آیه اکمال دین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
'''آیه اکمال دین'''، [[آیه]] | '''آیه اکمال دین'''، [[آیه]]ای است که روز [[غدیرخم]] و پس از [[تعیین]] [[امام علی]]{{ع}} به عنوان [[وصی]] و [[جانشین پیامبر]] به امر [[پروردگار]]، نازل شد. [[آیه]] بیانگر [[یأس]] [[کفار]] به واسطۀ [[جانشینی]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[اکمال دین]] و [[اتمام نعمت]] و [[اثبات]] کنندۀ [[امامت]] و [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} است: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم» سوره مائده، آیه ۳.</ref> | ||
==شأن نزول آیه== | ==شأن نزول آیه== | ||
| خط ۲۸: | خط ۱۸: | ||
از طرفی مصداق الیوم در [[آیۀ اکمال]] هم به هیچ وجه نمی‌تواند روز [[عرفه]] باشد، چراکه این روز تناسب زیادی با [[اکمال دین]] ندارد، زیرا اگر منظور از [[اکمال دین]] در روز [[عرفه]] [[تعلیم]] [[مناسک]] [[حج]] و یا بیان تفصیل انواع [[محرمات]] گوشتی باشد، در بردارندۀ معنی [[اکمال دین]] نیست، چراکه کامل نمودن فرعی از [[فروع دین]] (مانند [[حج]] و بیان تفصیلی [[محرمات]]) نمی‌تواند به معنی [[اکمال دین]] باشد. همچنین با توجه به اینکه پس از [[نزول]] [[آیه]] هنوز پروندۀ [[تشریع]] باز بوده و [[احکام]] جدیدی از طرف [[پیامبر]] بیان می‌‌شد، [[اعتقاد]] به کامل شدن [[دین]] در روز [[عرفه]] منطقی نبوده است، چراکه پس از [[اکمال دین]]، بیان [[تشریع]] از طرف [[پیامبر اسلام]] معنایی ندارد<ref>ر.ک: [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|ولایت و امامت در قرآن]]، ص:۱۴۶-۱۴۸. </ref>. | از طرفی مصداق الیوم در [[آیۀ اکمال]] هم به هیچ وجه نمی‌تواند روز [[عرفه]] باشد، چراکه این روز تناسب زیادی با [[اکمال دین]] ندارد، زیرا اگر منظور از [[اکمال دین]] در روز [[عرفه]] [[تعلیم]] [[مناسک]] [[حج]] و یا بیان تفصیل انواع [[محرمات]] گوشتی باشد، در بردارندۀ معنی [[اکمال دین]] نیست، چراکه کامل نمودن فرعی از [[فروع دین]] (مانند [[حج]] و بیان تفصیلی [[محرمات]]) نمی‌تواند به معنی [[اکمال دین]] باشد. همچنین با توجه به اینکه پس از [[نزول]] [[آیه]] هنوز پروندۀ [[تشریع]] باز بوده و [[احکام]] جدیدی از طرف [[پیامبر]] بیان می‌‌شد، [[اعتقاد]] به کامل شدن [[دین]] در روز [[عرفه]] منطقی نبوده است، چراکه پس از [[اکمال دین]]، بیان [[تشریع]] از طرف [[پیامبر اسلام]] معنایی ندارد<ref>ر.ک: [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|ولایت و امامت در قرآن]]، ص:۱۴۶-۱۴۸. </ref>. | ||
در مجموع بررسی احتمالات گوناگون درباره بیانگر آن است که مصداق {{متن قرآن|الْيَوْمَ}} در آیه فقط می‌تواند [[روز غدیر خم]] باشد و [[اثبات]] اینکه سایر احتمالات ذکر شده، با [[سیاق آیه]] و امر مهمی چون تکمیل کل [[دین]] [[سازش]] ندارد. با بررسی فضای [[حاکم]] بر [[نزول آیه]]، روشن می‌شود که پس از [[واقعه غدیر خم]]، به تصریح [[الهی]]، [[کفار]] از ضربه زدن به [[اسلام]] [[مأیوس]] شدند؛ در حالی که پیش از آن لحظه‌ای از نابود کردن [[دین توحید]] مأیوس نبودند. [[تصور]] آنان چنین بود که با از بین رفتن محوریت دین، یعنی شخص [[پیامبر]]{{صل}}، می‌توانند نیات خود را عملی سازند؛ لذا [[منتظر]] [[فرصت]] بودند تا با [[رحلت رسول خدا]]{{صل}}، اسلام را از مسیر خود به گونه‌ای خارج سازند که دیگر با مطامع آنان ناسازگار نباشد. راهکار الهی در [[ناامید]] ساختن چنین پروای خامی، [[تغییر]] [[رهبری دینی]] از جنبه شخصی به جنبه نوعی و ساختارین بود؛ یعنی از شخص [[رسول الله]]{{صل}} به [[شجره طیبه]] [[امامت]] و [[ولایت]]{{عم}} منتقل گردد. بدین ترتیب، در روز غدیر خم [[اکمال دین]] تحقق یافت<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۳۰۱.</ref>. | |||
==دلالت [[آیه]]== | ==دلالت [[آیه]]== | ||
| خط ۳۷: | خط ۲۹: | ||
این دلالت از نگاه [[روایات]] هم [[تأیید]] شده است چنانکه [[رسول خدا]]{{صل}} دربارۀ [[روز غدیر]] [[خم]] فرمود: «[[غدیر خم]] [[برترین]] عیدهای [[امّت]] من است، روزی است که [[خداوند]] به من [[فرمان]] داد برادرم [[علی بن ابی طالب]] را به عنوان [[علم]] و نشانه‌ای برای امّتم [[نصب]] کنم تا به وسیلۀ او پس از من [[هدایت]] شوند و این روزی است که [[خداوند]]، [[دین]] را در آن کامل ساخت و [[نعمت]] را بر امّتم به اتمام رسانید و [[اسلام]] را به عنوان [[دینی]] [[برتر]] برای آنان پسندید»<ref>{{متن حدیث|یَوْمُ غَدِیرِ خُمٍّ أَفْضَلُ أَعْیَادِ أُمَّتِی وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی أَمَرَنِیَ اللَّهُ تَعَالَی ذِکْرُهُ فِیهِ بِنَصْبِ أَخِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَماً لِأُمَّتِی یَهْتَدُونَ بِهِ مِنْ بَعْدِی وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی أَکْمَلَ اللَّهُ فِیهِ الدِّینَ وَ أَتَمَّ عَلَی أُمَّتِی فِیهِ النِّعْمَةَ وَ رَضِیَ لَهُمُ الْإِسْلَامَ دِیناً}}؛ بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۱۰۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[مهوش السادات علوی|علوی، مهوش السادات]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص ۷۱ - ۷۲.</ref> | این دلالت از نگاه [[روایات]] هم [[تأیید]] شده است چنانکه [[رسول خدا]]{{صل}} دربارۀ [[روز غدیر]] [[خم]] فرمود: «[[غدیر خم]] [[برترین]] عیدهای [[امّت]] من است، روزی است که [[خداوند]] به من [[فرمان]] داد برادرم [[علی بن ابی طالب]] را به عنوان [[علم]] و نشانه‌ای برای امّتم [[نصب]] کنم تا به وسیلۀ او پس از من [[هدایت]] شوند و این روزی است که [[خداوند]]، [[دین]] را در آن کامل ساخت و [[نعمت]] را بر امّتم به اتمام رسانید و [[اسلام]] را به عنوان [[دینی]] [[برتر]] برای آنان پسندید»<ref>{{متن حدیث|یَوْمُ غَدِیرِ خُمٍّ أَفْضَلُ أَعْیَادِ أُمَّتِی وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی أَمَرَنِیَ اللَّهُ تَعَالَی ذِکْرُهُ فِیهِ بِنَصْبِ أَخِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَماً لِأُمَّتِی یَهْتَدُونَ بِهِ مِنْ بَعْدِی وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی أَکْمَلَ اللَّهُ فِیهِ الدِّینَ وَ أَتَمَّ عَلَی أُمَّتِی فِیهِ النِّعْمَةَ وَ رَضِیَ لَهُمُ الْإِسْلَامَ دِیناً}}؛ بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۱۰۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[مهوش السادات علوی|علوی، مهوش السادات]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص ۷۱ - ۷۲.</ref> | ||
==هشدار به مسلمانان برای حفظ دین== | |||
#[[سوره مائده]] جزء آخرین سوری است که بر [[پیامبر]]{{صل}} نازل شد؛ بنابراین، [[زمان]] [[نزول]] [[آیه اکمال]]، سال‌های آخر [[عمر]] پیامبر{{صل}} بود؛ چنانکه قوی‌ترین احتمالات ارائه شده از سوی [[اهل]] [[عامه]] در مصداق {{متن قرآن|الْيَوْمَ}} نیز، روزهایی مثل [[عرفه]] یا [[اعلام برائت]] و یا [[فتح مکه]] می‌باشد که همگی در سال‌های آخر عمر [[رسول اکرم]]{{صل}} قرار داشت. | |||
#قوی‌ترین و صحیح‌ترین احتمال درباره مراد از {{متن قرآن|الْيَوْمَ}} در آیه [[روز غدیر]] است که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و طی آن، با اعلام [[جانشین]] خود از سوی [[پروردگار]]، [[دین]] را از خطر [[تحریف]] و [[انحراف]] و در نتیجه اضمحلال [[نجات]] دادند. | |||
#همه [[امید]] [[کفار]] و [[منافقین]] به روزی بود که [[رهبری]] اسلام ـ یعنی شخص رسول اکرم{{صل}} ـ در میان نباشد تا بتوانند با به دست گرفتن زمام امور، بر موج اسلام‌خواهی [[توده]] تازه [[مسلمان]] و سطحی‌نگر سوار شوند و حرکت [[اسلامی]] را به سمتی که با [[منافع]] آنان سازگار است [[هدایت]] کنند. | |||
#[[یأس]] و [[ناامیدی]] کامل کفار هنگامی محقق می‌شود که رهبریِ [[دینی]] از سوی پروردگار از فرد به نوع و [[مقام ولایت]] دینی از شخص به [[وصف]] منتقل شود؛ بدین ترتیب در ازمنه بعد، کسی نازل‌منزله رسول اکرم{{صل}} در [[هدایت امت]] و [[حفظ دین]] از خطر کفار است که متصف به اوصافی خاص باشد. [[تعیین]] چنین فردی، اکمال [[حقیقی]][[ دین]]، به معنای ضمانت بقای آن است. | |||
#بدین ترتیب باید گفت که آیه در مقام «[[تهدید]] و [[ارعاب]]» است و نه فقط ذکر واقع؛ یعنی: «ای [[مردم]]، اگر نعمت ولایت را، که اکمال دینتان و [[اتمام نعمت]] بر شماست، پاس داشتید، درباره دینتان ترسی از کفار خارجی و داخلی (یعنی [[منافقین]]) نداشته باشید و اگر پاسدار آن نباشید، بدانید که نعمت از دست می‌رود و کفار و منافقین بر شما مسلط می‌شوند<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص۳۲۳.</ref>. | |||
==الهی بودن نصب امام و حضور دائمی امام در جامعه== | |||
با توجه به مطالب مطرح شده و نیز [[آیه اکمال]] که در مورد [[نصب]] [[مقام امامت]] در [[روز غدیر]] نازل گردیده است، بیان منطقی برهان را می‌توان به نحو زیر تبیین نمود: | |||
اولاً، نصب مقام امامت (در روز غدیر) موجب [[اکمال]] و [[اتمام دین]] است: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}}؛ | |||
ثانیاً، اکمال و اتمام دین منحصراً از طریق [[خداوند]] است؛ | |||
در نتیجه: نصب مقام امامت منحصراً از جانب خداوند است. | |||
همچنین با استفاده از نتیجه حاصل از [[قیاس]] فوق و نیز ذیل [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}}می‌توان با قیاس دیگری گفت: اگر [[دین]] [[مرضی]] [[الهی]] با [[تولی]] به [[ولایت امام]] حاضر تحصیل می‌گردد، بنابراین همیشه باید مقام امامت در [[جامعه]] حضور داشته باشد. | |||
با توجه به ذیل آیه اکمال، مقدمل قضیه ذکر شده ثابت می‌گردد؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که همیشه باید [[امام]] [[منصوب]] خداوند در جامعه حضور داشته باشد<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۳۴۴.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۴۳: | خط ۵۵: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{ | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:4670311.jpg|22px]] [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|'''امام‌شناسی ۵''']] | # [[پرونده:4670311.jpg|22px]] [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|'''امام‌شناسی ۵''']] | ||
# [[پرونده:136871.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|'''ولایت و امامت در قرآن''']] | # [[پرونده:136871.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|'''ولایت و امامت در قرآن''']] | ||
# [[پرونده:1368142.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|'''درسنامه امام‌شناسی''']] | |||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | # [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | ||
# [[پرونده:10524027.jpg|22px]] [[مهوش السادات علوی|علوی، مهوش السادات]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|'''دانشنامه معاصر قرآن کریم''']] | # [[پرونده:10524027.jpg|22px]] [[مهوش السادات علوی|علوی، مهوش السادات]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|'''دانشنامه معاصر قرآن کریم''']] | ||
# [[پرونده:978964298273.jpg|22px]] [[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|'''امامت''']] | # [[پرونده:978964298273.jpg|22px]] [[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|'''امامت''']] | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:1379153.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
{{پایان | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||