ادراک در فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

#جمعی نیز (مانند ملا صدرا) اساسا علم را خارج از مقولات [[عشر]] می‌‌دانند و برآنند که علم وجود است نه ماهیت، بنابراین تحت هیچ یک از مقولات عشر که اقسام ماهیات هستند، قرار نمی‌گیرد<ref>ملاصدرا، الهیات اسفار، از ص ۲۷۰ به بعد، مخصوصا ص ۲۹۵. </ref>.  

==انواع مدرَکات [[انسان]]==

#یک دسته از مفاهیم که با مصادیق [[خارجی]] و وجودات [[عینی]] قابل انطباق هستند، این مفاهیم را "حقیقت" می‏نامند، مانند تصوراتی که از [[انسان‌ها]]، حیوانات و دیگر اجسام و اشیاء خارجی دارد.

#در مقابل دسته اول، مفاهیم دیگری وجود دارد که هرگز قابل انطباق با مصادیق خارجی نبوده و تنها در نظر کسی که آن را [[تصور]] نموده، دارای "ما به الازاء" است و حال آنکه در واقع ما به الازائی برای آن وجود ندارد. در حقیقت این دسته از مفاهیم "[[پندار]] سراب حقیقت‌اند"، بدون اینکه کوچکترین بهره‏ای از حقیقت برده باشند. به مفاهیمی از این دست "[[وهم]]" گفته می‏‌شود، مانند مفاهیم: سیمرغ، غول، [[پری]]، [[بخت]] و... که همگی زائیده توهم و [[گمان]] است.

در قسم سوم "صاحب [[پندار]]" با [[علم]] به اینکه این مفهوم، پنداری بیش نیست اما بنا بر [[مصالح]] و اغراضی با آن [[معامله]] [[حقیقت]] نموده و آثار حقیقت را بر آن مترتب می‏سازد و لذا چنین مفهومی را می‏توان "شبه حقیقت" نامید.

در این مقال به [[قدر]] وسعت مجال، بنا بر بحث از قسم نخستین و آخرین این اقسام سه گانه است، بدین منظور بایسته می‏نماید قدری به کاووش در زمینه "اعتباریات" پرداخته شود:

===مفاهیم اعتباری===