دیدگاه مسیحیت درباره انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::#یکی از [[رهبران]] [[مسیحی]] [[ایران]]، طی مصاحبه‌ای چنین اظهار می‌دارد: [[دین]] ما نیز مثل اکثر [[ادیان]] دیگر ـ که به آمدن فردی [[اعتقاد]] دارند ـ به [[ظهور]] مجدد [[حضرت عیسی]] [[اعتقاد]] دارد، همه مسیحیّان هم به این معتقدند چون [[حضرت]] ایشان اعلام کرده‌اند و در [[انجیل]] هم آمده است که [[حضرت عیسی]]{{ع}} فرمود: من اکنون می‌روم و باز خواهم گشت. حتی کلیسای ما نیز یکی از یکشنبه‌های عید خود را "یکشنبه بازگشت"<ref>منظور از یکشنبه‌های عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب می‌خورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی{{ع}}؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبه‌ها برگزار می‌کنند. رجوع شود به: کتاب ادیان بزرگ جهان، نوشته هاشم رضی، ص ۵۵۶ – ۵۵۷.</ref> نامیده است<ref>حیدری، عزیز الله، مهدی تجسم امید و نجات، ص ۶۸.</ref>.

::::::از آنچه بیان شد روشن گردید که [[عقیده]] به [[ظهور منجی]] [[آخرالزمان]]، یکی از باورهای دیرین مسیحیّت است و آنان نیز در [[انتظار مصلح]] [[توانمندی]]، در [[آخرالزمان]] هستند»<ref>[[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص16-20.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲ حجت الاسلام و المسلمین شفائی؛

::::::آنچه از دیدگاه [[اقوام]] و [[ادیان]] مورد بررسی قرار داده شد. گر چه همه آنها با [[حضرت مهدی]]{{ع}} کاملاً تطبیق نمی‌کند و حتی برخی از آنها اصلاً با [[مهدی موعود]] [[اسلام]] تطبیق ندارد از یک [[حقیقت]] [[مسلم]] حکایت می‌کند و آن اینکه: این افکار و [[عقاید]] و آرا که همه آنها با مضمون‌های مختلف، از آینده‌ای درخشان و آمدن صلحی جهانی در [[آخرالزمان]] خبر می‌دهند نشانگر این واقعیت است که همه آنها در واقع از منبع پر [[فیض]] [[وحی]] سرچشمه گرفته است ولکن در برخی از مناطق دوردست که شعاع [[حقیقت]] در آنجا کمتر تابیده است در طول [[تاریخ]] به تدریج از فروغ آن کاسته شده و فقط کلیاتی از نوید‌های [[مهدی موعود]]{{ع}} و  [[مصلح جهانی]] در میان [[ملت‌ها]] به جای مانده است. البته سالم ماندن این نویدها در طول قرون متمادی، خود بر اهمیت موضوع می‌افزاید و مسأله [[مهدویت]] و [[ظهور]] [[مصلح جهانی]] را قطعی‌تر می‌کند.  

::::::بنابراین، [[عقیده]] به [[انتظار ظهور]] [[مبارک]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] یک [[عقیده]] عمومی است و اگر کلمه [[مهدی]] و واژه‌های دیگر را - که [[پیروان]] سایر [[ادیان]] و [[مذاهب]] مختلف [[جهان]] بر آن [[حضرت]] اطلاق می‌کنند - از قالب اصطلاح اختصاصی آنها در آوردیم، و آن [[حضرت]] را [[نجات‌بخش]] یا [[مصلح جهانی]] و یا رهایی‌بخش غیبی بنامیم، [[اختلاف]] اسمی هم رفع می‌شود<ref>سید اسد الله هاشمی شهیدی، ظهور حضرت مهدی{{ع}} از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص ۴۶ و ۴۵.</ref>»<ref>[[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص ۱۷۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[ناصر فروهی]]'''، در مقاله ''«[[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«در [[آیین]] مسیحیّت [[عقیده]] به [[انتظار]] و [[ظهور]] [[موعود]] نسبت به سایر [[ادیان توحیدی]] بیشتر به چشم می‌خورد و بشارت‌های روشن‌تری درباره [[موعود]] [[آخرالزمان]] رسیده است. در اناجیل ([[متی]]، [[لوقا]]، [[مرقس]]، [[برنابا]]) مطالب زیادی در این باره وجود دارد، که بیانگر [[اعتقاد]] آنها بر مسئله [[انتظار]] است. در [[انجیل لوقا]] آمده است که: (درهای خود را بسته و چراغ‌های خود را افروخته دارید و مانند کسانی باشید که [[انتظار]] آقای خود را می‌کشند، وقتی که آمد و در را کوبید بدون معطلی در را به روی او باز کنید..."<ref>انجیل لوقا، فصل دوازدهم:</ref>. قریب به همین مضمون در [[انجیل]] [[متی]] نیز آمده است<ref>انجیل متی، فصل ۲۴.</ref> »<ref>[[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]].</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. خانم ابراهیمی؛

::::::و نهایتاً در [[مکاشفه]] که نوشته یوحناست و آخرین بخش کتاب عهد‌ جدید‌ است‌ حوادث دوره آخر الزمان‌ با‌ زبان‌ رمزی بیان می‌شود‌ و دنیای‌ [[جدید]] را به نمایش‌ می‌گذارد‌ که در آن زمان، [[خداوند]]، به تمام غم‌ها و غصه‌ها خاتمه می‌دهد و دیگر اشکی از‌ چشمان‌‌ بی‌گناهی سرازیر نمی‌شود. در این بخش‌ سعی‌ شده است‌ مطالب‌ به‌ زبان رمزی بیان گردد‌ تا [[دشمنان]] [[مسیحیت]] در آن زمان، آن را [[درک]] ننمایند زیرا در آن دوران مسیحیت‌ در‌ نهایت‌ [[آزار]] و اذیت قرار داشتند.  

::::::به‌ هرحال‌ امید‌ به‌ آینده‌ و [[اصلاح]] [[جوامع]] از‌ الطاف‌ [[الهی]] است که [[خداوند]] از ابتدای‌ [[خلقت]] آن را [[وعده]] نموده است و [[خداوند]] [[وعده]] خود را‌ محقق‌ خواهد‌ داشت»<ref>[[زهرا ابراهیمی|ابراهیمی، زهرا]]، [[نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی (مقاله)|نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی]]، ص ۷۳-۷۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. خانم طاووسی؛

| پاسخ = سرکار خانم '''[[سکینه طاووسی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]»'' در این‌باره گفته‌ است:

::::::«در [[کتاب مقدس]] [[مسیحیان]] - [[انجیل]] - بشارات فراوان و بیشتری در مورد [[موعود]] [[آخرالزمان]] آمده است و [[علت]] آن یکی [[قرب]] زمان است؛ زیرا با [[ظهور]] [[حضرت مسیح]]{{ع}} زمان در مقیاس کلی، به [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} نزدیک‌تر شده است. [[علت]] دیگر، [[تحریف]] کمتری است که در این آثار پدید آمده است، این امر نیز از جهتی به زمان مربوط می‌‌شود؛ زیرا از دوره [[نزول]] و صدور آثار [[مقدس]] [[یهود]]، زمان بیشتری می‌‌گذرد تا دوره [[نزول]] و صدور آثار [[مقدس]] [[مسیحیت]] به همین [[دلیل]] [[میزان]] تحریف‌ها در این [[دین]] کمتر است و [[بشارت]] در مورد [[ظهور]] [[مصلح]] در کتاب آنها بسیار می‌‌باشد<ref>خورشید مغرب، ص ۵۷ - ۵۸.</ref>. هشدار [[حضرت مسیح]]{{ع}} در این زمینه بدین گونه است " بیدار باشید زیرا نمی‌دانید که [[صاحب]] خانه چه زمانی می‌‌آید، در [[شام]] یا بانگ خروس یا صبح، مبادا ناگهان آمده و شما را خفته یابد"<ref>انجیل مرقس، باب سیزدهم:</ref>»<ref>[[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص 75-76.</ref>.

{{پرسمان انتظار فرج}}