وقایع هنگام ظهور چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| پاسخدهنده = محمد جواد مروجی طبسی | | پاسخدهنده = محمد جواد مروجی طبسی | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«[[جابر بن یزید جعفی]] از [[امام محمد باقر]] {{ع}} درباره حوادث روز [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[نقل]] کرده است که فرمود: وقتی که [[سفیانی سپاهی]] را به سوی [[مدینه]] گسیل میدارد، [[امام مهدی]] {{ع}} به سوی [[مکه]] روانه میشود. در این هنگام به [[فرمانده]] [[لشکر سفیانی]] خبر میرسد که [[حضرت مهدی]] {{ع}} به سوی [[مکه]] روانه شده است. [[فرمانده]] لشکر [[سفیانی]] گروهی را به دنبال [[امام]] میفرستد -تا او را دستگیر کنند- که به حضرت نمیرسند و [[حضرت مهدی]] {{ع}} همانند [[حضرت موسی]] {{ع}} هراسان وارد [[مکه]] میشود. | |||
[[امام باقر]] {{ع}} میفرماید: پس [[فرمانده]] [[لشکر سفیانی]] در سرزمین "[[بیداء]]" فرود میآید که در این هنگام منادی از [[آسمان]] ندا میدهد: ای [[سرزمین بیداء]]، این گروه را در خود فرو ببر! پس [[زمین]]، همه آنها را در کام خود فرو میبرد مگر سه نفر از آنها که از طایفه کلب هستند و [[خداوند]] صورتهایشان را به پشت سر خود بر میگرداند و این [[آیه]] درباره همین گروه آمده که میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً}}<ref>سوره نساء، ۴۷.</ref>؛ ای کسانی که کتاب به شما داده شده، به آن چه نازل کردیم [[ایمان]] بیاورید پیش از آن که صورتهایی را محو کنیم، سپس به پشت سر باز گردانیم... . و این ماجرا زمانی اتفاق میافتد که [[حضرت قائم]] {{ع}} در [[مکه]] به [[خانه خدا]] تکیه کرده و به [[کعبه]] پناه برده است. [[امام]] در آن هنگام فریاد میزند: ای [[مردم]] ما از [[خداوند]] کمک و [[یاری]] میطلبیم؛ پس هر که خواهد به ندای ما لبیک گوید؛ ما [[اهل بیت]] پیامبرتان [[حضرت محمد]] {{صل}} میباشیم و به [[خدا]] و پیامبرش نزدیک هستیم. | [[امام باقر]] {{ع}} میفرماید: پس [[فرمانده]] [[لشکر سفیانی]] در سرزمین "[[بیداء]]" فرود میآید که در این هنگام منادی از [[آسمان]] ندا میدهد: ای [[سرزمین بیداء]]، این گروه را در خود فرو ببر! پس [[زمین]]، همه آنها را در کام خود فرو میبرد مگر سه نفر از آنها که از طایفه کلب هستند و [[خداوند]] صورتهایشان را به پشت سر خود بر میگرداند و این [[آیه]] درباره همین گروه آمده که میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً}}<ref>سوره نساء، ۴۷.</ref>؛ ای کسانی که کتاب به شما داده شده، به آن چه نازل کردیم [[ایمان]] بیاورید پیش از آن که صورتهایی را محو کنیم، سپس به پشت سر باز گردانیم... . و این ماجرا زمانی اتفاق میافتد که [[حضرت قائم]] {{ع}} در [[مکه]] به [[خانه خدا]] تکیه کرده و به [[کعبه]] پناه برده است. [[امام]] در آن هنگام فریاد میزند: ای [[مردم]] ما از [[خداوند]] کمک و [[یاری]] میطلبیم؛ پس هر که خواهد به ندای ما لبیک گوید؛ ما [[اهل بیت]] پیامبرتان [[حضرت محمد]] {{صل}} میباشیم و به [[خدا]] و پیامبرش نزدیک هستیم. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۹: | ||
| پاسخدهنده = پژوهشگران مؤسسه آینده روشن | | پاسخدهنده = پژوهشگران مؤسسه آینده روشن | ||
| پاسخ = '''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]»'' در اینباره گفتهاند: | | پاسخ = '''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]»'' در اینباره گفتهاند: | ||
«هنگامی که [[خداوند متعال]] [[اذن]] [[ظهور]] و [[فرمان]] [[قیام]] را صادر کند، [[امام زمان]] {{ع}} در کنار [[کعبه]]، بین حجرالاسود و درب [[کعبه]]، ظاهر میگردد و [[ظهور]] و برنامه خود را به اطلاع جهانیان میرساند. | |||
[[جبرئیل]] {{ع}} و ۳۱۳ نفر از [[اصحاب خاص]] حضرت با ایشان [[بیعت]] میکنند. وقتی عدد [[سپاهیان]] حضرت به ده هزار نفر رسید، [[قیام]] از [[مکه]] آغاز میشود و [[کوفه]] محل [[حکومت جهانی]] حضرت خواهد بود. در این زمان [[حضرت عیسی]] {{ع}} بر [[زمین]] [[بیت المقدس]] نازل میشود و هنگام [[نماز]]، به [[امام زمان]] {{ع}} [[اقتدا]] میکند و جهانیان و به ویژه [[مسیحیان]] را به [[اطاعت]] و [[یاری]] [[امام زمان]] {{ع}} فرا میخواند. پس حضرت با کمک سپاهی عظیم از [[مؤمنان]] و لشکری از [[فرشتگان]] و ایجاد [[رعب]] و [[وحشت]] در [[دل]] [[ستمگران]]، [[عدالت]] را در سراسر [[جهان]] برقرار میسازد و به هرگونه [[ظلم]] و [[تباهی]] خاتمه میدهد -ان شاء اللّه. مطابق [[روایات]]، آن حضرت پس از شنیدن ندایی آسمانی که همه [[مردم]] [[جهان]] را از [[ظهور]] حضرت [[آگاه]] میکند ظاهر میشود و [[ظهور]] ایشان از کنار خانه [[کعبه]] در [[مسجد الحرام]] خواهد بود و اولین جملهای که حضرت میفرماید، [[آیه]] ۸۶ سوره هود است: بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنِینَ و سپس میفرماید: من [[بقیةاللّه]]، خلیفة اللّه و حجة اللّه در میان شما هستم. | [[جبرئیل]] {{ع}} و ۳۱۳ نفر از [[اصحاب خاص]] حضرت با ایشان [[بیعت]] میکنند. وقتی عدد [[سپاهیان]] حضرت به ده هزار نفر رسید، [[قیام]] از [[مکه]] آغاز میشود و [[کوفه]] محل [[حکومت جهانی]] حضرت خواهد بود. در این زمان [[حضرت عیسی]] {{ع}} بر [[زمین]] [[بیت المقدس]] نازل میشود و هنگام [[نماز]]، به [[امام زمان]] {{ع}} [[اقتدا]] میکند و جهانیان و به ویژه [[مسیحیان]] را به [[اطاعت]] و [[یاری]] [[امام زمان]] {{ع}} فرا میخواند. پس حضرت با کمک سپاهی عظیم از [[مؤمنان]] و لشکری از [[فرشتگان]] و ایجاد [[رعب]] و [[وحشت]] در [[دل]] [[ستمگران]]، [[عدالت]] را در سراسر [[جهان]] برقرار میسازد و به هرگونه [[ظلم]] و [[تباهی]] خاتمه میدهد -ان شاء اللّه. مطابق [[روایات]]، آن حضرت پس از شنیدن ندایی آسمانی که همه [[مردم]] [[جهان]] را از [[ظهور]] حضرت [[آگاه]] میکند ظاهر میشود و [[ظهور]] ایشان از کنار خانه [[کعبه]] در [[مسجد الحرام]] خواهد بود و اولین جملهای که حضرت میفرماید، [[آیه]] ۸۶ سوره هود است: بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنِینَ و سپس میفرماید: من [[بقیةاللّه]]، خلیفة اللّه و حجة اللّه در میان شما هستم. |