف]] نظر وجود دارد، گروهی معتقدند زمانی‌که بزرگان [[بنی‌نضیر]] موافقت سران [[قریش]] را در راه‌اندازی [[جنگی]] همه جانبه ضدّ پیامبر{{صل}} جلب کردند به سوی غطفانیان رهسپار شدند و ضمن اعلام [[حمایت]] و [[همبستگی]] [[قریش]]، از آنان نیز برای [[مشارکت]] در جنگ [[دعوت]] کردند، سپس حارث با ۴۰۰ تن از [[یاران]] خود عازم جنگ شدند؛ ولی به علت طولانی شدن محاصره [[مدینه]] و شدت [[طوفان]] از جنگ دست کشیده، به منطقه خود بازگشتند<ref> السیرة النبویه، ج ۳، ص ۲۱۵؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۹۴؛ الارشاد، ج ۱، ص ۹۵.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[حارث بن عوف (مقاله)|مقاله «حارث بن عوف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>
با [[ظهور اسلام]] او نیز مانند بسیاری از [[مشرکان]] از [[پیوستن]] به [[پیامبر]]{{صل}} خودداری کرد تا جایی که بنابر نظر مشهور در [[سال پنجم هجری]] در برابر وعده‌های [[مالی]] سران [[بنی نضیر]] با [[قوم]] خود به [[سپاه]] [[احزاب]] پیوست. هرچند در شرکت حارث در این جنگ [[اختلاف]] نظر وجود دارد، گروهی معتقدند زمانی‌که بزرگان [[بنی‌نضیر]] موافقت سران [[قریش]] را در راه‌اندازی [[جنگی]] همه جانبه ضدّ پیامبر{{صل}} جلب کردند به سوی غطفانیان رهسپار شدند و ضمن اعلام [[حمایت]] و [[همبستگی]] [[قریش]]، از آنان نیز برای [[مشارکت]] در جنگ [[دعوت]] کردند، سپس حارث با ۴۰۰ تن از [[یاران]] خود عازم جنگ شدند؛ ولی به علت طولانی شدن محاصره [[مدینه]] و شدت [[طوفان]] از جنگ دست کشیده، به منطقه خود بازگشتند<ref> السیرة النبویه، ج ۳، ص ۲۱۵؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۹۴؛ الارشاد، ج ۱، ص ۹۵.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[حارث بن عوف (مقاله)|مقاله «حارث بن عوف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>
۲۱۸٬۱۵۹

ویرایش