آیا می‌توان به نیابت امام مهدی حج به‌جا آورد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

== پاسخ جامع اجمالی ==

* یکی از [[اعمال شایسته]]، انجام [[اعمال]] [[حج]] به [[نیابت]] [[امام عصر]] {{ع}} است که این کار در میان [[شیعیان]] قدیم مرسوم بوده<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۷۲؛ طالعی، عبدالحسین، ره‌توشه منتظران، ص ۳۲-۳۳؛ ۹؛ [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص۱۹۹-۲۰۳.</ref> و صله و [[نیکی]] و [[مودت]] از طرف [[مؤمن]] به [[امام]] زمانش است که بر خوبی و رجحان این عمل، چندین دسته از [[روایات]] دلالت دارد:

# روایاتی که در استحباب [[حج]] به [[نیابت]] از [[مؤمنین]] به طور مطلق آمده و [[فضیلت]] آن بیان شده است:

## از [[امام صادق]] {{ع}} سوال شد: «کسی از سوی شخص دیگری [[حج]] به جای می‌آورد چقدر اجر و [[ثواب]] برای او خواهد بود؟ فرمود: برای کسی که از سوی شخص دیگری [[حج]] می‌کند اجر و [[ثواب]] ده [[حج]] خواهد بود»<ref>{{متن حدیث|قُلْتُ لَهُ الرَّجُلُ یَحُجُّ عَنْ آخَرَ مَا لَهُ مِنَ الْأَجْرِ وَ الثَّوَابِ قَالَ لِلَّذِی یَحُجُّ عَنْ رَجُلٍ أَجْرُ وَ ثَوَابُ عَشْرِ حِجَج‏}}؛ کافی، ج ۴، ص ۳۱۲، باب حج به نیابت، ح ۲.</ref>.

## در [[روایت]] دیگری [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: «برای کسی که از سوی شخص دیگری [[حج]] به جای می‌آورد اجر و [[ثواب]] ده [[حج]] هست، و او و [[پدر]] و [[مادر]] و پسر و دختر و [[برادر]] و [[خواهر]] و عمه و عمو و دایی و خاله‌اش آمرزیده می‌شوند، [[خدای تعالی]] رحمتش وسیع و او [[کریم]] است»<ref>{{متن حدیث|سُئِلَ الصَّادِقُ ع‏ عَنِ الرَّجُلِ یَحُجُّ عَنْ آخَرَ أَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ وَ الثَّوَابِ شَیْ‏ءٌ فَقَالَ لِلَّذِی یَحُجُّ عَنِ الرَّجُلِ أَجْرٌ وَ ثَوَابُ عَشْرِ حِجَجٍ وَ یُغْفَرُ لَهُ وَ لِأَبِیهِ وَ لِأُمِّهِ وَ لِابْنِهِ وَ لِابْنَتِهِ وَ لِأَخِیهِ وَ لِأُخْتِهِ وَ لِعَمِّهِ وَ لِعَمَّتِهِ وَ لِخَالِهِ وَ لِخَالَتِهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ کَرِیم‏}}؛ من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۲۲، ۲۲۳، ح ۹.</ref>.

## همچنین فرمودند: «هر کس حجی به جای آورد و [[حج]] خود را از سوی [[خویشاوندان]] منظور کند که به وسیله آن او را صله نماید، [[حج]] او کامل خواهد بود و برای کسی که از سویش [[حج]] شده مثل اجر او خواهد بود، [[خدای عزوجل]] وسعت دهندۀ آن اجر است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ وَصَلَ أَبَاهُ أَوْ ذَا قَرَابَةٍ لَهُ فَطَافَ عَنْهُ کَانَ لَهُ أَجْرُهُ کَامِلًا وَ لِلَّذِی طَافَ عَنْهُ مِثْلُ أَجْرِهِ وَ یُفَضَّلُ هُوَ بِصِلَتِهِ إِیَّاهُ بِطَوَافٍ آخَرَ وَ قَالَ مَنْ حَجَّ فَجَعَلَ حَجَّتَهُ عَنْ ذِی قَرَابَتِهِ یَصِلُهُ بِهَا کَانَتْ حَجَّتُهُ کَامِلَةً وَ کَانَ لِلَّذِی حَجَّ عَنْهُ مِثْلُ أَجْرِهِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَاسِعٌ لِذَلِک}}؛ ‏کافی، ج ۴، ص ۳۱۶.</ref>. با توجه به این [[احادیث]]، [[نیابت]] در [[حج]] از سوی مولایمان [[حضرت صاحب الزمان]] {{ع}} قدرش بالاتر و ثوابش [[برتر]] است، زیرا آن [[حضرت]] مقامش از همۀ اهل [[ایمان]] بالاتر و ‌شأن و اجرش از تمامی آنان [[برتر]] است، به خصوص که رعایت [[خویشاوندان]] [[رسول اکرم]] {{صل}} مهم‌تر و [[برتر]] و عظیم‌تر است<ref>ر.ک. [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص۱۹۹-۲۰۳.</ref>.

# روایاتی که دلالت دارند بر [[فضیلت]] شریک ساختن [[مؤمنین]] در [[حج]] [[مستحب]]، که به طریق اولی از [[روایات]] ظاهر می‌شود [[حج]] به جای آوردن از سوی [[امام]] [[مؤمنین]] از همه سزاوارتر و بهتر است.

## [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: «اگر هزار تن را در [[حج]] خود شریک گردانی برای هر کدام از آنان حجی خواهد بود بی‌آن که از [[حج]] تو چیزی کاسته شود»<ref>{{متن حدیث|لَوْ أَشْرَکْتَ أَلْفاً فِی حَجَّتِکَ لَکَانَ لِکُلِّ وَاحِدٍ حَجَّةٌ مِنْ غَیْرِ أَنْ تَنْقُصَ حَجَّتُکَ شَیْئاً}}؛ کافی، ج ۴، ص ۳۱۷.</ref>.

## از [[حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}} پرسیدند: «چند تن را در [[حج]] خود شریک سازم؟ فرمود: هر [[قدر]] که بخواهی»<ref>{{متن حدیث|سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ{{ع}}کَمْ أُشْرِکُ فِی حَجَّتِی قَالَ کَمْ شِئْتَ}}؛ کافی، ج ۴، ص ۳۱۷.</ref>.

# روایاتی که دلالت دارد بر [[نایب]] فرستادن [[امامان]] {{ع}} به [[مکه]] تا از سوی ایشان [[حج]] به جای آورد: [[محمد بن عیسی یقطینی]] می‌‌گوید: «[[حضرت]] [[ابوالحسن]] [[الرضا]] {{ع}} جامه‌دان‌ها و غلامان و یک [هزینه] [[حج]] برای [[یونس بن عبدالرحمن]]، نزد من فرستاد، و ما را امر فرمود که از سوی حضرتش به [[حج]] رویم، پس در بین ما صد [[دینار]] بر سه بخش تقسیم شد»<ref>{{متن حدیث|عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی الْیَقْطِینِیِّ قَالَ: بَعَثَ إِلَیَّ أَبُو الْحَسَنِ الرِّضَا{{ع}}رِزَمَ ثِیَابٍ وَ غِلْمَاناً وَ حَجَّةً لِی وَ حَجَّةً لِأَخِی مُوسَی بْنِ عُبَیْدٍ وَ حَجَّةً لِیُونُسَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ فَأَمَرَنَا أَنْ نَحُجَّ عَنْهُ فَکَانَتْ بَیْنَنَا مِائَةُ دِینَارٍ أَثْلَاثاً فِیمَا بَیْنَنَا}}؛ وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۲۰۸، التهذیب، ج ۸، ص ۴۰، باب ۳ ح ۴۰.</ref>. از اجرت دادن [[امام رضا]]{{ع}}، استحباب و خوبی [[نیابت]] از [[حج]] از سوی [[امام]] زنده{{ع}} ظاهر می‌شود، چون [[یقین]] داریم که در این [[حکم]] خصوصیتی برای بعضی از [[امامان]]{{ع}} نبوده، و نیز خصوصیت ندارد که [[نیابت]] فقط با اجرت انجام گیرد، بلکه کسی که در این عمل داوطلب شود فضیلتش [[برتر]] و اجرش عظیم‌تر است، چنان که پوشیده نیست<ref>ر.ک. [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص۱۹۹-۲۰۳.</ref>.

* بنابراین، با توجه به این [[احادیث]]، می‌‌توان به [[نیابت از امام مهدی]] {{ع}} [[حج]] به جا آورد و چون آن [[حضرت]] مقامش از همۀ اهل [[ایمان]] بالاتر است [[ثواب]] و اجر این [[حج]] نیابتی از تمامی [[حج]] نیابتی از طرف [[مؤمنین]] [[برتر]] است.

[[رده:پرسش]]