حضرت فاطمه بنت اسد در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

وقتی خواستم از کعبه خارج شوم، گوینده‌ای به من گفت: [[فاطمه]]! نام فرزندت را علی{{ع}} بگذار که [[خداوند]] علی [[اعلی]] است. من نام او را از نام خودم بر گرفتم و او را به [[آداب]] خودم [[ادب]] نمودم. او را دانا کردم به پیچیدگی‌های علومم. او کسی است که بت‌ها را در خانه من می‌شکند و بالای خانه من [[اذان]] می‌گوید و مرا [[تمجید]] می‌کند. خوشا به حال [[دوستان]] و [[پیروان]] او و وای به حال [[دشمنان]] او<ref>علل الشرایع، ص۱۳۰؛ امالی، ص۷۰۶؛ بشارة المصطفی، ص۷.</ref>.<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]] ص ۷۶.</ref>.

فاطمه، اولین و آخرین [[مادری]] است که نوزادش در کعبه به دنیا آمد. او برای به دنیا آوردن فرزندش، داخل بهترین مکان شد. به [[دستور خدا]]، [[دیوار کعبه]] شکافته شد و فاطمه به درون کعبه رفت و سه شبانه روز در آنجا ماند. بر او چه گذشت؟ غذایش از کجا تأمین می‌شد؟ دایه او چه کسی بود؟ فقط [[خدا]] می‌داند. فقط می‌توان گفت که همان میزبان [[کریم]] که [[فاطمه]] را [[دعوت]] نمود، [[غذا]] و دیگر نیازمندی‌های او را فراهم کرد و [[کارگزاران]] [[الهی]] از این [[مادر]] و فرزند [[پذیرایی]] کردند.