پرش به محتوا

آصف بن برخیا در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'تکیه' به 'تکیه'
جز (جایگزینی متن - 'خواندن' به 'خواندن')
جز (جایگزینی متن - 'تکیه' به 'تکیه')
خط ۱۵: خط ۱۵:
[[مفسّران]] درباره شخصی که چنین دانشی داشته و چنین پیشنهادی کرده، بر یک نظر نیستند و احتمال داده‌اند که او آصف‌ بن‌ برخیا، [[خضر]]، ضبّة‌ بن‌اد، مردی [[صالح]] از جزیره، یملیخا، ملیخا، تملیخا، بلیخا، بلخ، اسطوم، اسطوس، اسطوع، [[سلیمان]]، [[جبرئیل]]، یکی از [[فرشتگان]]، ذوالنّور<ref>کشف‌ الأسرار، ج‌۷، ص‌۲۲۲؛ مجمع‌ البیان، ج‌۷، ص‌۳۴۹؛ مفحمات‌ الاقران، ص‌۱۵۴.</ref>، یا [[هود]] بوده است؛ ولی بیش‌تر مفسّران با استناد به [[روایات]] بر این عقیده‌اند که این شخص، آصف‌ بن‌ برخیا [[وزیر]] و دانشمند و فرد قابل [[اعتماد]] سلیمان بوده<ref>سمرقندی، ج‌۲، ص‌۴۹۷.</ref> که [[اسم اعظم]] [[پروردگار]] را می‌دانسته است؛ اسمی که هرگاه [[خداوند]] به آن خوانده شود، [[اجابت]] می‌کند<ref>مجمع‌ البیان، ج‌۷، ص‌۳۴۹.</ref>؛ از این‌ رو آصف‌ را مستجاب‌ الدعوه می‌دانند<ref>کشف‌ الأسرار، ج‌۷، ص‌۲۲۲.</ref>. روایات فراوانی از طریق [[اهل بیت]]{{عم}} آصف‌ بن‌ برخیا را [[وصیّ]] سلیمان معرّفی کرده و مقصود از {{متن قرآن|الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ}} را همین شخص دانسته است. بر پایه روایتی، [[پیامبر|رسول گرامی]]{{صل}} می‌فرماید: آورنده [[تخت بلقیس]]، وصیّ برادرم سلیمان‌ بن‌ [[داود]] بود<ref>نور الثقلین، ج‌۴، ص‌۸۸‌.</ref>. بنا به [[نقلی]]، [[امام علی|علی]]{{ع}} نیز در موردی که کار خارق‌العاده‌ای انجام داد و با [[شگفتی]] [[یاران]] مواجه شد، فرمود: آیا نمی‌دانید که آصف‌ بن‌ برخیا وصیّ سلیمان‌ بن‌ داود بود؟ و نتیجه می‌گیرد که چون [[پیامبر|پیامبر اکرم]]{{صل}} نزد [[خدا]] گرامی‌تر از سلیمان است، وصیّ او نیز از وصیّ سلیمان گرامی‌تر است<ref> البرهان، ج‌۴، ص‌۲۲۰.</ref>. [[مسعودی]] می‌نویسد: چون [[مرگ]] [[سلیمان]] فرا رسید، [[خداوند]] به او [[وحی]] کرد که [[آصف]] را [[وصیّ]] خود قرار دهد و [[میراث]]، [[نور]] و [[حکمت]] را به وی بسپارد<ref>اثبات الوصیه، ص‌۷۶.</ref><ref>[[محمد حسن ناصحی| ناصحی، محمد حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۱، ص ۲۷۳ - ۲۷۶.</ref>.
[[مفسّران]] درباره شخصی که چنین دانشی داشته و چنین پیشنهادی کرده، بر یک نظر نیستند و احتمال داده‌اند که او آصف‌ بن‌ برخیا، [[خضر]]، ضبّة‌ بن‌اد، مردی [[صالح]] از جزیره، یملیخا، ملیخا، تملیخا، بلیخا، بلخ، اسطوم، اسطوس، اسطوع، [[سلیمان]]، [[جبرئیل]]، یکی از [[فرشتگان]]، ذوالنّور<ref>کشف‌ الأسرار، ج‌۷، ص‌۲۲۲؛ مجمع‌ البیان، ج‌۷، ص‌۳۴۹؛ مفحمات‌ الاقران، ص‌۱۵۴.</ref>، یا [[هود]] بوده است؛ ولی بیش‌تر مفسّران با استناد به [[روایات]] بر این عقیده‌اند که این شخص، آصف‌ بن‌ برخیا [[وزیر]] و دانشمند و فرد قابل [[اعتماد]] سلیمان بوده<ref>سمرقندی، ج‌۲، ص‌۴۹۷.</ref> که [[اسم اعظم]] [[پروردگار]] را می‌دانسته است؛ اسمی که هرگاه [[خداوند]] به آن خوانده شود، [[اجابت]] می‌کند<ref>مجمع‌ البیان، ج‌۷، ص‌۳۴۹.</ref>؛ از این‌ رو آصف‌ را مستجاب‌ الدعوه می‌دانند<ref>کشف‌ الأسرار، ج‌۷، ص‌۲۲۲.</ref>. روایات فراوانی از طریق [[اهل بیت]]{{عم}} آصف‌ بن‌ برخیا را [[وصیّ]] سلیمان معرّفی کرده و مقصود از {{متن قرآن|الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ}} را همین شخص دانسته است. بر پایه روایتی، [[پیامبر|رسول گرامی]]{{صل}} می‌فرماید: آورنده [[تخت بلقیس]]، وصیّ برادرم سلیمان‌ بن‌ [[داود]] بود<ref>نور الثقلین، ج‌۴، ص‌۸۸‌.</ref>. بنا به [[نقلی]]، [[امام علی|علی]]{{ع}} نیز در موردی که کار خارق‌العاده‌ای انجام داد و با [[شگفتی]] [[یاران]] مواجه شد، فرمود: آیا نمی‌دانید که آصف‌ بن‌ برخیا وصیّ سلیمان‌ بن‌ داود بود؟ و نتیجه می‌گیرد که چون [[پیامبر|پیامبر اکرم]]{{صل}} نزد [[خدا]] گرامی‌تر از سلیمان است، وصیّ او نیز از وصیّ سلیمان گرامی‌تر است<ref> البرهان، ج‌۴، ص‌۲۲۰.</ref>. [[مسعودی]] می‌نویسد: چون [[مرگ]] [[سلیمان]] فرا رسید، [[خداوند]] به او [[وحی]] کرد که [[آصف]] را [[وصیّ]] خود قرار دهد و [[میراث]]، [[نور]] و [[حکمت]] را به وی بسپارد<ref>اثبات الوصیه، ص‌۷۶.</ref><ref>[[محمد حسن ناصحی| ناصحی، محمد حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۱، ص ۲۷۳ - ۲۷۶.</ref>.


جزایری در ذیل [[آیه]] ۱۴ [[سوره سبأ]] که به موضوع مرگ سلیمان پرداخته، می‌گوید: مدّتی که سلیمان در حال [[تکیه]] بر [[عصا]] [[قبض روح]] شده بود <ref>بر اساس‌ برخی‌ روایات، یک سال.</ref>آصف‌ بن‌ برخیا [[تدبیر امور]] را در دست داشت<ref>النور المبین، ص‌۳۸۵.</ref>. چون مرگ آصف نزدیک شد، به او وحی شد که فرزندش [[صفورا]] را [[جانشین]] خود کند و آن‌چه از نور و حکمت نزدش بود، به او واگذارد<ref>اثبات الوصیه، ص‌۷۶.</ref>. در [[تورات]] رَحُبعام فرزند سلیمان به عنوان جانشین وی دانسته شده است<ref>کتاب مقدّس، سفر دوم تواریخ، ۹: ۳۱.</ref>.<ref>[[محمد حسن ناصحی| ناصحی، محمد حسن]]، [[ آصف بن برخیا (مقاله)|مقاله «آصف بن برخیا»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۱، ص ۲۷۳ - ۲۷۶.</ref>
جزایری در ذیل [[آیه]] ۱۴ [[سوره سبأ]] که به موضوع مرگ سلیمان پرداخته، می‌گوید: مدّتی که سلیمان در حال تکیه بر [[عصا]] [[قبض روح]] شده بود <ref>بر اساس‌ برخی‌ روایات، یک سال.</ref>آصف‌ بن‌ برخیا [[تدبیر امور]] را در دست داشت<ref>النور المبین، ص‌۳۸۵.</ref>. چون مرگ آصف نزدیک شد، به او وحی شد که فرزندش [[صفورا]] را [[جانشین]] خود کند و آن‌چه از نور و حکمت نزدش بود، به او واگذارد<ref>اثبات الوصیه، ص‌۷۶.</ref>. در [[تورات]] رَحُبعام فرزند سلیمان به عنوان جانشین وی دانسته شده است<ref>کتاب مقدّس، سفر دوم تواریخ، ۹: ۳۱.</ref>.<ref>[[محمد حسن ناصحی| ناصحی، محمد حسن]]، [[ آصف بن برخیا (مقاله)|مقاله «آصف بن برخیا»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۱، ص ۲۷۳ - ۲۷۶.</ref>


==مقصود از کتاب==
==مقصود از کتاب==
۲۱۸٬۰۵۴

ویرایش