اعتراض: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نفر' به 'نفر'
جز (جایگزینی متن - 'نفر' به 'نفر') |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
ناچار باز هم کوتاه آمدم، و با آنان هماهنگ گردیدم. | ناچار باز هم کوتاه آمدم، و با آنان هماهنگ گردیدم. | ||
یکی از آنها با کینه‌ای که از من داشت روی برتافت، <ref>سعد بن ابی وقاص که یکی از شورای شش نفره بود.</ref> و دیگری دامادش <ref>عبدالرحمن بن عوف، شوهر خواهر خلیفه سوم، که حق وتو در شورا داشت؛ زیرا خلیفه دوم دستور داد اگر اختلاف در شورا پدید آمد، ملاک، رأی داماد خلیفه سوم است.</ref> را بر [[حقیقت]] [[برتری]] داد و آن دو | یکی از آنها با کینه‌ای که از من داشت روی برتافت، <ref>سعد بن ابی وقاص که یکی از شورای شش نفره بود.</ref> و دیگری دامادش <ref>عبدالرحمن بن عوف، شوهر خواهر خلیفه سوم، که حق وتو در شورا داشت؛ زیرا خلیفه دوم دستور داد اگر اختلاف در شورا پدید آمد، ملاک، رأی داماد خلیفه سوم است.</ref> را بر [[حقیقت]] [[برتری]] داد و آن دو نفر دیگر که [[زشت]] است آوردن نامشان». <ref>طلحه و زبیر، که از رذالت و پستی، بر امام شورادند و جنگ جمل را به وجود آوردند.</ref>. <ref>خطبه ۶/۳ نهج‌البلاغه معجم المفهرس محمد دشتی</ref> | ||
و حکومت سراسر [[تبعیض]] و [[ستم]] [[خلیفه سوم]] را نیز به خوبی برای مردم افشاء کرد و فرمود: "تا آنکه سوّمی به [[خلافت]] رسید، دو پهلویش از [[پرخوری]] باد کرده، همواره بین آشپزخانه و دستشویی سرگردان بود، و [[خویشاوندان]] پدری او از [[بنی امیه]] بپا خاستند، و همراه او [[بیت‌المال]] را خوردند و بر باد دادند، چون شتر گرسنه‌ای که بجان [[گیاه]] بهاری بیافتد، [[عثمان]] آنقدر [[اسراف]] کرد که ریسمان بافته او باز شد، و أعمال او [[مردم]] را برانگیخت، و شکم بارگی او نابودش ساخت"<ref>{{متن حدیث|وَ قَامَ ثَالِثُ اَلْقَوْمِ نَافِجاً حِضْنَيْهِ بَيْنَ نَثِيلِهِ وَ مُعْتَلَفِهِ وَ قَامَ مَعَهُ بَنُو أَبِيهِ يَخْضِمُونَ مَالَ اَللَّهِ خِضْمَةَ اَلْإِبِلِ نِبْتَةَ اَلرَّبِيعِ إِلَى أَنِ اِنْتَكَثَ عَلَيْهِ فَتْلُهُ وَ أَجْهَزَ عَلَيْهِ عَمَلُهُ وَ كَبَتْ بِهِ بِطْنَتُهُ !}}؛ خطبه ۱۰/۳ نهج‌البلاغه معجم المفهرس محمد دشتی</ref>.<ref>[[دانشنامه امام علی (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۱، ص:۱۵۴.</ref> | و حکومت سراسر [[تبعیض]] و [[ستم]] [[خلیفه سوم]] را نیز به خوبی برای مردم افشاء کرد و فرمود: "تا آنکه سوّمی به [[خلافت]] رسید، دو پهلویش از [[پرخوری]] باد کرده، همواره بین آشپزخانه و دستشویی سرگردان بود، و [[خویشاوندان]] پدری او از [[بنی امیه]] بپا خاستند، و همراه او [[بیت‌المال]] را خوردند و بر باد دادند، چون شتر گرسنه‌ای که بجان [[گیاه]] بهاری بیافتد، [[عثمان]] آنقدر [[اسراف]] کرد که ریسمان بافته او باز شد، و أعمال او [[مردم]] را برانگیخت، و شکم بارگی او نابودش ساخت"<ref>{{متن حدیث|وَ قَامَ ثَالِثُ اَلْقَوْمِ نَافِجاً حِضْنَيْهِ بَيْنَ نَثِيلِهِ وَ مُعْتَلَفِهِ وَ قَامَ مَعَهُ بَنُو أَبِيهِ يَخْضِمُونَ مَالَ اَللَّهِ خِضْمَةَ اَلْإِبِلِ نِبْتَةَ اَلرَّبِيعِ إِلَى أَنِ اِنْتَكَثَ عَلَيْهِ فَتْلُهُ وَ أَجْهَزَ عَلَيْهِ عَمَلُهُ وَ كَبَتْ بِهِ بِطْنَتُهُ !}}؛ خطبه ۱۰/۳ نهج‌البلاغه معجم المفهرس محمد دشتی</ref>.<ref>[[دانشنامه امام علی (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۱، ص:۱۵۴.</ref> | ||