شایسته‌سالاری: تفاوت میان نسخه‌ها
←چهارم: شایسته‌سالاری از اصول نظام سیاسی اسلام
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | ==شایسته‌سالاری از [[اصول نظام سیاسی اسلام]]== | ||
[[نظام اسلامی]]، پیشبرد هدفی متعالی را در برنامه خود قرار داده است تا [[سعادت انسان]] در [[دنیا]] و [[آخرت]] تأمین شود. تأمین چنین هدفی، [[نیازمند]] [[علم]] و [[آگاهی]] کامل [[شناخت]]، مسیر، کیفیت [[سیر]] و همچنین [[توانایی]] اداره مجموعه تا رسیدن به مقصد است، [[حکومت]] به عنوان سازمان [[اجتماعی]] که عهده‌دار [[سرپرستی]] امور [[انسانی]] و [[زمینه‌سازی]] برای رسیدن به [[رشد]] است، برای ایفای نقش خود، تفکیک وظایفی را ایجاد نموده و در نتیجه تخصص‌ها و صلاحیت‌های متنوعی را [[تعیین]] می‌نماید. | [[نظام اسلامی]]، پیشبرد هدفی متعالی را در برنامه خود قرار داده است تا [[سعادت انسان]] در [[دنیا]] و [[آخرت]] تأمین شود. تأمین چنین هدفی، [[نیازمند]] [[علم]] و [[آگاهی]] کامل [[شناخت]]، مسیر، کیفیت [[سیر]] و همچنین [[توانایی]] اداره مجموعه تا رسیدن به مقصد است، [[حکومت]] به عنوان سازمان [[اجتماعی]] که عهده‌دار [[سرپرستی]] امور [[انسانی]] و [[زمینه‌سازی]] برای رسیدن به [[رشد]] است، برای ایفای نقش خود، تفکیک وظایفی را ایجاد نموده و در نتیجه تخصص‌ها و صلاحیت‌های متنوعی را [[تعیین]] می‌نماید. | ||
در یک [[جامعه]] و [[نظام]] سالم، کسانی می‌توانند عهده‌دار مسؤولیت‌های اجتماعی و سرپرستی امور شوند که صلاحیت و [[شایستگی]] لازم برای [[تصدی]] آن [[مسؤولیت]] را دارا باشند. [[قرآن کریم]] از زبان دختر [[حضرت شعیب]]، عبارتی [[نقل]] می‌فرماید که می‌توان از آن، [[لزوم]] شایستگی و صلاحیت برای احراز هر مسؤولیت را استفاده نمود: {{متن قرآن|قَالَتْ إِحْدَاهُمَا يَا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ}}<ref>«یکی از آن دو (دختر) گفت: ای پدر! او را به مزد گیر که بی‌گمان بهترین کسی که (می‌توانی) به مزد بگیری، این توانمند درستکار است» سوره قصص، آیه ۲۶.</ref>. چنانکه در [[قصه]] [[طالوت]] آمده است {{متن قرآن|وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا قَالُوا أَنَّى يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ}}<ref>«و پیامبرشان به آنان گفت: خداوند طالوت را به پادشاهی شما گمارده است، گفتند: چگونه او را بر ما پادشاهی تواند بود با آنکه ما از او به پادشاهی سزاوارتریم و در دارایی (هم) به او گشایشی نداده‌اند. گفت: خداوند او را بر شما برگزیده و بر گستره دانش و (نیروی) تن او افزوده است و خداوند پادشاهی خود را به هر که خواهد می‌دهد و خداوند نعمت‌گستری داناست» سوره بقره، آیه ۲۴۷.</ref>. [[پیامبر]] آن [[قوم]] به ایشان فرمود که: [[خداوند]] طالوت را [[حاکم]] شما قرار داد، پرسیدند: چگونه می‌تواند [[پادشاه]] ما باشد؛ در حالی که ما بر امر [[پادشاهی]] شایستگی بیشتری داریم و او [[ثروتمند]] نیست. پیامبر فرمود خداوند او را [[برگزیده]] است و به وی [[علم]] و [[توانایی]] زیادی بخشیده است. هرچند آن [[قوم]] نیز قایل بودند که باید فرد شایسته‌ای بر آنان [[حکومت]] کند؛ ولی ملاک [[شایستگی]] را داشتن [[مال]] و [[ثروت]] می‌دانستند که [[آیه شریفه]] به [[اصلاح]] ملاک‌های شایستگی پرداخته و “علم” و “قدرت رهبری” را [[میزان]] صلاحیت حکومت معرفی نموده است. | در یک [[جامعه]] و [[نظام]] سالم، کسانی می‌توانند عهده‌دار مسؤولیت‌های اجتماعی و سرپرستی امور شوند که صلاحیت و [[شایستگی]] لازم برای [[تصدی]] آن [[مسؤولیت]] را دارا باشند. [[قرآن کریم]] از زبان دختر [[حضرت شعیب]]، عبارتی [[نقل]] می‌فرماید که می‌توان از آن، [[لزوم]] شایستگی و صلاحیت برای احراز هر مسؤولیت را استفاده نمود: {{متن قرآن|قَالَتْ إِحْدَاهُمَا يَا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ}}<ref>«یکی از آن دو (دختر) گفت: ای پدر! او را به مزد گیر که بی‌گمان بهترین کسی که (می‌توانی) به مزد بگیری، این توانمند درستکار است» سوره قصص، آیه ۲۶.</ref>. چنانکه در [[قصه]] [[طالوت]] آمده است {{متن قرآن|وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا قَالُوا أَنَّى يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ}}<ref>«و پیامبرشان به آنان گفت: خداوند طالوت را به پادشاهی شما گمارده است، گفتند: چگونه او را بر ما پادشاهی تواند بود با آنکه ما از او به پادشاهی سزاوارتریم و در دارایی (هم) به او گشایشی نداده‌اند. گفت: خداوند او را بر شما برگزیده و بر گستره دانش و (نیروی) تن او افزوده است و خداوند پادشاهی خود را به هر که خواهد می‌دهد و خداوند نعمت‌گستری داناست» سوره بقره، آیه ۲۴۷.</ref>. [[پیامبر]] آن [[قوم]] به ایشان فرمود که: [[خداوند]] طالوت را [[حاکم]] شما قرار داد، پرسیدند: چگونه می‌تواند [[پادشاه]] ما باشد؛ در حالی که ما بر امر [[پادشاهی]] شایستگی بیشتری داریم و او [[ثروتمند]] نیست. پیامبر فرمود خداوند او را [[برگزیده]] است و به وی [[علم]] و [[توانایی]] زیادی بخشیده است. هرچند آن [[قوم]] نیز قایل بودند که باید فرد شایسته‌ای بر آنان [[حکومت]] کند؛ ولی ملاک [[شایستگی]] را داشتن [[مال]] و [[ثروت]] می‌دانستند که [[آیه شریفه]] به [[اصلاح]] ملاک‌های شایستگی پرداخته و “علم” و “قدرت رهبری” را [[میزان]] صلاحیت حکومت معرفی نموده است. | ||