آداب روز عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

==سخنی درباره [[حکم]] [[روزه]] [[روز عاشورا]]==

درباره حکم روزه روز عاشورا، گزارش‌های مختلفی وجود دارد: شماری از [[احادیث اهل بیت]]{{عم}} بر [[استحباب]] روزه این [[روز]]، دلالت دارند و شماری دیگر، از آن، [[نهی]] کرده‌اند؛ زیرا [[بنی امیّه]] برای ابراز [[شادی]] و تبرّک، این روز را روزه گرفته‌اند و از آنجا که روزه گرفتن در این روز، تشبّه به آنهاست، آن را [[مذموم]] دانسته‌اند. گفتنی است که در [[منابع اهل سنّت]] نیز احادیثی وجود دارند که بر استحباب روزه این روز، دلالت دارند و فقهای [[اهل]] [[سنّت]]، بر اساس آنها، به استحباب آن، [[فتوا]] داده‌اند؛ اما آرای فقهای [[امامیّه]] درباره حکم روزه روز عاشورا، با [[عنایت]] به احادیثی که بِدانها اشاره شد، بدین شرح است: ۱. استحباب، مطلقا (یعنی بدون هیچ قید و شرطی)؛ ۲. استحباب، در صورتی که [[روزه‌دار]] به قصد ابراز [[حزن]] بر [[مصیبت]] [[اهل بیت]]{{عم}}، این روز را روزه بگیرد؛ ۳. [[کراهت]]؛ ۴. حُرمت ([[حرام]] بودن). نکته قابل توجّه، این است که دلیلی وجود ندارد که [[اثبات]] کند یکی از [[آداب]] [[عزاداری]] برای [[سید الشهدا]]{{ع}} در روز عاشورا، [[روزه‌داری]] است. بنا بر این، تنها چیزی که می‌توان آن را به عنوان [[ادب]] عزاداری مطرح کرد، امساک از خوردن [[غذا]] و آب تا عصر و استفاده از غذاهای ساده، پس از عصر است، چنان که در [[روایت]] عبداللّه بن سِنان آمده و جمعی از [[فقها]] به آن، فتوا داده‌اند. اما این که جدا از این ادب، روزه [[عاشورا]] چه حکمی دارد، خارج از چارچوب این [[دانشنامه]] است و باید در مباحث [[فقهی]] مورد بررسی قرار گیرد.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۰۰.</ref>

== منابع ==