پرش به محتوا

حضرت فاطمه بنت اسد در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲۲: خط ۱۲۲:


[[ابن عساکر]]<ref>تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۷۲، ص۱۲۶.</ref> و [[شیخ صدوق]]<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۷۰.</ref> از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که [[جعفر]] پیش از [[اسلام]] نیز [[موحد]] بوده و هیچ‌گاه [[بت]] نپرستیده است. پس از جعفر، [[زید بن حارثه]] سومین مردی بود که به [[پیامبر]]{{صل}} [[ایمان]] آورد. [[فاطمه بنت اسد]]، [[مادر]] [[امیرالمؤمنین]] نیز دومین زنی بود که اسلام را پذیرفت<ref>پیام‌آور رحمت، سید علی میرشریفی، متن، ص۲۹.</ref>.<ref>[[حسین شهسواری|شهسواری، حسین]]، [[فاطمه بنت اسد (مقاله)|مقاله «فاطمه بنت اسد»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۵۰۵-۵۰۶.</ref>
[[ابن عساکر]]<ref>تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۷۲، ص۱۲۶.</ref> و [[شیخ صدوق]]<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۷۰.</ref> از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که [[جعفر]] پیش از [[اسلام]] نیز [[موحد]] بوده و هیچ‌گاه [[بت]] نپرستیده است. پس از جعفر، [[زید بن حارثه]] سومین مردی بود که به [[پیامبر]]{{صل}} [[ایمان]] آورد. [[فاطمه بنت اسد]]، [[مادر]] [[امیرالمؤمنین]] نیز دومین زنی بود که اسلام را پذیرفت<ref>پیام‌آور رحمت، سید علی میرشریفی، متن، ص۲۹.</ref>.<ref>[[حسین شهسواری|شهسواری، حسین]]، [[فاطمه بنت اسد (مقاله)|مقاله «فاطمه بنت اسد»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۵۰۵-۵۰۶.</ref>
==فاطمه پیشگام در [[پذیرش اسلام]]==
[[امام صادق]]{{صل}} فرمود:
هنگامی که [[رسول خدا]] به [[پیامبری]] [[مبعوث]] شد، در ابتدا عده کمی از [[مردم]] جزیرةالعرب [[دعوت]] آن [[حضرت]] را لبیک گفتند، که معروف به سبقت‌گیرندگان به [[اسلام]] هستند.
[[شیخ عباس قمی]] می‌نویسد:
[[فاطمه بنت اسد]] از سبقت‌گیرندگان به اسلام بود و اسلام را بعد از ده نفر [[اختیار]] نمود. پس او یازدهمین نفر بود. [[پیامبر]] او را [[اکرام]] و [[تعظیم]] می‌نمود و [[مادر]] خطاب می‌نمود<ref>سفینة البحار، ج۷، ماده فطم.</ref>.
[[ابن ابی‌الحدید]] می‌گوید:
[[فاطمه]] یازدهمین نفری بود که اسلام آورد و بعد از [[خدیجه]]، اولین زنی بود که با پیامبر [[بیعت]] نمود<ref>شرح نهج‌البلاغه ابن ابی‌الحدید، ج۱، ص۵.</ref>.
[[زبیر]] می‌گوید:
فاطمه از اولین [[زنان]] [[بیعت‌کننده]] با پیامبر بود. وقتی [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ}}<ref>«ای پیامبر! چون زنان مؤمن نزد تو آیند تا با تو بیعت کنند.».. سوره ممتحنه، آیه ۱۲.</ref> نازل شد و [[رخصت]] داد که زنان با پیامبر بیعت کنند، پیامبر زنان را برای بیعت دعوت کرد و فاطمه، دختر [[اسد]] اولین زنی بود که بیعت نمود<ref>کشف‌الغمه، ج۱، ص۸۹؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۲۲.</ref>.
بعد از [[هجرت پیامبر]] از [[مکه]] به یثرب، شماری از [[مسلمانان]] از زندگانی خود در مکه دست کشیده، [[زندگی]] در [[هجرت]] را با همه مشکلاتی که داشت، پذیرفتند. [[خداوند]] به نخستین [[مهاجرین]] چنین [[بشارت]] می‌دهد:
{{متن قرآن|وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}}<ref>«و خداوند از نخستین پیش‌آهنگان مهاجران و انصار و کسانی که به نیکی از آنان پیروی کرده‌اند خشنود است و آنها نیز از وی خشنودند و او برای آنان بوستان‌هایی فراهم آورده که جویبارها در بن آنها روان است، هماره در آن جاودانند، رستگاری سترگ، این است» سوره توبه، آیه ۱۰۰.</ref>.
فاطمه بنت اسد از نخستین مهاجرینی است که همراه فرزندش [[امیرالمؤمنین]] به [[مدینه]] رفت.
[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: «فاطمه، دختر اسد، مادر امیرالمؤمنین{{ع}}، از اولین زنانی بود که به سوی پیامبر از مکه به مدینه، [[مهاجرت]] نمود و او از دلسوز‌ترین [[مردمان]] به [[پیامبر]] بود»<ref>اصول کافی، ج۲، ص۴۶۶.</ref>.
بنابراین، [[فاطمه بنت اسد]] طبق مفاد [[آیه]] فوق از کسانی است که [[خدا]] از او [[راضی]] است و او نیز از [[خداوند]] [[رضایت]] دارد و در باغ‌های بهشتی متنعم به [[نعمت]] همیشگی خداوند است. [[وعده]] [[بهشت]] در بخشی از [[زیارت‌نامه]] آن بانوی ارجمند نیز ذکر شده است: {{متن حدیث|وَ جَعَلَ الْجَنَّةَ مَنْزِلَكِ وَ مَأْوَاكِ‌}}<ref>مفاتیح الجنان.</ref>.<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]] ص ۸۰.</ref>.


==[[هجرت]] [[فاطمه]] به [[مدینه]]==
==[[هجرت]] [[فاطمه]] به [[مدینه]]==
۷۳٬۲۸۴

ویرایش