اخلاق در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←فعالان اقتصادی
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
===فعالان [[اقتصادی]]=== | ===فعالان [[اقتصادی]]=== | ||
در [[نظام اسلامی]] کار اقتصادی، کاری اساسی و زیر بنایی است و بدون [[اقتصاد سالم]] امکان [[خدمت‌رسانی]] به جامعه وجود ندارد با این حال اقتصاد باید توأم با اخلاق باشد تا [[سلامت]] آن را تأمین کند. تفاوت [[اقتصاد اسلامی]] با سایر اقتصادها در [[اخلاقی]] بودن آن است. رعایت [[اخلاق در اقتصاد]] و سلامت اقتصادی [[سلامت جامعه]] را نیز در بردارد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۴/۷/۱۳۶۹.</ref>. در نظامی که اقتصاد آن بر پایه اخلاق بنا شده تفاوت طبقاتی بسیار اندک است و [[عدالت اجتماعی]] به خوبی نمایان است و امکانات و منابع برای همه افراد [[جامعه]] به طور یکسان فراهم است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۱/۱/۱۳۸۷.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۷۱.</ref> | در [[نظام اسلامی]] کار اقتصادی، کاری اساسی و زیر بنایی است و بدون [[اقتصاد سالم]] امکان [[خدمت‌رسانی]] به جامعه وجود ندارد با این حال اقتصاد باید توأم با اخلاق باشد تا [[سلامت]] آن را تأمین کند. تفاوت [[اقتصاد اسلامی]] با سایر اقتصادها در [[اخلاقی]] بودن آن است. رعایت [[اخلاق در اقتصاد]] و سلامت اقتصادی [[سلامت جامعه]] را نیز در بردارد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۴/۷/۱۳۶۹.</ref>. در نظامی که اقتصاد آن بر پایه اخلاق بنا شده تفاوت طبقاتی بسیار اندک است و [[عدالت اجتماعی]] به خوبی نمایان است و امکانات و منابع برای همه افراد [[جامعه]] به طور یکسان فراهم است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۱/۱/۱۳۸۷.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۷۱.</ref> | ||
===[[زمامداران]] و [[کارگزاران]]=== | |||
[[زمامدار]] باید از [[اعتقاد]] و [[اخلاق]] کاملی برخوردار بوده و به [[گناهان]] [[آلوده]] نباشد و برای اینکه گرفتار [[طغیان]] و [[سرکشی]] نشود باید نفس خود را [[تزکیه]] کند؛ چرا که [[خداوند]] چنین اختیاری به جائران نداده است. {{متن قرآن|قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}<ref>«فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد» سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref><ref>[[امام خمینی]]، ولایت فقیه، ص۴۹؛ ر.ک: [[امام خمینی]]، صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۹۱.</ref>. در روش [[غالب]] زمامداران، اموری مانند [[تکبر]] ورزیدن، [[رفاه‌طلبی]]، [[تجمل‌گرایی]] و [[خودرأیی]]، امری پذیرفته شده در مورد زمامداران است با این حال [[امام خمینی]] این [[باور]] غلط را [[تغییر]] داده و [[ثابت]] کرد که یک [[رهبر]] نیز باید [[رفتاری]] زاهدانه داشته و با زبان و اخلاق [[انبیا]] با [[مردم]] برخورد نماید<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۳/۴/۱۳۶۸.</ref>. [[حاکمان]] یک جامعه باید مانند [[پیامبر]]{{صل}} و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[ساده‌زیست]] باشند و زاهدانه [[رفتار]] کنند<ref>[[امام خمینی]]، صحیفه امام، ج۴، ۲۱۹-۲۲۰.</ref>. رفتار و گفتار [[مسئولان]] و کارگزاران مانند رعایت [[تقوا]] و [[امانت]]، اخلاق و [[احساس مسئولیت]]، می‌تواند تأثیر ماندگاری در جامعه داشته باشد و [[زندگی]] مردم را متأثر سازد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۴/۱۰/۱۳۷۸؛ ۲۱/۹/۱۳۸۰؛ ۸/۳/۱۳۹۲.</ref>. استقرار [[معنویت]] و جلوگیری از مظاهر [[فساد]] یا [[شیوع فساد]] و [[بی‌دینی]] به ویژه همراه با [[تظاهر]] به آنها از امور [[واجب]] کارگزاران می‌باشد. [[قرآن کریم]] ساز و کار نابودی یک جامعه را در فساد و [[فسق]] مترفان آن جامعه دانسته و لازمه فسق آنان را گرفتار شدنشان به [[عذاب الهی]] می‌داند، {{متن قرآن|وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا}}<ref>«و چون بر آن شویم که (مردم) شهری را نابود گردانیم به کامروایان آن فرمان می‌دهیم و در آن نافرمانی می‌ورزند پس (آن شهر) سزاوار عذاب می‌گردد، آنگاه یکسره نابودش می‌گردانیم» سوره اسراء، آیه ۱۶.</ref>، این ساز و کار در همه [[جوامع]] اثر می‌کند هرچند در برخی از [[جوامع]] که دارای ویژگی‌هایی مانند [[علم]]، [[ثروت]] زیاد، [[سیاست‌مداران]] [[عاقل]]، موقعیت جغرافیایی و [[تاریخی]] مناسب و مانند آن هستند این اثر کندتر بوده و ساز و کار نابودی دیرتر اثر می‌کند<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۵/۶/۱۳۸۰.</ref>. رعایت [[عقل]]، [[فکر]]، [[طمأنینه]]، [[سکینه]]، [[آرامش]] و [[محبت]] در میان دولت‌مردان و انعکاس آن در [[جامعه]]، سبب تأثیرپذیری جامعه از این [[اخلاقیات]] می‌گردد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۸/۳/۱۳۹۲.</ref>. رعایت نکردن اخلاقیات در میان [[مسئولان]] و رفتارهایی مانند تشنج، [[بغض]] و کم‌کاری، به تدریج در [[رفتار]] [[مردم]] نیز منعکس شده و موجب گسترش این [[ناهنجاری‌ها]] در [[اجتماع]] می‌گردد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۵/۶/۱۳۸۰؛ ۸/۳/۱۳۹۲.</ref>. | |||
[[بشر]] در طول [[تاریخ]]، بیشترین [[خطا]] و بی‌تقوایی خود را در عرصه [[حکومت‌داری]] نشان داده و کمتر از [[اخلاق]] و [[حکمت]] بهره برده است، گناهانی که از [[زمامداران]] سرزده با [[گناهان]] بسیار بزرگ انسان‌های عادی قابل مقایسه نیست. خسارت آن نیز متوجه مردم و افراد جامعه بوده است. [[قرآن کریم]] از این گونه حکومت‌های [[فاسد]] با عنوان [[فساد]] کنندگان در [[زمین]] یاد کرده {{متن قرآن|وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ}}<ref>«و چون به سرپرستی در کاری دسترسی یابد می‌کوشد که در زمین تبهکاری ورزد و کشت و پشت را نابود کند و خداوند تباهی را دوست نمی‌دارد» سوره بقره، آیه ۲۰۵.</ref> که [[سپاس]] [[نعمت‌های الهی]] را به [[کفران]] تبدیل نموده و جامعه خویش را بر اثر کفران خویش به [[دوزخ]] کشاندند. {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ}}<ref>«آیا در (کار) کسانی که ناسپاسی را جایگزین نعمت خداوند کردند و قوم خود را به «سرای نابودی» درآوردند ننگریسته‌ای؟» سوره ابراهیم، آیه ۲۸.</ref>. ازاین رو از مهمترین کارهای [[انبیا]] مقابله با این گونه [[طاغوت‌ها]] و کسانی بوده که نعمت‌های الهی را ضایع می‌ساختند. [[جنگ]] انبیا با قدرت‌ها و حکومت‌های فاسدی بود که [[بشریت]] را نابود می‌ساختند<ref>{{متن قرآن|وَكَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكَانُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ}} «و بسا پیامبرانی که همراه آنان توده‌های انبوه به نبرد (با دشمنان خداوند) پرداختند و در راه خداوند هر چه به ایشان رسید نه سست و نه ناتوان شدند و نه تن به زبونی سپردند؛ و خداوند شکیبایان را دوست می‌دارد» سوره آل عمران، آیه ۱۴۶؛ ر.ک: [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۷/۱۲/۱۳۸۰.</ref>. [[انسان]] [[مؤمن]] و [[متقی]] و [[عادل]] نمی‌تواند [[زندگی]] کنند و بر [[ایمان]] و [[رفتار]] صالحش باقی بماند جز آنکه با [[طاغوت]] [[مبارزه]] کند تا شرایط [[فاسد]] پیش آمده را از بین ببرد<ref>[[امام خمینی]]، ولایت فقیه، ص۳۵.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۷۱.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||