پرش به محتوا

فتن چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ')
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ')
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[پرونده:11046759983.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[محمد محمدی ری‌شهری]]]]
[[پرونده:11046759983.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[محمد محمدی ری‌شهری]]]]
::::::آیت‌الله '''[[محمد محمدی ری‌شهری]]'''، در کتاب ''«[[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آیت‌الله '''[[محمد محمدی ری‌شهری]]'''، در کتاب ''«[[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«جمع کلمه [[فتنه]] را [[فتن]] گفته‌اند که به معنای [[ابتلا]] و [[امتحان]] می‌آید. [[خلیل]] گفته است که [[فتنه]]، همان [[سوزاندن]] با [[آتش]] است<ref>کتاب العین، ج ۸، ص ۱۲۷.</ref>. مراد [[شیعیان]] از دو عنوان [[ملاحم]] و [[فتن]]، احادیثی است که پیش‌بینی وقایع [[آینده]] را پس از حضور ظاهری [[امامان]]، در بر دارند؛ وقایعی که [[فتنه]] و [[آتش]] را در پی دارند و موجب وقوع جنگ‌های [[آینده]] و خونریزی‌ها می‌شوند. این وقایع، الزاماً ارتباطی به مسئله [[ظهور]] ندارند و از [[[علائم ظهور]]]] شمرده نمی‌شوند، اگر چه در برهه‌ای از [[تاریخ]]، این وقایع با [[ظهور]] [[امام عصر]]{{ع}} ارتباط وثیق می‌یابد. لذا نباید مفهوم [[علائم ظهور]] را با [[ملاحم]] و [[فتن]]، مترادف دانست. پیش‌آمدهای فراوانی که درباره حکومت‌های معاصر [[ائمه]]{{عم}} از [[امویان]] و [[عباسیان]] و یا [[والیان]] منطقه‌ای و امثال اینها اتفاق می‌افتد، صرفاً [[پیشگویی]] این اتفاقات در همان زمان‌هاست. این گونه موارد، فتنه‌هایی است که قبل از [[ظهور]] ایشان اتفاق می‌افتند؛ اما نکته مهم این است که در بسیاری از این نقل‌ها اصلًا به مسئله [[امام مهدی]]{{ع}} و علامت [[ظهور]] او اشاره‌ای هم نشده است»<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۷، ص ۴۲۶.</ref>.
 
«جمع کلمه [[فتنه]] را [[فتن]] گفته‌اند که به معنای [[ابتلا]] و [[امتحان]] می‌آید. [[خلیل]] گفته است که [[فتنه]]، همان [[سوزاندن]] با [[آتش]] است<ref>کتاب العین، ج ۸، ص ۱۲۷.</ref>. مراد [[شیعیان]] از دو عنوان [[ملاحم]] و [[فتن]]، احادیثی است که پیش‌بینی وقایع [[آینده]] را پس از حضور ظاهری [[امامان]]، در بر دارند؛ وقایعی که [[فتنه]] و [[آتش]] را در پی دارند و موجب وقوع جنگ‌های [[آینده]] و خونریزی‌ها می‌شوند. این وقایع، الزاماً ارتباطی به مسئله [[ظهور]] ندارند و از [[[علائم ظهور]]]] شمرده نمی‌شوند، اگر چه در برهه‌ای از [[تاریخ]]، این وقایع با [[ظهور]] [[امام عصر]]{{ع}} ارتباط وثیق می‌یابد. لذا نباید مفهوم [[علائم ظهور]] را با [[ملاحم]] و [[فتن]]، مترادف دانست. پیش‌آمدهای فراوانی که درباره حکومت‌های معاصر [[ائمه]]{{عم}} از [[امویان]] و [[عباسیان]] و یا [[والیان]] منطقه‌ای و امثال اینها اتفاق می‌افتد، صرفاً [[پیشگویی]] این اتفاقات در همان زمان‌هاست. این گونه موارد، فتنه‌هایی است که قبل از [[ظهور]] ایشان اتفاق می‌افتند؛ اما نکته مهم این است که در بسیاری از این نقل‌ها اصلًا به مسئله [[امام مهدی]]{{ع}} و علامت [[ظهور]] او اشاره‌ای هم نشده است»<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۷، ص ۴۲۶.</ref>.


== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
خط ۲۶: خط ۲۷:
| پاسخ‌دهنده = پژوهشگران مؤسسه آینده روشن
| پاسخ‌دهنده = پژوهشگران مؤسسه آینده روشن
| پاسخ = '''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
| پاسخ = '''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::«[[فتن]] جمع [[فتنه]] است که در لغت به معنای [[امتحان]] و [[آزمایش]] است. در قدیمی ترین کتاب لغت آمده است: {{عربی|الفَتْنُ: إحْرَاقُ الشَّيْ‏ءِ بالنّار}}<ref>العین، ص۶۱۶</ref>؛ [[فتن]] به معنای [[سوزاندن]] چیزی با [[آتش]] است. آن گاه با [[آیه شریفه]] برای گفتار خود [[شاهد]] می‌آورد: {{متن قرآن|يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ}}<ref>سوره ذاریات، آیه۱۳</ref> روزی که آن‌ها در [[آتش]] سوزانده می‌شوند.
 
«[[فتن]] جمع [[فتنه]] است که در لغت به معنای [[امتحان]] و [[آزمایش]] است. در قدیمی ترین کتاب لغت آمده است: {{عربی|الفَتْنُ: إحْرَاقُ الشَّيْ‏ءِ بالنّار}}<ref>العین، ص۶۱۶</ref>؛ [[فتن]] به معنای [[سوزاندن]] چیزی با [[آتش]] است. آن گاه با [[آیه شریفه]] برای گفتار خود [[شاهد]] می‌آورد: {{متن قرآن|يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ}}<ref>سوره ذاریات، آیه۱۳</ref> روزی که آن‌ها در [[آتش]] سوزانده می‌شوند.


[[ابن فارس]] هم در این باره می‌گوید: {{عربی|الفاء و التاء و النون أصلٌ صحيح يدلُّ على ابتلاءٍ و اختبار}}<ref>معجم مقائیس اللغة، ج۴، ص۴۷۲</ref> [[فتن]] یک و اژه صحیحی است که بر [[امتحان]] و [[آزمایش]] دلالت می‌کند. در ادامه می‌نویسد: {{عربی| فَتَنْتُ الذّهبَ بالنّار.}} طلا را با [[آتش]]، [[خالص]] کردم.
[[ابن فارس]] هم در این باره می‌گوید: {{عربی|الفاء و التاء و النون أصلٌ صحيح يدلُّ على ابتلاءٍ و اختبار}}<ref>معجم مقائیس اللغة، ج۴، ص۴۷۲</ref> [[فتن]] یک و اژه صحیحی است که بر [[امتحان]] و [[آزمایش]] دلالت می‌کند. در ادامه می‌نویسد: {{عربی| فَتَنْتُ الذّهبَ بالنّار.}} طلا را با [[آتش]]، [[خالص]] کردم.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش