پرش به محتوا

ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[ + | پاسخ‌دهنده = )
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-| پاسخ‌دهنده = ]] :::::: +| پاسخ‌دهنده = | پاسخ = ))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[ + | پاسخ‌دهنده = ))
خط ۵۲: خط ۵۲:
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛
| تصویر = 136863.JPG|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]
| تصویر = 136863.JPG
| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
:::::*«[[سفیانی]] بهره چندانی از [[زیبایی]] نبرده و در مقابل بیشتر نمادهای زشتی و [[پلیدی]]، در او جمع شده است. [[شیخ صدوق]] با ذکر [[سند]] از [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] کرده است: "پسر [[هند]] جگرخوار از بیابانی خشک [[خروج]] می‌کند و او مردی است چهار شانه، زشت رو، کله گنده و آبله رو و چون او را ببینی، می‌پنداری که یک چشم است! نامش [[عثمان]] و نام پدرش [[عنبسه]] و از [[فرزندان]] [[ابو سفیان]] است<ref>{{متن حدیث|" يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَرَ اسْمُهُ عُثْمَانُ وَ أَبُوهُ عَنْبَسَةُ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح ۹.</ref>؛ وی مسلمانی [[منحرف]] است که در [[دل]] با [[امام علی]]{{ع}} [[دشمنی]] دارد<ref>طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۵۰.</ref>. [[امام باقر|حضرت باقر]]{{ع}} می‌فرماید: [[سفیانی]] سرخ رویی سفید پوست و زاغ چشم است؛ هرگز [[خدا]] را [[پرستش]] نکرده و و [[مکه]] و [[مدینه]] را ندیده است! می‌گوید: خدایا! [[خون]] خویش را از [[مردم]] می‌طلبم؛ هر چند با رفتن در [[آتش]] باشد<ref>{{متن حدیث|" السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَقُ لَمْ يَعْبُدِ اللَّهَ قَطُّ وَ لَمْ يَرَ مَكَّةَ وَ لَا الْمَدِينَةَ قَطُّ يَقُولُ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۶، ح۱۸.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۵ - ۱۲۶.</ref>.
:::::*«[[سفیانی]] بهره چندانی از [[زیبایی]] نبرده و در مقابل بیشتر نمادهای زشتی و [[پلیدی]]، در او جمع شده است. [[شیخ صدوق]] با ذکر [[سند]] از [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] کرده است: "پسر [[هند]] جگرخوار از بیابانی خشک [[خروج]] می‌کند و او مردی است چهار شانه، زشت رو، کله گنده و آبله رو و چون او را ببینی، می‌پنداری که یک چشم است! نامش [[عثمان]] و نام پدرش [[عنبسه]] و از [[فرزندان]] [[ابو سفیان]] است<ref>{{متن حدیث|" يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَرَ اسْمُهُ عُثْمَانُ وَ أَبُوهُ عَنْبَسَةُ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح ۹.</ref>؛ وی مسلمانی [[منحرف]] است که در [[دل]] با [[امام علی]]{{ع}} [[دشمنی]] دارد<ref>طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۵۰.</ref>. [[امام باقر|حضرت باقر]]{{ع}} می‌فرماید: [[سفیانی]] سرخ رویی سفید پوست و زاغ چشم است؛ هرگز [[خدا]] را [[پرستش]] نکرده و و [[مکه]] و [[مدینه]] را ندیده است! می‌گوید: خدایا! [[خون]] خویش را از [[مردم]] می‌طلبم؛ هر چند با رفتن در [[آتش]] باشد<ref>{{متن حدیث|" السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَقُ لَمْ يَعْبُدِ اللَّهَ قَطُّ وَ لَمْ يَرَ مَكَّةَ وَ لَا الْمَدِينَةَ قَطُّ يَقُولُ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۶، ح۱۸.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۵ - ۱۲۶.</ref>.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش