قرض‌الحسنه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#بدهکار باید متن قرارداد را [[املا]] و [[سند]] را [[امضا]] کند: {{متن قرآن|وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ}}.

#رعایت مقررات مربوط به تنظیم اسناد شخص صغیر یا سفید با [[پیش‌بینی]] امضای سند توسط ولی او: {{متن قرآن|فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ}}؛ به نحوی که [[حق]] [[ناتوان]] ضایع نشود.

#تأکید بر رعایت تشریفات تنظیم سند در صورت عدم دستیابی به دو نفر مرد به وسیله یک مرد و دو [[زن]]، برای پیش‌بینی فرضی [[اختلاف]] در مُفاد سند، و نیز مورد توافق بودن [[شهود]]: {{متن قرآن|فَإِنْ لَمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَى}}؛ دو زن به جای یک مرد در [[گواهی]]، طبق متن [[آیه]] به خاطر [[ضعف]] حافظه آنهاست و یا به [[جهت]] اینکه معمولاً زنان در مسائل [[اقتصادی]] حضور فعال ندارند و آشنایی آنها با نحوه [[معاملات]] کمتر است.

#تضمین‌هایی برای شهود که در موقع نیاز به [[شهادت]] باید حضور پیدا کنند: {{متن قرآن|وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا}}.