سفر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←روزه مسافر و قضای آن
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
===[[روزه]] مسافر و قضای آن=== | ===[[روزه]] مسافر و قضای آن=== | ||
[[مؤمنان]] باید روزهای مشخصی از سال ([[ماه رمضان]]) را، روزه بگیرند؛ اما اگر [[بیمار]] یا در سفر بودند، از روزهای دیگر سال - به [[انتخاب]] خویش - باید روزه گرفته و عدد را کامل سازند: | [[مؤمنان]] باید روزهای مشخصی از سال ([[ماه رمضان]]) را، روزه بگیرند؛ اما اگر [[بیمار]] یا در سفر بودند، از روزهای دیگر سال - به [[انتخاب]] خویش - باید روزه گرفته و عدد را کامل سازند: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! روزه بر شما مقرّر شده است چنان که بر پیشینیان شما مقرّر شده بود، باشد که پرهیزگاری ورزید. روزهایی برشمرده را (روزه بدارید) و از شما هر که بیمار یا در سفر باشد شماری از روزهای دیگر (روزه بر او واجب است) و بر آنان که به دشواری آن را بر می‌تابند (به جای هر روز) جایگزینی است (به اندازه) خوراک مستمندی و هر که خود خواسته، خیری (بیش) دهد، برای او بهتر است. و اگر بدانید روزه داشتن برای شما بهتر است. (روزهای روزه گرفتن در) ماه رمضان است که قرآن را در آن فرو فرستاده‌اند؛ به رهنمودی برای مردم و برهان‌هایی (روشن) از راهنمایی و جدا کردن حقّ از باطل. پس هر کس از شما این ماه را دریافت (و در سفر نبود)، باید (تمام) آن را روزه بگیرد و اگر بیمار یا در سفر بود، شماری از روزهایی دیگر (روزه بر او واجب است)؛ خداوند برای شما آسانی می‌خواهد و برایتان دشواری نمی‌خواهد و (می‌خواهد) تا شمار (روزه‌ها) را کامل کنید و تا خداوند را برای آنکه راهنمایی‌تان کرده است به بزرگی یاد کنید و باشد که سپاس گزارید» سوره بقره، آیه ۱۸۳-۱۸۵.</ref> [[بیماری]] و [[مسافرت]]، [[وظیفه]] [[مکلفان]] را از [[روزه]] [[ماه رمضان]] به روزه در دیگر ایام سال، [[تغییر]] داده‌اند، بنابراین مسافر [[حق]] ندارد در ماه رمضان روزه بگیرد.<ref>مجمع البیان، ج۲، ص۴۹۳.</ref> بسیاری از [[اهل سنت]]، مفاد [[آیه]] را تنها «جواز [[افطار]]» در [[سفر]] دانسته و مسافران را میان روزه گرفتن و ترک آن مخیر خوانده‌اند؛<ref>المغنی، ج۳، ص۳۳؛ المجموع، ج۶، ص۲۶۰؛ نک: المیزان، ج۲، ص۱۱.</ref> ولی جمعی از [[صحابه]]، همعقیده با [[دانشمندان شیعه]]، روزه مسافر را [[باطل]] می‌دانند.<ref>مجمع البیان، ج۲، ص۴۹۳.</ref> کسی که با انجام دادن [[عمره]] [[تمتع]] به [[حج]] پرداخته است، باید در حدّ امکان، [[قربانی]] کند و اگر نتوانست، سه [[روز]] در [[زمان]] [[حج]] و ۷ روز پس از بازگشت از [[سرزمین]] حج روزه بگیرد، تا ۱۰ روز کامل روزه گرفته باشد. این [[حکم]] را کسانی باید رعایت کنند که [[اهل مکه]] و ناحیه‌های مربوط به آن نباشند: {{متن قرآن|وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ وَلَا تَحْلِقُوا رُءُوسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِنْ رَأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِنْ صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ فَإِذَا أَمِنْتُمْ فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ذَلِكَ لِمَنْ لَمْ يَكُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ}}<ref>«و حجّ و عمره را برای خداوند تمام (و کامل) بجا آورید، پس اگر بازداشته شدید؛ از قربانی آنچه دست دهد (قربانی کنید)، و سر نتراشید تا هنگامی که قربانی به قربانگاه خود برسد، و اگر کسی از شما بیمار بود یا در سر آسیبی داشت (و ناچار از تراشیدن سر شد) بر (عهده) او (جایگزینی) است از روزه گرفتن یا صدقه دادن یا قربانی کردن و چون ایمن شدید آنکه از عمره به حجّ تمتّع می‌پردازد آنچه از قربانی دست دهد (قربانی کند)، و هر کس (که قربانی) نیافت روزه سه روز از ایّام حج و هفت روز هنگامی که (از حج) بازگشتید (بر عهده اوست)؛ این ده روز کامل است؛ این (حکم تمتّع) برای کسی است که خانواده‌اش ساکن مکّه نباشند و از خداوند پروا کنید و بدانید که خداوند سخت کیفر است» سوره بقره، آیه ۱۹۶.</ref> تمام [[مسلمانان]] [[اتفاق نظر]] دارند که هرکس کمتر از ۱۲ میل (۲۱ کیلومتر) با [[مسجدالحرام]] فاصله دارد، از حاضران مسجدالحرام شمرده می‌شود.<ref> آلاء الرحمن، ج۱، ص۱۷۴.</ref> غیر آنان، مسافرانی هستند که در صورت حج گزاردن و دسترسی نداشتن به قربانی، باید در [[سفر حج]]، سه روز روزه بگیرند و آن را پس از سفر، با ۷ روز دیگر تلفیق کنند تا جایگزین قربانی گردد. | ||
===[[حقوق مالی]] مسافران=== | ===[[حقوق مالی]] مسافران=== | ||