آیات مربوط به ظهور امام مهدی کدامند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| پاسخ‌دهنده = محمد علی رضایی اصفهانی

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد علی رضایی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:

از این رو در [[تفاسیر]] با [[روایات تفسیری]] وقتی برای آیه‌ای مصداق معرفی می‌کنند [[مفسرین]] می‌فرمایند: "این یکی از مصادیق این [[آیه]] است نه اینکه این [[آیه]] فقط همین معنا و مصداق را داشته باشد."<ref>مگر در مواردی خاص که مصداق من حصر می‌شود مانند آیه تطهیر که در شأن اهل بیت نازل شده است. (احزاب / ۳۳)</ref> به عنوان نمونه در سوره‌ [[حمد]] ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|اهدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ}}‌ [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت می‌کند: {{عربی|"الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ [[امام علی|أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ]] {{ع}}"}} و [[علامه طباطبایی|علامه]] در شرح آن می‌نویسد: این [[روایات]] از قبیل تطبیق و بیان مصداق بارز برای [[آیه]] می‌باشد<ref>تفسیر المیزان، ج ۱، ص ۴۱.</ref>.

در خصوص مسئله‌ [[انتظار]] و [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}  که یکی از جلوه‌های بحث پیرامون [[حضرت]] است ـ نیز آیاتی وجود دارد که به عنوان نمونه دو مورد آن را معرفی می‌کنیم:

::::::در ذیل این [[آیه]] ابی‌بصیر از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت می‌کند: منظور از آن روز، روز خروج [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} است، آن روز [[انتظار]] کشیده شده، از ما است؛ بعد [[حضرت]] فرمودند: ای ابابصیر! خوشا به حال [[شیعیان]] [[امام مهدی|قائم]] ما که در زمان [[غیبت]] او [[منتظر]] ظهورش باشند و در زمان ظهورش از او [[اطاعت]] نمایند که اینان اولیای خدایند که هیچ [[ترس]] برایشان نیست و حزن و اندوهی نخواهند داشت<ref>کمال الدین وتمام النعمه، ج ۲، ص ۳۵۷ و سیمای مهدویت در قرآن، ص ۱۷۷.</ref>.

| پاسخ‌دهنده = سید مهدی موسوی

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید مهدی موسوی]]'''، در مقاله ''«[[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]»'' در این‌باره گفته است:

[[خداوند]] [[مادر موسی]]{{ع}} را به [[انتظار]] [[وعده]] [[حق]] سفارش فرمود: {{متن قرآن|فَرَدَدْنَاهُ إِلَى أُمِّهِ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«پس (بدین‌گونه) او را به مادرش باز گرداندیم تا چشمش (بدو) روشن گردد و اندوهگین نباشد و بداند که وعده خداوند راستین است اما بیشتر آنان نمی‌دانند» سوره قصص، آیه ۱۳.</ref>. و در سوره [[روم]] [[مؤمنان]] را به [[پیروزی]] [[وعده]] داده است: {{متن قرآن|بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ * وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«به یاری خداوند که هر کس را بخواهد یاری می‌رساند و او پیروزمند بخشاینده است * بنابر وعده خداوند؛  خداوند در وعده خود خلاف نمی‌ورزد امّا بیشتر مردم نمی‌دانند» سوره روم، آیه ۵-۶.</ref>. {{متن قرآن|فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ}}<ref>«پس شکیبا باش که وعده خداوند راستین است و مبادا آنان که اهل یقین نیستند تو را سبکسار گردانند» سوره روم، آیه ۶۰.</ref>. هم چنین آمده است: {{متن قرآن|فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ}}<ref>«بنابراین شکیب کن که وعده خداوند راستین است و از گناه خویش آمرزش بخواه و در پایان روز  و پگاهان  با سپاس پروردگارت را به پاکی بستای!» سوره غافر، آیه ۵۵.</ref>. {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«خداوند به کسانی از آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند نوید آمرزش و پاداشی سترگ داده است» سوره فتح، آیه ۲۹.</ref>. {{متن قرآن|لَا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«مؤمنان جهادگریز که آسیب دیده نباشند با جهادگران در راه خداوند به جان و مال، برابر نیستند، خداوند جهادگران به جان و مال را بر جهادگریزان به پایگاهی (والا) برتری بخشیده و به همگان وعده نیکو داده است و خداوند جهادگران را بر جهادگریزان به پاداشی سترگ، برتری بخشیده است..». سوره نساء، آیه ۹۵.</ref>. {{متن قرآن|أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ}}<ref>«آیا گمان می‌کنید به بهشت در خواهید آمد با آنکه هنوز داستان کسانی که پیش از شما (در) گذشتند بر سر شما نیامده است؟ به آنان سختی و رنج رسید و لرزانده  شدند تا جایی که پیامبر و مؤمنان همراه وی می‌گفتند: یاری خداوند کی در می‌رسد؟ آگاه باشید که یاری خداوند نزدیک است» سوره بقره، آیه ۲۱۴.</ref>.{{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر می‌گرداند؛ (آنان) مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌گردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند» سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور  پس از تورات  نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ * وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِيَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُمْ مَا كَانُوا يَحْذَرُونَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند  منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم * و به آنان در این (سر) زمین توانایی بخشیم و با آنان  به فرعون و هامان و سپاه آن دو، چیزی را که از آن می‌هراسیدند نشان دهیم» سوره قصص، آیه ۵-۶.</ref>. {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ}}<ref>«برنهاده  خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید و من بر شما نگهبان نیستم» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>. {{متن قرآن|قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>»<ref>[[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۲۵-۲۶.</ref>.

| پاسخ‌دهنده = علی دوانی

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی دوانی]]'''، در مقاله ''«[[مهدی و آیات قرآن (مقاله)|مهدی و آیات قرآن]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::آیاتی که توسط [[اهل بیت]] [[عصمت]] در کتاب‌های معتبر [[شیعه]] راجع بحضرت [[ولی عصر]] و [[ظهور]] او [[تأویل]] و [[تفسیر]] شده است بالغ بر صد [[آیه]] است، [[علامه مجلسی]] در جلد ۱۳ [[بحارالانوار]] بیش از ۶۰ [[آیه]] در باب مخصوصی و طی سایر ابواب دیگر [[نقل]] کرده است. اینک از مجموع آن [[آیات]] آیاتی چند که [[مفاخر]] [[محدثین]] و علمای بزرک [[شیعه]] در کتب معتبر و پرارج خود با استفاده از [[روایات اهل بیت]]{{ع}} راجع به آن [[حضرت]] ذکر نموده‌اند برای اطلاع خوانندگان ارجمند ذکر می‌‌شود توضیح اینکه برای رعایت اختصار فقط به ترجمه [[آیات]] و [[حدیثی]] که راجع به آن رسیده است، اکتفا می‌‌شود:  

:::::#{{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند -چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر می‌گرداند؛ (آنان) مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌گردانند» سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. در کتاب "[[غیبت]]" [[شیخ طوسی]] و "کنز الفوائد" کراجکی [[روایت]] شده که این [[آیه شریفه]] درباره [[قائم]] [[موعود]] و [[یاران]] او نازل شده است.  

| پاسخ‌دهنده = منصور هرنجی

| پاسخ = آقای '''[[منصور هرنجی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*'''[[آیه]] اول: [[موعود]] همه [[کتب آسمانی]]''': ما پس از [[تورات]] در کتاب [[زبور]] چنین نوشتیم که در [[آینده]] [[صالحان]] و [[پاکان]] [[وارثان زمین]] خواهند شد<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در مورد این [[آیه]] [[نقل]] شده است: این [[بندگان]] [[شایسته]] که [[وارثان زمین]] می‌شوند، [[اصحاب]] [[مهدی]] در [[آخرالزمان]] هستند<ref>مجمع البیان، ذیل آیه.</ref>. در [[مجمع البیان]] پس از بیان این [[حدیث]]، [[حدیثی]] از [[شیعه]] و [[سنی]] را [[نقل]] می‌کند که اگر از [[عمر]] [[دنیا]] یک روز باقی مانده بود. [[خداوند]] همان روز را آن‌قدر دراز کند تا مردی [[صالح]] از [[اهل‌بیت]] برانگیخته شود و [[جهان]] را همان‌گونه که از [[جور]] و [[ستم]] لبریز شده باشد از داد و [[دادگری]] تبریز سازد<ref>همان، ج ۷، ص ۶۸ – ۶۷.</ref>

:::::*'''[[آیه]] دوم: [[وعده الهی]] به [[مؤمنان]] [[شایسته]]''': [[خداوند]] آنان را که گرویدند از شما و نیکی‌ها کردند، [[وعده]] داد که به [[یقین]] ایشان را [[خلیفه]] کند در [[زمین]] و دین‌شان را باز بگستراند، آن [[دین]] که بپسندید برای آنان، و هم آنان را از پس بیمی که دارند، [[آرامش]] دهند و ایمنی....<ref>سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. چون گسترش [[دین]]، در سراسر [[زمین]]، و جهانگیر شدن [[آیین]] از گذشته تاکنون پدیدار نگشته است، پس به [[یقین]] این امر در [[آینده]] خواهد بود چه این جهان‌گیری [[دین]] و [[آیین]] [[وعده]] خدایی است و این [[وعده]] تخلف‌ناپذیر است<ref>مجمع البیان، ج ۷، ص ۱۵۲.</ref>

| پاسخ‌دهنده =

| پاسخ = سرکار خانم '''[[سکینه طاووسی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]»'' در این‌باره گفته‌ است:

:::::#{{متن قرآن|قُلْ كُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَى}}<ref>«بگو همه چشم به راهند، شما هم چشم به راه باشید، به زودی خواهید دانست چه کسانی همراهان راه میانه‌اند و چه کسی رهیافته است» سوره طه، آیه ۱۳۵.</ref>

:::::#{{متن قرآن|وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ}}<ref>«و می‌گویند: چرا نشانه‌ای (دلخواه ما) از سوی پروردگارش برای او فرو فرستاده نشده است؟ بگو که غیب، تنها از آن خداوند است پس چشم به راه دارید که من (نیز) با شما از چشم به راه دارندگانم» سوره یونس، آیه ۲۰.</ref>

| پاسخ‌دهنده =

| پاسخ = خانم '''[[زهرا ابراهیمی]]'''، در مقاله ''«[[نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی (مقاله)|نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::در‌ این‌ ‌آیه‌ شریفه‌: سه [[وعده]] صریح‌ به‌ [[مؤمنان]] [[وارسته]] و دارای [[عمل صالح]] داده شده‌ است:

:::::#خلاف در [[زمین]] یعنی رسیدن به [[حکومت]] در‌ تمام‌ کره‌ [[زمین]] و [[برقراری عدالت]]