علائم و نشانه‌های ظهور به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
علائم و نشانه‌های ظهور به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۵۱
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)) |
||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
تعریف [[نشانه‌های ظهور]]، از دو منظر قابل بررسی است. یکی از حیث کارکرد، یا به عبارت دیگر، کیفیت رابطه آن با واقعه که از قبیل "[[کشف]]" است؛ و دیگری از حیث تقدم و تأخر آن از واقعه. غالب تعریف‌هایی که انجام شده، ناظر به تقدم و تأخر زمانی است، نه حیث [[کشف]] علامت؛ از این‌رو، بسیاری از تعریف‌ها جامع نیستند. برخی از تعریف‌ها: | تعریف [[نشانه‌های ظهور]]، از دو منظر قابل بررسی است. یکی از حیث کارکرد، یا به عبارت دیگر، کیفیت رابطه آن با واقعه که از قبیل "[[کشف]]" است؛ و دیگری از حیث تقدم و تأخر آن از واقعه. غالب تعریف‌هایی که انجام شده، ناظر به تقدم و تأخر زمانی است، نه حیث [[کشف]] علامت؛ از این‌رو، بسیاری از تعریف‌ها جامع نیستند. برخی از تعریف‌ها: | ||
#"علامت متضمن معنای [[کشف]] و نشان دادن چیزی است که این شیء علامت آن می‌باشد"<ref>صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ۵۴۹.</ref>. [[سید محمد صدر]] گرچه تعریفی صریح برای علامت [[ظهور]] از جهت دخالت قید زمان ارائه نکرده است، ولی علامت را از این حیث به قریب و بعید از [[ظهور]] تقسیم می‌کند<ref>صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ۵۴۹- ۵۵۰.</ref>؛ اما با توجه به این‌که علامات بعید را نوعی [[پیشگویی]] [[ائمه طاهرین]] {{عم}} می‌داند (نه علامت)، درمی‌یابیم که ایشان [[علائم ظهور]] را در [[علائم]] قریب منحصر می‌داند<ref>صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ۵۵۱.</ref>. | |||
#"[[علائم ظهور]] به نشانه‌هایی [گفته می‌شود] که مقارن یا کمی قبل از واقعه رخ می‌دهند، تا نشانه‌ای برای شناسایی آن باشند"<ref>صادقی کاشانی، مصطفی، تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور، ۵۲.</ref>. | |||
#"[[علائم]] به معنای [[نشانه‌ها]]، به اموری گفته می‌شود که نمایانگر مقصود و مطلوب می‌باشند. مراد از [[علائم ظهور]]، آن دسته از حوادثی است که براساس بیان [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}} قبل یا در آستانه [[ظهور]] واقع خواهد شد و تحقق هر کدام، نزدیک شدن [[قیام حضرت مهدی]] {{ع}} را نوید می‌دهد"<ref>یوسفیان، مهدی، شرایط ظهور، ۱۳.</ref>. | |||
#"در [[علم]] [[ملاحم]]، این عنوان بیشتر اطلاق می‌گردد بر خبر دادن از [[علائم]] [[ظهور امام مهدی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] که نشانه‌ای بر نزدیک شدن [[ظهور]] آن حضرت است؛ مثل [[خروج سفیانی]] در [[شام]]..."<ref>رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ۱۱.</ref>. | |||
#"بسیاری از کسانی که در مباحث [[ملاحم و فتن]] صاحب‌نظرند، علامت را به حادثه‌ای متوقع در آینده تعریف می‌کنند که نشانه تحقق واقعه‌ای بعد از خود باشد"<ref>ترحینی، سیداسعد، علائم الظهور، ۱۱.</ref>. | |||
#"[[علائم ظهور]]، حوادث و اتفاقات غیرحتمی است که در آستانه [[ظهور]] رخ خواهد داد و احتمال عدم تحقق آنها نیز وجود دارد؛ و در مقابل، [[شرایط ظهور]] وقایعی حتمی و غیرقابل تخلف هستند"<ref>صغیر، جلال الدین علی، علامات الظهور، ج ۱، ۲۸.</ref>. | |||
تعریف [[برگزیده]]: [[علائم ظهور]]، نشانه‌های تشخیص صحیح [[ظهور امام مهدی]] {{ع}} می‌باشند که مقارن [[ظهور]] یا در آستانه آن به وقوع می‌پیوندند و رابطه آنها با [[ظهور]]، از سنخ "[[کشف]]" است»<ref>[[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه؛سید محمد رضی]]، [[مجتبی خانی|خانی؛مجتبی]]، [[سید محمد جواد سید نظری|سید نظری؛ سید محمد جواد]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص 154-155.</ref>. | تعریف [[برگزیده]]: [[علائم ظهور]]، نشانه‌های تشخیص صحیح [[ظهور امام مهدی]] {{ع}} می‌باشند که مقارن [[ظهور]] یا در آستانه آن به وقوع می‌پیوندند و رابطه آنها با [[ظهور]]، از سنخ "[[کشف]]" است»<ref>[[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه؛سید محمد رضی]]، [[مجتبی خانی|خانی؛مجتبی]]، [[سید محمد جواد سید نظری|سید نظری؛ سید محمد جواد]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص 154-155.</ref>. | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
'''فواید و آثار بحث''': اگر [[آدمی]] بداند که [[ظهور منجی]] مشروط به شرایطی است و واقعاً ظهورش را طالب باشد حتماً به دنبال آن خواهد رفت که شرایط را در حدّ توان و آن مقداری که بر دوش اوست فراهم کند، زیرا می‌داند که تحقّق مشروط وابسته به تحقق شرط است و تا شرط نباشد مشروط نخواهد بود. پس فایده دانستن [[شرایط ظهور]] آن است که [[انسان‌ها]] را برای فراهم کردن شرایط به تلاش و جنبش وا می‌دارد. و اگر [[انسان]] بداند برای [[ظهور]] او علایم و نشانه‌هایی است: | '''فواید و آثار بحث''': اگر [[آدمی]] بداند که [[ظهور منجی]] مشروط به شرایطی است و واقعاً ظهورش را طالب باشد حتماً به دنبال آن خواهد رفت که شرایط را در حدّ توان و آن مقداری که بر دوش اوست فراهم کند، زیرا می‌داند که تحقّق مشروط وابسته به تحقق شرط است و تا شرط نباشد مشروط نخواهد بود. پس فایده دانستن [[شرایط ظهور]] آن است که [[انسان‌ها]] را برای فراهم کردن شرایط به تلاش و جنبش وا می‌دارد. و اگر [[انسان]] بداند برای [[ظهور]] او علایم و نشانه‌هایی است: | ||
#به [[درستی]] و روشنی [[ظهور موعود]] را می‌شناسد و [[دعوت]] او را از [[دعوت]] [[مدّعیان دروغین]] تمیز می‌دهد. | |||
#با [[آمادگی]] بهتر و مناسب‌تری خود را برای لحظه [[ظهور]] مهیّا و آماده می‌کند. | |||
#هشداری خواهد بود برای [[معاندان]] با [[حضرت]] و [[مخالفان]] با [[مصلح]] و [[منجی]] [[انسان‌ها]] تا به خود آیند و دست از [[لجاجت]] بردارند. | |||
از آنچه [[گذشت]] اهمیت و [[جایگاه]] شرایط نسبت به علایم نیز روشن می‌شود؛ زیرا [[ظهور]] وابسته به تحقق شرایط است نه علایم. بنابراین، مناسب است ابتدا بحثی پیرامون [[شرایط ظهور]] مطرح شود<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۲۵۱.</ref>. | از آنچه [[گذشت]] اهمیت و [[جایگاه]] شرایط نسبت به علایم نیز روشن می‌شود؛ زیرا [[ظهور]] وابسته به تحقق شرایط است نه علایم. بنابراین، مناسب است ابتدا بحثی پیرامون [[شرایط ظهور]] مطرح شود<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۲۵۱.</ref>. | ||