وظیفه مسلمانان نسبت به امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

وظیفه مسلمانان نسبت به امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۲۹

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'دین الهی' به 'دین الهی'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش

@@ خط ۳۷۸: / خط ۳۷۸: @@
 [[پرونده:11773.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[رسول رضوی]]]]
 ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر '''[[رسول رضوی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
-::::::«[[دین اسلام]]، [[کامل‌ترین]] و آخرین [[دین]] [[الهی]] است که از سوی [[خداوند متعال]] و توسط [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{صل}} برای [[هدایت]] [[انسان‌ها]] به سوی [[کمالات]] [[دنیوی]] و [[اخروی]]، [[ابلاغ]] شده است، ولی ختم [[نبوت]]، به معنای ختم [[رهبری]] و [[امامت]] نیست؛ زیرا، وجود [[تکلیف]]، مستلزم وجود [[حجت الهی]] بر روی [[زمین]] است. به همین [[دلیل]]، بعد از [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} [[امامان]]، عهده‌دار [[هدایت]] [[انسان‌ها]] هستند. [[امام علی|امیر المؤمنین علی]]{{ع}} می‌فرماید: "هرگز، روی [[زمین]]، از قیام‌کننده‌ای با [[حجت]] و [[دلیل]]، خالی نمی‌ماند، خواه ظاهر و [[آشکار]] باشد، خواه بیمناک و [[پنهان]]. چنین است‌ تا دلائل و اسناد روشن [[الهی]]، از بین نرود و به [[فراموشی]] نگراید."<ref>شرح نهج البلاغه، ج ۱۸، ص ۳۴۷، حکمت ۱۴۳.</ref>. طبق فرمایش [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} [[حجت الهی]]، همیشه روی [[زمین]] هست و با [[وجود امام]] و [[حجت الهی]] و [[دین اسلام]]، باید به تکالیفی که از سوی [[دین]] [[ابلاغ]] شده، عمل شود. بنابراین، از این لحاظ، [[مردم]] دوره [[غیبت]]، از حیث‌ [[مکلف]] بودن به [[تکالیف]] [[اسلامی]]، با [[مردم]] دوره حضور [[امام]]، هیچ فرقی ندارند و باید به همه [[تکالیف]] [[اسلامی]] که اصطلاحا، [[فروع]] [[دین]] نامیده میشوند، عمل کنند، لکن در دوره [[غیبت]] و مستور بودن [[امام]]{{ع}} برخی از [[تکالیف]]، به [[دلیل]] مستور بودن [[امام]]، اهمیت بیشتری مییابد، به گونه‌ای که برخی از مؤلفان، تعداد این [[تکالیف]] را هشتاد مورد دانسته‌اند<ref>میرزا محمد تقی موسوی اصفهانی، مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم، ج ۲، ص ۱۰۴.</ref>. چون [[تبیین]] همه آنها در این موجز نمی‌گنجد، به تعدادی از مهمترین این [[وظایف]] اشاره می‌شود:
+::::::«[[دین اسلام]]، [[کامل‌ترین]] و آخرین [[دین الهی]] است که از سوی [[خداوند متعال]] و توسط [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{صل}} برای [[هدایت]] [[انسان‌ها]] به سوی [[کمالات]] [[دنیوی]] و [[اخروی]]، [[ابلاغ]] شده است، ولی ختم [[نبوت]]، به معنای ختم [[رهبری]] و [[امامت]] نیست؛ زیرا، وجود [[تکلیف]]، مستلزم وجود [[حجت الهی]] بر روی [[زمین]] است. به همین [[دلیل]]، بعد از [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} [[امامان]]، عهده‌دار [[هدایت]] [[انسان‌ها]] هستند. [[امام علی|امیر المؤمنین علی]]{{ع}} می‌فرماید: "هرگز، روی [[زمین]]، از قیام‌کننده‌ای با [[حجت]] و [[دلیل]]، خالی نمی‌ماند، خواه ظاهر و [[آشکار]] باشد، خواه بیمناک و [[پنهان]]. چنین است‌ تا دلائل و اسناد روشن [[الهی]]، از بین نرود و به [[فراموشی]] نگراید."<ref>شرح نهج البلاغه، ج ۱۸، ص ۳۴۷، حکمت ۱۴۳.</ref>. طبق فرمایش [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} [[حجت الهی]]، همیشه روی [[زمین]] هست و با [[وجود امام]] و [[حجت الهی]] و [[دین اسلام]]، باید به تکالیفی که از سوی [[دین]] [[ابلاغ]] شده، عمل شود. بنابراین، از این لحاظ، [[مردم]] دوره [[غیبت]]، از حیث‌ [[مکلف]] بودن به [[تکالیف]] [[اسلامی]]، با [[مردم]] دوره حضور [[امام]]، هیچ فرقی ندارند و باید به همه [[تکالیف]] [[اسلامی]] که اصطلاحا، [[فروع]] [[دین]] نامیده میشوند، عمل کنند، لکن در دوره [[غیبت]] و مستور بودن [[امام]]{{ع}} برخی از [[تکالیف]]، به [[دلیل]] مستور بودن [[امام]]، اهمیت بیشتری مییابد، به گونه‌ای که برخی از مؤلفان، تعداد این [[تکالیف]] را هشتاد مورد دانسته‌اند<ref>میرزا محمد تقی موسوی اصفهانی، مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم، ج ۲، ص ۱۰۴.</ref>. چون [[تبیین]] همه آنها در این موجز نمی‌گنجد، به تعدادی از مهمترین این [[وظایف]] اشاره می‌شود:
 :::::#'''[[شناخت]] و [[معرفت]] [[حجت خدا]]:''' مهم‌ترین وظیفه‌ای که هر [[شیعه]] بر عهده دارد، [[کسب معرفت]] نسبت به وجود [[مقدس]] [[حجة الله]] و [[امام عصر]]{{ع}} است. [[پیامبر]]{{صل}} می‌فرماید: "هرکس بمیرد و [[امام]] زمانش را نشناسد، به [[مرگ جاهلیت]] مرده است"<ref>{{متن حدیث|" مَنْ‏ مَاتَ‏ وَ لَمْ‏ يَعْرِفْ‏ إِمَامَ‏ زَمَانِهِ‏ مَاتَ‏ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً ‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۸، ص ۳۶۸ و ج ۳۲، ص ۳۳۳.</ref>؛ چون در عصر ما، [[امام]]{{ع}} [[غایب]] است، پس [[شناخت]] آن، [[همت]] بیش‌تری را می‌طلبد و بدون [[تردید]]، مقصود از شناختی که [[پیامبر]]{{صل}} تحصیل آن‌را برای هرکس [[واجب]] دانسته، [[شناخت]] سطحی نیست، بلکه ما باید [[امام مهدی|امام عصر]] خود را آن‌چنان‌که هست، بشناسیم، به گونه‌ای که این [[شناخت]]، موجب در [[امان]] ماندن ما از شبهه‌های [[ملحدان]] و مایه نجاتمان از [[اعمال]] [[گمراه‌کننده]] [[مدعیان دروغین]] و رسیدن به [[سعادت دنیوی]] و [[اخروی]] باشد.
 :::::#'''[[تهذیب نفس]] و کسب [[فضایل]] [[اخلاقی]]:''' [[وظیفه]] مهم دیگری که هر [[شیعه]] بر عهده دارد، [[تهذیب نفس]] و آراستن خود به [[اخلاق نیکو]] است. چنانچه [[امام صادق]]{{ع}} در روایتی می‌فرماید: "هرکس [[دوست]] دارد از [[یاران امام مهدی]] {{ع}} باشد پس [[منتظر]] ([[ظهور]] آن [[حضرت]]) باشد و به [[پرهیزگاری]] و [[اخلاق نیکو]] عمل کند"<ref>{{متن حدیث|" قَالَ مَنْ‏ سُرَّ أَنْ‏ يَكُونَ‏ مِنْ‏ أَصْحَابِ‏ الْقَائِمِ‏ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ‏ بِالْوَرَعِ‏ وَ مَحَاسِنِ‏ الْأَخْلَاقِ‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۰.</ref>؛ توصیه به [[پرهیزکاری]] در عصر [[غیبت]]، نه تنها در [[کلام]] [[معصومان]] قبل از [[امام زمان]]{{ع}} آمده، بلکه در [[توقیعات]] هم ذکر شده است. در یکی از این [[توقیعات]]، [[امام]]{{ع}} می‌فرماید: "پس [[تقوای الهی]] پیشه کنید و به امر ما [[تسلیم]] شوید و امر را به ما واگذارید که بازگشت به سوی ما است ..."<ref>مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم، ج ۱، ص ۳۰۸.</ref>. مسئله [[تهذیب نفس]] و دوری گزیدن از [[گناهان]] و [[اعمال]] ناشایست، به عنوان یکی از [[وظایف منتظران]] در عصر [[غیبت]] از چنان اهمیتی برخوردار است که در [[توقیع]] شریفی که از [[ناحیه مقدسه]] [[امام زمان]]{{ع}} به [[شیخ مفید]] صادر گردید، [[اعمال]] ناشایست و گناهانی که از [[شیعیان]] سر می‌زند، یکی از اسباب طولانی شدن [[غیبت]] و دوری [[شیعیان]] از [[توفیق]] [[دیدار]]، شمرده شده است<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۷.</ref>.